लूका 5:1-16

एक दिन येशू गनेसरेत भन्‍ने ताल (अर्थात् गालीलको ताल) को किनारामा उभिरहनुभएको थियो। धेरै मानिसहरू परमेश्‍वरको शिक्षा सुन्‍न घुइँचो लागेर आए। येशूले तालको किनारमा दुईटा नाउ देख्‍नुभयो। जालहारीहरू नाउ छोडेर जाल धुन लागेका थिए। एउटा नाउचाहिँ सिमोनको थियो। येशूले त्‍यही नाउमा चढेर सिमोनलाई ‘नाउ किनारबाट अलिक पर लैजाऊ’ भन्‍नुभयो र बसेर मानिसहरूलाई शिक्षा दिन लाग्‍नुभयो। शिक्षा दिइसकेपछि येशूले सिमोनलाई भन्‍नुभयो, “नाउ गहिरो ठाउँमा लैजाऊ र जाल हान!” यो सुनेर सिमोनले येशूलाई भने, “गुरु, हामीले त रातभरि जाल हान्‍यौं र पनि एउटै माछा परेन। तर तपाईंले भन्‍नुभएको हुनाले म जाल हानिदिन्‍छु।” जाल हान्‍दा त यति धेरै माछा परे कि तिनीहरूको जालै फाट्‍न लाग्‍यो अनि तिनीहरूले अर्को नाउमा भएका साथीहरूसँग गुहार मागे। तिनीहरू आएर माछा निकाल्‍न लागे। निकाल्‍दा-निकाल्‍दै दुईटै नाउमा माछा यति धेरै भयो कि नाउ नै डुब्‍न लाग्‍यो। यो देखेर सिमोन पत्रुसले येशूको पाउमा परेर भने, “हे प्रभु, म पापी छु, मबाट पर बस्‍नुहोस्!” किनभने यति धेरै माछा परेकोमा सिमोन र तिनका साथीहरू छक्‍क परे र सिमोनसँगै मिलेर काम गर्ने जब्‍दियाका छोराहरू याकूब र यूहन्‍नालाई पनि साह्रै अचम्‍म लागेको थियो। येशूले सिमोनलाई भन्‍नुभयो, “नडराऊ, अबदेखि तिमी माछा होइन, तर मानिसलाई पक्रेर मकहाँ ल्‍याउने हुनेछौ।” यो सुनेर तिनीहरूले नाउ किनारामा तानेर ल्‍याए अनि सबै कुरा छोडेर येशूको पछि लागे। एकपल्‍ट येशू कुनै एउटा सहरमा हुनुहुन्‍थ्‍यो। त्‍यस सहरमा कुष्ठरोग लागेको एउटा मानिस थियो। येशूलाई देखेर त्‍यस कुष्‍ठरोगीले उहाँको पाउमा परेर यसरी बिन्‍ती गर्‍यो, “गुरुज्‍यू, तपाईंले चाहनुभयो भने मलाई शुद्ध पार्न सक्‍नुहुन्‍छ।” येशूले उसमाथि हात राखेर भन्‍नुभयो, “तिमी शुद्ध होऊ भन्‍ने म चाहन्‍छु।” अनि तुरुन्‍तै उसको कुष्ठरोग निको भइहाल्‍यो। तब येशूले उसलाई आज्ञा दिएर भन्‍नुभयो, “हेर, यो कुरा कसैलाई नभन्‍नू! तर पूजाहारीकहाँ गएर आफ्‍नो जाँच गराऊ। मोशाले अह्राएजस्‍तै बलि चढाएर सबैलाई तिमी शुद्ध भएको प्रमाण देऊ।” त्‍यस दिनदेखि येशूको चर्चा झन् फैलिएर गयो अनि धेरैभन्दा धेरै मानिसहरू उहाँको शिक्षा सुन्‍न र निको हुन आउन थाले। तर उहाँचाहिँ सुनसान ठाउँहरूमा गएर प्रार्थना गर्नुहुन्‍थ्‍यो।