YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 15

15
အဗရွလုံပုန္ကန္ျခင္း
1ထို႔ေနာက္တြင္ အဗရွလုံ​သည္ စစ္ရထား​တစ္​စီး​၊ ျမင္း​မ်ား​ႏွင့္ ေရွ႕​ေတာ္​ေျပး​တပ္သား​အေယာက္ ငါးဆယ္​ကို ျပင္ဆင္​ထား​၏​။ 2အဗရွလုံ​သည္ နံနက္​ေစာေစာထ​၍ ၿမိဳ႕​တံခါး​နား လမ္း​ေဘး​၌ ရပ္​ေလ့​ရွိ​၏​။ အမႈကိစၥ​ျဖစ္​၍ အဆုံးအျဖတ္​ခံယူ​ရန္ ရွင္ဘုရင္​ထံသို႔​လာ​ေသာ​မည္သူမဆို အဗရွလုံ​သည္ သူ႔​ထံသို႔​ေခၚလာ​ၿပီး “​သင္ မည္သည့္​ၿမိဳ႕​က လာ​သနည္း​”​ဟု ေမး​တတ္​၏​။ အမႈသည္​က “​ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​သည္ အစၥေရး​အမ်ိဳးအႏြယ္​ထဲမွ တစ္​ႏြယ္​ျဖစ္​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေျဖ​လွ်င္ 3အဗရွလုံ​က “​သင့္​အမႈ​ကား ေလ်ာ္ကန္​ေျဖာင့္မွန္​ပါ​၏​။ သို႔ေသာ္ သင့္​အမႈ​ကို ၾကားနာ​ၿပီး ရွင္ဘုရင္​ထံ တင္ျပ​ေပး​မည့္​သူ မ​ရွိ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​တတ္​၏​။ 4ထို႔ျပင္ အဗရွလုံ​က “​ဤ​ျပည္​တြင္ ငါ့​ကို တရားသူႀကီး​အျဖစ္​သာ ခန႔္ထား​လွ်င္ အမႈကိစၥ​ရွိ​သူ​၊ အဆုံးအျဖတ္​လိုအပ္​သူ မည္သူမဆို ငါ့​ထံသို႔​လာ​ေသာအခါ သူ​တို႔​ကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္​စြာ ငါ​စီရင္​ေပး​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။ 5သူ႔​ကို အ႐ိုအေသ​ေပး​ရန္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​ေသာ​သူ​ကို​လည္း သူ​သည္ လက္ကမ္း​၍ ထို​သူ​ကို ဖက္​ၿပီး​နမ္း​တတ္​၏​။ 6အဗရွလုံ​သည္ အဆုံးအျဖတ္​ခံယူ​ရန္ ရွင္ဘုရင္​ထံသို႔​လာ​ေသာ​အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​ကို ဤနည္း​အတိုင္း ဆက္ဆံ​ျခင္း​ျဖင့္ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​၏​ႏွလုံးသား​ကို သိမ္းသြင္း​ထား​ေလ​၏​။
7ေလး​ႏွစ္#15:7 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “အႏွစ္ေလးဆယ္”။​မွ်​ၾကာလာ​ေသာအခါ အဗရွလုံ​က ရွင္ဘုရင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ထာဝရဘုရား​ထံ ကတိသစၥာ​ျပဳ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ကတိသစၥာဝတ္​ကို​ေျဖ​ရန္ ေဟျဗဳန္​ၿမိဳ႕​သို႔ သြား​ပါရေစ​။ 8အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဆီးရီးယား​ျပည္​၊ ေဂရႈရ​ၿမိဳ႕​တြင္​ေန​စဥ္က ‘​ထာဝရဘုရား​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ အမွန္တကယ္​ျပန္လည္​ပို႔ေဆာင္​ေတာ္မူ​လွ်င္ ထာဝရဘုရား​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ဝတ္ျပဳ​ပါ​မည္​’​ဟု ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​ကတိသစၥာ​ျပဳ​ခဲ့​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္​၏​။
