अय्यूब 30:20-31
अय्यूब 30:20-31 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
हे परमेश्वर, सहायताको लागि मैले तपाईंलाई पुकारें तर तपाईंले मलाई जवाफ दिनुभएन, मेरो मामिला पेश गर्नलाई म खड़ा हुन्छु, तर तपाईं वास्ता गर्नुहुन्न। तपाईं मलाई निष्ठुरताको व्यवहार गर्नुहुन्छ र आफ्नो सारा शक्तिले मलाई सताउनुहुन्छ। मलाई झट्कारेर आँधीको अघि फालिदिनुहुन्छ, र प्रचण्ड आँधीमा मलाई फ्याँकिदिनुहुन्छ। मलाई थाहा छ कि तपाईंले मलाई मृत्युको हातमा सुम्पनुहुन्छ, त्यस ठाउँमा, जो सबै जीवितहरूका निम्ति तपाईंले ठहराउनुभएको छ। “आफ्नो दु:खमा सहायताको लागि पुकार्दा तोड़िएको मानिसमाथि कसैले हात उठाउँदैन। आफ्नो जीवन कष्टमा बिताउनेको निम्ति के म रोइनँ र? के गरीबको निम्ति मेरो मन दुखेन र? तापनि जब मैले भलाइको आशा गरें, दुष्टता पो आइलाग्यो, उज्यालोको प्रतीक्षा गरेको थिएँ, तर अँध्यारो पो आयो। मभित्रको हलचल कहिल्यै थामिँदैन, कष्टका दिनहरू मैले भोग्नुपर्छ। म कालो भई हिँड्छु तर सूर्यले ता होइन; सहायताको निम्ति बिन्ती गर्नलाई, म सभामा खड़ा हुन्छु। स्यालहरूको म भाइ भएको छु, लाटोकोसेराहरू मेरा साथी भएका छन्। कालो भएको मेरो छाला पत्रै-पत्र भएर झर्छ र जरोले मेरो शरीर जलेको छ। वीणाको लय त मृत्युको गीत भएको छ, मेरो बाँसुरीचाहिँ रुनेहरूको सोरझैँ भएको छ।”
अय्यूब 30:20-31 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
“हे परमेश्वर, म तपाईंलाई पुकार्दछु, तर तपाईंले मलाई जवाफ दिनुहुन्न; म प्रार्थनामा खडा हुन्छु, तर तपाईंले मलाई हेर्नु पनि हुन्न। तपाईं मसँग निर्दयी हुनुभएको छ; आफ्नो बलियो हातले मलाई आक्रमण गर्नुहुन्छ। तपाईंले मलाई उचाल्नुहुन्छ र हावाको अगाडि पछार्नुहुन्छ; तपाईंले मलाई आँधीमा यताउति हुर्र्याउनुहुन्छ। म जान्दछु कि तपाईंले मलाई मृत्युमा पुर्यानुहुन्छ, त्यस ठाउँमा, जुन सबै जीवित प्राणीहरूका निम्ति तोकिएको छ। “पीडित मानिसले आफ्नो कष्टमा सहायताको निम्ति बिन्ती गर्दा निश्चय नै त्यसमाथि कसैले हात उठाउँदैन। के म सङ्कष्टमा परेकाहरूका निम्ति रोएको थिइनँ र? के मेरो आत्मा गरिबका निम्ति शोकित भएन र? तरै पनि मैले असल कुराको निम्ति आशा गर्दा दुष्टता नै आइलाग्यो; मैले ज्योतिको खोजी गर्दा अन्धकार नै आइलाग्यो। मभित्रको उथलपुथल कहिल्यै थामिँदैन; कष्टका दिनहरूले मेरो सामना गर्छन्। म कालो भएको छु, तर घामले होइन; म सभामा खडा हुन्छु, र सहायताको निम्ति कराउँछु। म त स्यालहरूको भाइ, उल्लुहरूको साथी भएको छु। मेरो छाला डढेर कालो भएको छ, र पिल्सिएको छ; मेरो शरीर ज्वरोले जलेको छ। मेरो वीणा शोकमा परिणत भएको छ, र मेरो बाँसुरीले विलापको आवाज निकाल्छ।
