मत्ती 26:1-28

यी सबै कुरा सिकाइसक्‍नुभएपछि येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूलाई थाहै छ, दुई दिनपछि निस्तार चाड आउनेछ। त्‍यतिखेर क्रूसमा झुण्‍ड्याएर मार्नलाई मानव पुत्र सुम्‍पिइनेछ।” त्‍यसै बेला कैयाफा प्रधान पूजाहारीका आँगनमा मुख्‍य पूजाहारी र अरू अगुवाहरू मिलेर सभा गरे। त्‍यस सभामा तिनीहरूले येशूलाई सुटुक्‍क पक्रेर मार्ने मतो गरे। तर तिनीहरूले यस्‍तो विचार गरे, “चाडको बेलामा चाहिँ हामीले यो काम गर्नुहुँदैन, नत्रता मानिसहरूमा ठूलो गोल-माल मच्‍चिनेछ।” येशू बेथानियामा सिमोन कुष्ठरोगीको घरमा जानुभयो। एउटी स्‍त्री सिङ्गमरमरको भाँडामा धेरै महँगो अत्तर लिएर येशूकहाँ आइन्। उहाँले खाना खान लाग्‍नुभएको बेला उहाँको टाउकोमा सबै अत्तर खन्‍याइदिइन्। उनले यसो गरेको सहन नसकेर चेलाहरूले भने, “यति धेरै अत्तर किन त्‍यसै खेर फालेको? बरु यसलाई धेरै पैसामा बेचेर गरीबहरूलाई बाँडिदिएको भए हुन्‍थ्‍यो नि!” तिनीहरूले यस्‍तो कुरा भनेको सुनेर येशूले भन्‍नुभयो, “किन तिमीहरू यिनलाई कचकच गर्छौ? यिनले मेरो लागि एउटा असल काम गरेकी छिन्। गरीबहरू त तिमीहरूसँग जहिले पनि हुन्‍छन्, तर म त हुन्‍न! यो अत्तर खन्‍याएर यिनले मेरो शरीरलाई गाड्‍नको लागि तयार पारेकी हुन्। साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍छु, संसारभरिमा यो सुसमाचार जहाँ-जहाँ सुनाइनेछ, त्‍यहाँ-त्‍यहाँ यिनले गरेको यस कामको पनि सम्‍झना गरिनेछ।” त्‍यसपछि बाह्र जना चेलाहरूमध्‍ये यहूदा इस्‍करियोत भन्‍नेचाहिँ मुख्‍य पूजाहारीहरूकहाँ गएर भन्‍यो, “यदि मैले येशूलाई पक्राइदिएँ भने मलाई के दिनुहुन्‍छ?” अनि तिनीहरूले त्‍यसलाई यस कामको लागि चाँदीका तीस वटा सिक्‍का दिए। त्‍यस बेलादेखि यहूदाले येशूलाई पक्राइदिने मौका खोज्‍न लाग्‍यो। खमिर नहालेको रोटी खाने निस्तार चाडको पहिलो दिन चेलाहरू येशूकहाँ आए र सोधे, “तपाईंको लागि चाडको भोज हामी कहाँ ठीक पारौं?” उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “सहरमा एक विशेष मानिसकहाँ जाओ र भनिदेओ: गुरुले यसो भन्‍नुभएको छ, ‘मेरो बेला भयो। म आफ्‍ना चेलाहरूसँग तपाईंको घरमा निस्तार चाडको भोज खान चाहन्‍छु’।” चेलाहरूले गएर येशूले अह्राउनुभएजस्‍तै गरे अनि त्‍यहीँ नै चाडको भोज ठीक पारे। येशू बेलुका बाह्र जना चेलाहरूसँगै खान बस्‍नुभयो। खाइरहँदा येशूले भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍छु, तिमीहरूकै बीचबाट एक जनाले मलाई पक्राइदिनेछ।” यो सुनेर चेलाहरूलाई ज्यादै दु:ख लाग्‍यो र एक-एक जनाले “साँच्‍चै मलाई त भन्‍नुभएको होइन प्रभु?” भनी सोधे। येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “अहिले कचौरामा मसँगै रोटी चोप्‍नेले मलाई पक्राइदिनेछ। धर्मशास्‍त्रमा लेखिएजस्‍तै मानव पुत्र त जानु नै पर्छ। तर धिक्‍कार त्‍यस मानिसलाई, जसले मानव पुत्रलाई पक्राइदिनेछ। त्‍यसले त बरु जन्‍मै नलिएको भए बेस हुने थियो!” पक्राइदिने यहूदाले पनि भन्‍यो, “साँच्‍चै मलाई त भन्‍नुभएको होइन, गुरु?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “त्‍यो त तिमी आफैंले नै भन्‍दै छौ।” खाइरहनुभएको बेलामा येशूले रोटी लिएर परमेश्‍वरसँग आशीर्वाद मागी टुक्र्याउनुभयो अनि चेलाहरूलाई बाँडिदिँदै भन्‍नुभयो, “यो लिएर खाओ, यो मेरो शरीर हो।” त्‍यसपछि उहाँले कचौरा पनि लिनुभयो अनि परमेश्‍वरलाई धन्‍यवाद चढाएर चेलाहरूलाई दिँदै भन्‍नुभयो, “यो तिमीहरू सबैले पिउनू। यो नयाँ करार जोड्‍ने मेरो रगत हो, जो धेरै मानिसको पाप मेट्‍नलाई बगाइनेछ।