9ရွင္ဘုရင္​က​လည္း သူ႔​အား “​ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း​သြား​ပါ​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ သူ​သည္ ေဟျဗဳန္​ၿမိဳ႕​သို႔ ထ​သြား​ေလ​၏​။ 10ထို႔ေနာက္ အဗရွလုံ​သည္ အစၥေရး​အမ်ိဳးအႏြယ္​အေပါင္း​တို႔​ထံသို႔ သူလွ်ိဳ​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ “​တံပိုးမႈတ္သံ​ကို သင္​တို႔​ၾကား​လွ်င္ ‘​အဗရွလုံ​သည္ ေဟျဗဳန္​ၿမိဳ႕​တြင္ နန္းတက္​ေလ​ၿပီ​’​ဟူ၍ ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​ေလာ့​”​ဟု မွာလိုက္​၏​။
11အဗရွလုံ​ႏွင့္အတူ လူ​အေယာက္​ႏွစ္ရာ​တို႔​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​မွ ထြက္လာ​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ အေခၚ​ခံရ​၍​သာ သေဘာ႐ိုး​ႏွင့္​လိုက္လာ​ၾက​၏​။ မည္သည့္​အေၾကာင္း​တစ္စုံတစ္ရာ​ကို​မွ် မ​သိ​။ 12အဗရွလုံ​သည္ ယဇ္ပူေဇာ္​စဥ္တြင္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​အႀကံေပး​ျဖစ္​သူ ဂိေလာ​ၿမိဳ႕သား အဟိေသာေဖလ​ထံသို႔ လူ​လႊတ္​၍ သူ႔​ေနရင္း​ၿမိဳ႕​ျဖစ္​ေသာ​ဂိေလာ​ၿမိဳ႕​မွ ေခၚလာ​ေစ​၏​။ အဗရွလုံ​ထံ၌ လူ​အင္အား​တိုးပြား​လာ​ၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္မႈ​သည္​လည္း အားႀကီး​လာ​ေလ​၏​။
13ထိုအခါ တမန္​တစ္​ဦး​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​လာ​ၿပီး “​အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​၏​စိတ္​သည္ အဗရွလုံ​ေနာက္သို႔ ပါသြား​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။
14ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က​လည္း ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ရွိ မိမိ​ထံ​ခစား​ေသာ​မင္းမႈထမ္း​အေပါင္း​တို႔​အား “​ထ​ၾက​။ ယခု ငါ​တို႔ ထြက္ေျပး​ၾက​ရ​မည္​။ မ​ဟုတ္​လွ်င္ အဗရွလုံ​လက္​မွ လြတ္​မည္​မ​ဟုတ္​။ ငါ​တို႔ အလ်င္အျမန္​ထြက္သြား​ရ​မည္​။ မ​ဟုတ္​လွ်င္ သူ​သည္ ငါ​တို႔​ကို​လိုက္​မီ​၍ အႏၲရာယ္​ျပဳ​လိမ့္မည္​။ ၿမိဳ႕သား​တို႔​ကို​လည္း ဓား​ႏွင့္​သတ္​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ 15ရွင္ဘုရင္​၏​အမႈထမ္း​တို႔​က​လည္း ရွင္ဘုရင္​အား “​ကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး စိတ္ပိုင္းျဖတ္​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​တို႔ ျပဳ​ပါ​မည္​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​ၿပီးလွ်င္ 16ရွင္ဘုရင္​သည္ နန္းေတာ္​ကို ေစာင့္ေရွာက္​ရန္ ေမာင္းမ​ဆယ္​ေယာက္​ကို ခ်န္ထား​ၿပီး ရွင္ဘုရင္​ႏွင့္တကြ အေႁခြအရံ​နန္းတြင္းသူ​နန္းတြင္းသား​အားလုံး နန္းေတာ္​မွ​ထြက္ခြာ​လာ​ၾက​၏​။ 17ဤသို႔ျဖင့္ ရွင္ဘုရင္​သည္ ေနာက္လိုက္​အေႁခြအရံ​အားလုံး​ႏွင့္တကြ ထြက္သြား​ရာ ရပ္ေဝး​သို႔​ေရာက္​လွ်င္ အိမ္​တစ္​အိမ္​၌ ရပ္နား​ၾက​၏​။ 18အထံ​ေတာ္​ပါး​၌​ခစား​ရ​ေသာ​မင္းမႈထမ္း​အားလုံး​တို႔​သည္ ဘုရင့္​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ခ်ီသြား​ၾက​၏​။ ေခရသိ​လူမ်ိဳး​အားလုံး​၊ ေပလသိ​လူမ်ိဳး​အားလုံး​ႏွင့္ ဂါသ​ၿမိဳ႕​မွ​လိုက္လာ​ေသာ ဂိတၱိ​လူမ်ိဳး​အားလုံး လူ​အေယာက္​ေျခာက္​ရာ​တို႔​သည္​လည္း ဘုရင့္​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ခ်ီသြား​ၾက​၏​။