अय्यूब 30:20-31 पवित्र बाइबल (NERV)
“हे परमेश्वर, सहायताको लागि मैले पुकारें, म उठें र प्रार्थना गरें, तर तपाईंले मलाई ध्यान दिनु भएन। हे परमेश्वर, तपाईंले मसित निष्ठूरताले व्यवहार गर्नु हुन्छ। मलाई सताउन तपाईं शक्ति प्रयोग गर्नुहुन्छ। हे परमेश्वर, तपाईं मेरो लागि निष्ठुर हुनु भयो। मलाई नष्ट पार्न तपाईं आफ्नो शक्ति प्रयोग गर्नु हुन्छ। मलाई थाहा छ कि तपाईंले मलाई मृत्यु तिर लैजानु हुन्छ, त्यस ठाँउमा, जहाँ अन्तमा सबै प्राणि जानै पर्छ। “तर, निश्चय जो मानिस सर्वनाश भएकोछ अनि सहायता माग्दैछ, त्यसलाई कसैले पनि नोक्सान पुर्याउँदैन। तपाईं जान्नु हुन्छ मानिसहरूको कष्टमा म रोएँ। तपाईं जान्नु हुन्छ गरीब मानिसहरूको लागि मेरो हृदय साहै दुःखीत थियो। जब मैले राम्रो चीज खोजें बद्लामा नराम्रो पाएँ। जब मैले उज्यालो खोजें, अंध्यारो आयो। म भित्र कष्ट कहिल्यै रोकिँदैन अनि दुःख भर्खरै शुरू भएको छ। म सधैँ दुःखी र उदासीन छु कुनै चैन छैन। म सहायताको लागि सभामा उभिन्छु। म जङ्गली कुकुर जस्तै र मरुभूमिको शुतुरमुर्ग जस्तै एक्लो भएको छु। मेरो छाला जलेकोछ र उप्किँदैछ। ज्वरोले मेरो शरीर तातो छ। मेरो वीणाले करूणाको लय निकाल्छ मेरो बाँसुरीले दुःखको आवाज निकाल्छ।
अय्यूब 30:20-31 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
म तपाईंलाई पुकार्दछु, हे परमेश्वर! तर तपाईंले जवाफ दिनुहुन्न। जब म प्रार्थना गर्दछु, तपाईंले ध्यानै दिनुहुन्न। तपाईं मप्रति निष्ठुर हुनुभएको छ। आफ्नै पूरा शक्तिले तपाईंले मेरो खेदो गर्नुहुन्छ। तपाईंले मलाई हावाले उडाएर लैजान दिनुहुन्छ। प्रचण्ड आँधीमा तपाईंले मलाई उफार्नु र थेचार्नुहुन्छ। म जान्दछु कि तपाईंले मलाई मृत्युको हातमा सुम्पनुहुनेछ, हरेक प्राणी पुग्नुपर्ने ठाउँमा पुर्याउनुहुन्छ। दयाको निम्ति चिच्च्याउन मात्र सक्ने नाश भइसकेको मानिसलाई तपाईं किन हात लाउनुहुन्छ। के कष्ट पाएकाहरूसित म रोइनँ र? के खाँचोमा परेकाहरूसित म दु:खी भइनँ र? मैले आनन्दको आशा गरेको थिएँ, तर दु:ख पो पाएँ, उज्यालोको आशा गरेको थिएँ, तर अँध्यारो पो पाएँ। चिन्ता र पीडाले मलाई धुजाधुजा पार्यो। दु:खको दिनबाहेक अरू मैले केही पाइनँ। म ज्योतिबिना निराशमा हिँड्छु। मद्दतको निम्ति बिन्ती गर्न म सभामा उभिंदछु। म लाटोकोसेराको साथी र स्यालको भाइ बनेको छु। मेरो छाला डढेर कालो भई मरेर जाँदैछ र ज्वरोले मेरो हड्डीसमेत डढाइसक्यो। मेरो वीणा बिलौनामा फेरिएको छ र मेरो बाँसुरीले विलापको गीत गाउँछ।