हजारौँ मानिसहरू जम्मा भएकोले घुइँचो भएर मिचामिच नै होलाजस्तो लागिरहेको थियो। त्यस बेला येशूले पहिले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू फरिसीहरूको रोटीको खमिरदेखि जोगिएर बस! भनाइको अर्थ हो, तिनीहरूको कपटदेखि जोगिएर बस किनभने छोपिएका कुरा जे जति छन्, ती सबै उघारिनेछन् र लुकाएका कुरा जे जति छन्, ती सबै थाहा लाग्नेछ। तिमीहरूले अँध्यारोमा भनेका कुराहरू दिनको उज्यालोमा सुनिनेछन्। कोठाभित्र कानेखुसी गरेका कुरा घरको धुरीबाट जोडले प्रचार गरिनेछन्।”
येशूले फेरि भन्नुभयो, “हे मेरा मित्र हो, म तिमीहरूलाई भन्छु, मानिसदेखि नडराओ। तिनीहरूले त खालि तिम्रो शरीरलाई मात्रै मार्न सक्छन्, तिमीहरूको आत्मालाई त तिनीहरूले केही बिगार गर्न सक्दैनन्। कोदेखि डराउनुपर्ने हो भनी म तिमीहरूलाई भन्छु, मरेपछि नरकको दण्ड दिन सक्नुहुने परमेश्वरदेखि नै डराउनुपर्छ। हो, उहाँसँग डराओ! तर हेर, पाँच वटा भङ्गेरा दुई पैसामा बेचिन्छन्, होइन र? भङ्गेरा यति सस्ता भए पनि परमेश्वरले एउटैलाई पनि भुल्नुहुन्न। झन् तिमीहरूको त परमेश्वरले एक-एक केशसमेत गन्नुभएको छ। त्यसैले नडराओ, धेरै भङ्गेराहरूभन्दा त तिमीहरू अझ मूल्यवान् छौ।
“म तिमीहरूलाई भन्छु, जसले मलाई मानिसको सामुन्ने मेरो प्रभु भनेर स्वीकार गर्छ, त्यसलाई म मानव पुत्रले पनि स्वर्गदूतको सामुन्ने आफ्नो हो भनी स्वीकार गर्नेछु। तर जसले मलाई मानिसको सामुन्ने चिन्दिनँ भन्छ, त्यसलाई म पनि परमेश्वरको स्वर्गदूतहरूको सामुन्ने चिन्दिनँ भन्नेछु। म मानव पुत्रको विरोधमा बोलिएको पाप माफ गरिनेछ, तर पवित्र आत्मालाई निन्दा गर्ने पापचाहिँ कहिल्यै पनि माफ गरिनेछैन।
“मानिसहरूले तिमीहरूलाई पक्रेर सभाघरका नेताहरू र सरकारी हाकिम या न्यायाधीशहरूकहाँ लैजानेछन्। त्यस बेला के भन्ने हो भनी फिक्री नगर। पवित्र आत्माले तिमीहरूलाई त्यस बेला नै भन्नुपर्ने कुरा सिकाउनुहुनेछ।”
घुइँचोबाटै एक जना मानिसले येशूलाई भने, “गुरुज्यू, ‘भाइको अंशबन्डा गरिदेओ’ भनेर मेरो दाजुलाई भनिदिनुहोस् न।” तर येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिमी दुईको अंशबन्डा गर्न मलाई कसले खटायो।” अनि उहाँले त्यहाँ जम्मा भएका मानिसहरूलाई भन्नुभयो, “होश गर! सबै किसिमका लोभ-लालचबाट जोगिएर बस किनभने धन-सम्पत्ति जति नै प्रशस्त भए पनि त्यसले मानिसलाई साँचो जीवनचाहिँ दिँदैन।”