19ရွင္ဘုရင္​က ဂိတၱိ​လူမ်ိဳး အိတၱဲ​အား “​အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ​တို႔​ႏွင့္အတူ လိုက္လာ​သနည္း​။ ျပန္သြား​ၿပီး ဘုရင္​ႏွင့္အတူ ေန​ေလာ့​။ သင္​သည္ ေနရင္းျပည္​မွ ဖမ္းေခၚလာ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​တစ္ပါးအမ်ိဳးသား​ျဖစ္​၏​။ 20သင္​သည္ မေန႔​တစ္ေန႔​က​မွ ေရာက္လာ​ေသာ​သူ​ျဖစ္၍ ယခု ငါ​တို႔​ႏွင့္အတူ လွည့္လည္​ေစ​ရ​မည္ေလာ​။ ငါ​သည္ ဘယ္​ေနရာ​သြား​ရ​မည္​ကို​မသိ​ေသး​ပါ​။ သင့္​အမ်ိဳးသားခ်င္း​တို႔​ကို ေခၚ​ၿပီး ျပန္သြား​ေလာ့​။ က႐ုဏာ​ေတာ္​ႏွင့္ သစၥာ​ေတာ္​သည္ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ ရွိ​ပါေစေသာ​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။
21ထိုအခါ အိတၱဲ​က ရွင္ဘုရင္​အား “​ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ​၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​လည္း အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ ေသ​သည္​ျဖစ္ေစ​၊ ရွင္​သည္​ျဖစ္ေစ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​ရွိ​ေတာ္မူ​ရာ​အရပ္​၌ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ရွိ​ပါ​မည္​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​၏​။
22ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က အိတၱဲ​အား “​သို႔ျဖစ္လွ်င္လည္း သြား​၍​ျဖတ္ကူး​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ ဂိတၱိ​လူမ်ိဳး အိတၱဲ​မွစ၍ သူ​ႏွင့္အတူ​ပါလာ​ေသာ လူ​အႀကီး​အငယ္​အားလုံး​လည္း ျဖတ္ကူး​ေလ​၏​။ 23လူ​အေပါင္း​တို႔ ျဖတ္ကူး​သြား​ၾက​ေသာအခါ ျပည္သူျပည္သား​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေအာ္ဟစ္​ငိုေႂကြး​ၾက​၏​။ ရွင္ဘုရင္​သည္ ေကျဒဳန္​ေခ်ာင္း​ကို ျဖတ္ကူး​သျဖင့္ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း ျဖတ္ကူး​၍ ကႏၲာရ​လမ္း​အတိုင္း သြား​ၾက​၏​။
24ဇာဒုတ္​ႏွင့္ ဘုရားသခင္​၏​ပဋိညာဥ္​ေသတၱာ​ေတာ္​ကို ထမ္း​ရ​ေသာ​ေလဝိ​အမ်ိဳးသား​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း သူ​ႏွင့္အတူ​လိုက္ပါ​လာ​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ေသတၱာ​ေတာ္​ကို ခ်ထား​ၾက​၏​။ အဗ်ာသာ​သည္​လည္း လူ​အေပါင္း​တို႔ ၿမိဳ႕​ထဲမွ​ထြက္ခြာ​သြား​ၿပီး​ခ်ိန္​ထိ ယဇ္ပူေဇာ္​လ်က္​ေန​၏​။ 25ရွင္ဘုရင္​က ဇာဒုတ္​အား “​ဘုရားသခင္​၏​ေသတၱာ​ေတာ္​ကို ၿမိဳ႕​ထဲသို႔ ျပန္ပို႔​ေလာ့​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ့​ကို​မ်က္ႏွာသာေပး​၍ ငါ​ျပန္လာ​ရ​လွ်င္ ေသတၱာ​ေတာ္​ကို​လည္းေကာင္း​၊ ကိန္းဝပ္​ေတာ္မူ​ရာ​အရပ္​ကို​လည္းေကာင္း ဖူးျမင္​ခြင့္​ရ​ပါ​လိမ့္မည္​။ 26ထိုသို႔​မ​ဟုတ္​ဘဲ ကိုယ္ေတာ္​က ‘သင့္​ကို ငါ​အလို​မ​ရွိ’​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္​လည္း ငါ​အသင့္ရွိ​ပါ​သည္​။ အလို​ေတာ္​အတိုင္း​သာ ငါ့​ကို ျပဳ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။
