Een pleidooi voor de opstanding van ChristusVoorbeeld

Extra bewijs voor de opstanding 

Bij het doorzoeken van de bewijzen ter ondersteuning van de opstanding van Christus, is er een vraag die steeds weer opduikt: "Zijn er soms bewijzen of feiten buiten de Bijbel om die aangehaald kunnen worden om te antwoorden op de vraag of Christus opstond uit de dood of niet?" Of moeten we veronderstellen dat het slechts een zaak is van "blind geloof"? Om deze vraag te beantwoorden presenteert Paul E. Little drie belangrijke historische bewijsstukken die men zeker in overweging moet nemen.

Het eerste bewijsstuk is het bestaan van de christelijke Kerk. Haar oorsprong kan worden teruggeleid naar het vroegere Palestina van de eerste eeuw, waar het voor het eerst begon (32 na Christus). Een relevante vraag die moet worden onderzocht over dit punt is: "Wat was de oorzaak van haar bestaan?" Het is belangrijk te onderstrepen dat de discipelen uit de eerste eeuw, die in Antiochië voor het eerst christenen genoemd werden (Hand. 11:26b), de hele wereld op zijn kop gezet hebben door hun predikingen (Hand. 11:20-21). De opstanding was de basis van hun predikingen, maar ook de basis van hun leven. Met andere woorden, de Kerk van toen en nu, die nu wereldwijd verspreid is, rust alleen maar op één fundament, en dat is niets anders dan de opstanding van Christus.

Ten tweede is er de waarheid van de christelijke dag (dag des Heren). De zondag werd nageleefd als de dag van aanbidding voor christenen sinds 32 na Christus. Als we teruggaan naar de 1ste eeuw, dan was er een enorme verschuiving in de kalender. Er moet iets catastrofaal gebeurd zijn om de dag van aanbidding van de Joodse Sabbat, de zevende dag van de week, te laten veranderen in de zondag, die de eerste dag van de week was volgens de Joodse kalender! Dit is gebeurd om de opstanding van Jezus uit de dood te kunnen vieren. Laten we niet vergeten dat de eerste christenen origineel eigenlijk Joden waren. Daarom kan er, met uitzondering van de opstanding van Christus, niets anders enige aanspraak maken op deze verandering.

En als laatste, het bestaan van het Nieuwe Testament, het christelijke Boek. Door zijn pagina's heen vinden we onafhankelijke getuigenissen of ooggetuigen, die vertellen over het feit van de opstanding. Zij werden geconfronteerd met folteringen en martelaarschap voor hun getuigenissen en geloof. Met uitzondering van de opstanding van Christus kan ik geen betere reden aanhalen voor de toewijding van deze discipelen. In zijn boek, "Ik geloof omdat…" vat Batsell Barret Baxter dit punt goed samen: "Zij hadden alles te verliezen omdat zij christenen waren, en hadden niets van enige wereldse betekenis te winnen. En tenslotte verloren zij zelfs hun leven, omdat ze trouw bleven aan hun overtuiging dat Jezus, de Christus was, de Heilige Zoon van God – dood, begraven en opgestaan."