योना 1:11-17

समुद्रका छालहरू झन्‌-झन्‌ प्रचण्‍ड हुँदैथिए। यसैले तिनीहरूले सोधे, “तिमीलाई अब हामीले के गरेदेखि समुद्र हाम्रा निम्‍ति शान्‍त होला?” तिनले जवाफ दिए, “मलाई उचालेर समुद्रमा फालिदेओ, र समुद्र शान्‍त हुनेछ। किनकि मेरै कारणले गर्दा तिमीहरूमाथि यो प्रचण्‍ड आँधी चलेको हो भन्‍ने म जान्‍दछु।” तापनि जहाजलाई किनार लगाउनलाई ती मानिसहरूले सकेसम्‍म खियाए, तर तिनीहरूले सकेनन्, किनकि तिनीहरूका विरुद्धमा समुद्र झन्‌-झन्‌ खराब हुँदैगयो। यसकारण तिनीहरूले परमप्रभुमा पुकारा गरेर भने, “बिन्‍ती छ, हे परमप्रभु, यस मानिसको ज्‍यान लिएको कारण हामीलाई मर्न नपरोस्, र एक निर्दोष मानिसका हत्‍याको दोष हामीलाई नलागोस्, किनकि हे परमप्रभु, तपाईंलाई जस्‍तो इच्‍छा लागेको थियो सो गर्नुभएको छ।” तब तिनीहरूले योनालाई उचालेर समुद्रमा फालिदिए, र उर्लेको समुद्र शान्‍त भइहाल्‍यो। यो देखेर ती मानिसहरूले परमप्रभुको अत्‍यन्‍तै भय माने, र तिनीहरूले परमप्रभुको निम्‍ति बलिदान चढ़ाए र उहाँमा भाकल गरे। तर योनालाई निल्‍न परमप्रभुले एउटा ठूलो माछा जुटाउनुभयो, र तीन दिन र तीन रातसम्‍म योना त्‍यस माछाको पेटभित्र रहे।