त्यसपछि येशूले एउटा दृष्टान्तको रूपमा यस्तो कथा भन्नुभयो, “एक जना धनी मानिसको जमिनमा प्रशस्त उब्जनी भयो। तिनले मनमनै विचार गरे, ‘यी सबै अन्न कहाँ राख्ने होला? ठाउँ नै छैन। के गरूँ? अब म यसो गर्छु, ससाना भण्डार र भकारीहरू भत्काएर ठूला-ठूला बनाउँछु र त्यहीँ नै सबै अन्न र चीजबीज राख्छु। त्यसपछि म आफैंलाई भन्नेछु, तँ कति भाग्यमानी छस्! तँसँग वषौं-वर्षसम्म पुग्ने सम्पत्ति छ, सुखसँग खा, पी र मोज-मज्जा गर्’।
तर परमेश्वरले त्यसलाई भन्नुभयो, ‘ए मूर्ख, आजै राती तेरो प्राण जानेछ र तैँले साँचेर राखेको धन-सम्पत्ति कसले खाला’?” अनि येशूले यो दृष्टान्त टुङ्ग्याउँदै भन्नुभयो, “आफ्नो लागि धन थुपारेर राख्ने मानिसको गति यस्तै हुन्छ। परमेश्वरले यस्ताहरूलाई धनी सम्झनुहुन्न।”
त्यसपछि येशूले चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “यसैकारण जिउनको लागि चाहिने खाने, लाउने कुराको बारेमा चिन्ता नगर। खानेकुराभन्दा जीवन नै ठूलो र लुगाफाटाभन्दा शरीर नै ठूलो हो। कागहरूलाई हेर! तिनीहरूले खेती गर्दैनन्, बालीनाली काट्ने, थन्क्याउने पनि गर्दैनन्। तिनीहरूका भण्डार, भकारी पनि हुँदैन, तैपनि परमेश्वरले तिनीहरूलाई खुवाउँदै हुनुहुन्छ। तिमीहरू त ती चरा-चुरुङ्गीहरू भन्दा धेरै नै मूल्यवान् छौ।
तिमीहरूमध्ये कसैले चिन्ता गरेर आफ्नो आयु थोरै समय बढाउन सक्छौ र? यति सानो काम पनि गर्न सक्दैनौ भने त अरू कुराको चिन्ता किन गर्छौ? जङ्गलका लहलह परेका लिली फूलहरूलाई हेर, तिनीहरू त काम पनि गर्दैनन्, लाउनलाई लुगा पनि बुन्दैनन्। तर म तिमीहरूलाई भन्छु, सोलोमन राजासित त्यत्रो धन-सम्पत्ति छँदाछँदै पनि उनी त ती फूलहरूजस्तो सजिसजाउ भएका थिएनन्। आज मौलाउने अनि भोलि नै ओइलाएर डढाइने झारलाई पनि परमेश्वरले यसरी सिँगार्नुहुन्छ भने के झन् उहाँले तिमीहरूलाई लगाउने लुगा दिनुहुन्न र? खै तिमीहरूको विश्वास? यसैकारण के खाऔं, के लाऔं भनेर चिन्ता नगर। परमेश्वरलाई नचिन्नेहरूले पो यस्तो चिन्ता गर्छन्। यी सबै कुरा तिमीहरूलाई चाहिन्छ भनेर परमेश्वर पितालाई थाहा छ। पहिले परमेश्वरको राज्यको खोजी गर अनि उहाँले यी सबै कुरा तिमीहरूलाई थपिदिनुहुनेछ।”
येशूले फेरि भन्नुभयो, “ए सानो बगाल, नडराओ! किनभने परमेश्वरले तिमीहरूलाई आफ्नो राज्य दिन खुसी हुनुभएको छ। तिमीहरूले आफ्नो सम्पत्ति बेचेर आएको पैसा गरीबहरूलाई देओ। आफ्नो लागि सधैँ रहने भण्डार बनाओ र कहिल्यै नसकिने धन स्वर्गमा जम्मा गर। त्यहाँ त चोर पनि लाग्दैन, किराले पनि खाँदैन किनकि जहाँ तिमीहरूको धन छ, त्यहीँ नै तिमीहरूको मन पनि रहनेछ।”
बाइबल एप
बाल बाइबल एप
