रोमी 4:9-18

के यो आशीर्वाद खतनावालहरूका निम्‍ति मात्र हो? कि बेखतनावालहरूका निम्‍ति पनि हो? अब्राहामको निम्‍ति त उनको विश्‍वास नै धार्मिकता गनिएको थियो भनी हामी भन्‍दछौं। तब कसरी यो उनको निम्‍ति धार्मिकता गनियो? उनको खतना हुनभन्‍दा अघि वा पछि? उनको खतना भइसकेपछि होइन, तर अघि। खतना नहुँदै विश्‍वासद्वारा पाउने धार्मिकताको चिन्‍ह वा छाप स्‍वरूप उनले खतना पाएका थिए। खतनाविनै विश्‍वास गरेर धर्मी गनिएका सबैका उनी पिता होऊन्‌ भन्‍ने उद्देश्‍यले यो भएको हो। उनी ती खतनावालहरूका पनि पिता हुन्, जसका खतना भएको मात्र होइन, तर जसले विश्‍वासको त्‍यही नमूनालाई पछ्याउँछन्, जुन विश्‍वास खतना हुन अघि हाम्रा पिता अब्राहाममा थियो। संसारको उत्तराधिकारी हुनलाई अब्राहाम र उनको वंशलाई दिइएको प्रतिज्ञा व्‍यवस्‍थाद्वारा आएको होइन, तर विश्‍वासको धार्मिकताद्वारा आएको हो। यदि व्‍यवस्‍था पालन गर्नेहरू मात्र उत्तराधिकारी हुन्‍छन्‌ भनेता विश्‍वास रद्द र प्रतिज्ञा व्‍यर्थ हुन्‍छ। किनभने व्‍यवस्‍थाले क्रोध ल्‍याउँछ, तर जहाँ व्‍यवस्‍था छैन त्‍यहाँ अपराध पनि हुँदैन। त्‍यसैले यो प्रतिज्ञा विश्‍वासमाथि निर्भर गर्दछ, यस हेतुले कि प्रतिज्ञा अनुग्रहमाथि भर परेर अब्राहामका सबै वंशहरूका निम्‍ति पक्‍का होस्‌। यो प्रतिज्ञा व्‍यवस्‍था पालन गर्नेहरूका निम्‍ति मात्र नभएर अब्राहामको जस्‍तो विश्‍वासमा हुनेहरूका निम्‍ति पनि हो, किनकि अब्राहाम हामी सबैका पिता हुन्‌। जसो लेखिएको छ, “मैले तँलाई धेरै जातिहरूका पिता बनाएको छु।” जुन परमेश्‍वरमाथि अब्राहामले विश्‍वास गरे, उहाँको दृष्‍टिमा उनी हामी सबैका पिता हुन्‌। उहाँले मरेकाहरूलाई पनि जीवन दिनुहुन्‍छ, र अस्‍तित्‍वमा नभएका थोकहरूलाई बोलाई अस्‍तित्‍वमा ल्‍याउनुहुन्‍छ। “तेरा सन्‍तान पनि यस्‍तै असंख्‍य हुनेछन्‌” भनेर परमेश्‍वरले भन्‍नुभएअनुसार, आशा पटक्‍कै नहुँदा पनि अब्राहामले आशा राखी विश्‍वास गरे, र यसरी उनी धेरै जातिहरूका पिता बने।