भजनसंग्रह 31:9-18

हे परमप्रभु! ममाथि दया गर्नुहोस्, किनभने म कष्‍टमा परेको छु। रुँदा-रुँदा मेरा आँखा थाकेका छन् र म पूरा हैरान भएको छु। अफसोसले मलाई थकाइ लागेको छ, रोएकाले मेरो आयु घटेको छ, मेरो कष्‍टले मलाई कमजोर पारेको छ, मेरा हड्डीहरू पनि कमजोर भएर जाँदैछन्। मेरा सबै शत्रुहरूले विशेषगरी मेरा छिमेकीहरूले मलाई घृणा गर्छन्, मलाई चिन्‍नेहरू मसँग डराउँछन् र मलाई बाटोमा देखेर तिनीहरू भाग्‍छन्। सबैले मलाई भुलिसके, मानिलिऊँ कि म मरेको छु, फ्‍याँकिदिएको वस्‍तुजस्‍तो मेरो हाल भएको छ। धेरै शत्रुहरूले कानेखुसी गरेको म सुन्‍दछु, डरले मलाई चारैपट्टि घेरेको छ। मलाई मार्ने जाल गरेर तिनीहरूले मेरो विरुद्ध युक्ति गर्दै छन्। तर हे परमप्रभु, मेरो भरोसा तपाईंमा छ, तपाईं मेरो परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ। म सधैँ तपाईंको हेरचाहमा छु, मेरा शत्रुहरूदेखि र मलाई सताउनेहरूबाट मलाई बचाउनुहोस्। दयासाथ आफ्‍नो दासलाई हेर्नुहोस्, आफ्‍नो अटुट प्रेममा मलाई बचाउनुहोस्। परमप्रभु, म तपाईंलाई पुकार्दछु; मेरो अपमान हुन नदिनुहोस्। दुष्‍टहरूको अपमान होस्, चुपचाप तिनीहरू मृत्‍यु-लोकमा जाऊन्। ती झूटा बोल्‍नेहरू, सबै घमण्‍डी र अहङ्कारीहरू, ज-जसले धर्मीहरूको विरुद्धमा घृणा गरेर बोल्‍छन्– तिनीहरूलाई चुप पार्नुहोस्।