27ထို႔ျပင္ ရွင္ဘုရင္​က ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​အား “​သင္​သည္ စိတ္အာ႐ုံ​ျမင္​ရ​သူ မ​ဟုတ္​ေလာ​။ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေန​ေသာ သင့္​သား အဟိမတ္​ႏွင့္ အဗ်ာသာ​၏​သား ေယာနသန္​တို႔​ႏွစ္​ဦး​ကို​ေခၚ​ၿပီး ၿမိဳ႕​ထဲသို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း​ျပန္သြား​ေလာ့​။ 28သင္​တို႔​ထံမွ သတင္း​မ​ရ​မ​ခ်င္း ငါ​သည္ ေတာကႏၲာရ​လြင္ျပင္​တြင္ ေစာင့္​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ 29ဇာဒုတ္​ႏွင့္ အဗ်ာသာ​တို႔​လည္း ဘုရားသခင္​၏​ေသတၱာ​ေတာ္​ကို ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ ျပန္ယူေဆာင္​လာ​ၿပီး ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ ေနထိုင္​ၾက​၏​။
30ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ သံလြင္​ေတာင္​တက္လမ္း​အတိုင္း ငိုေႂကြး​လ်က္​၊ ဦးေခါင္း​ကို​လည္း​ၿခဳံ​လ်က္ ေျခနင္း​ေတာ္​မ​ပါ​ဘဲ တက္သြား​၏​။ သူ​ႏွင့္​ပါလာ​ေသာ​လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း အသီးသီး​ဦးေခါင္း​ကို​ၿခဳံ​ထား​လ်က္​၊ ငိုေႂကြး​လ်က္ လိုက္တက္​သြား​ၾက​၏​။
31တစ္စုံတစ္ေယာက္​က ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​အား “​အဗရွလုံ​ႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းႀကံစည္​သူ​တို႔​ထဲတြင္ အဟိေသာေဖလ​လည္း ပါ​သည္​”​ဟု ၾကားေျပာ​၏​။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က “​အို ထာဝရဘုရား​၊ အဟိေသာေဖလ​၏​အႀကံ​ကို မိုက္မဲ​ေသာ​အႀကံ​ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ဆုေတာင္း​ေလ​၏​။
32ဘုရားသခင္​ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္​ရာ​ေနရာ​ေတာင္ထိပ္​သို႔ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ေရာက္​ေသာအခါ အာခိ​လူမ်ိဳး ဟုရွဲ​သည္ မိမိ​အဝတ္​ကို ဆုတ္ၿဖဲ​၍ ေခါင္း​ေပၚ ေျမမႈန႔္​တင္​လ်က္ မင္းႀကီး​ကို ဆီးႀကိဳ​၏​။ 33ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က သူ႔​အား “​သင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ​လိုက္​လွ်င္ ငါ့​အဖို႔ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ 34ၿမိဳ႕​သို႔​ျပန္သြား​ၿပီး အဗရွလုံ​အား ‘အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အရွင္မင္းႀကီး​၏​အမႈထမ္း ျဖစ္​ပါ​၏​။ ယခင္​က အရွင့္​ခမည္းေတာ္​၏​အမႈထမ္း​လည္း ျဖစ္​ခဲ့​ဖူး​ပါ​၏​။ သို႔ေသာ္ ယခုမွာ အရွင္​၏​အမႈထမ္း လုပ္​ပါ​မည္’​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ အဟိေသာေဖလ​ေပး​မည့္​အႀကံ​ကို ငါ့​အဖို႔ သင္​ဖ်က္ဆီး​ေပး​ႏိုင္​လိမ့္မည္​။ 35ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဇာဒုတ္​ႏွင့္ အဗ်ာသာ​တို႔​လည္း ထို​ၿမိဳ႕​၌ သင္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ နန္းတြင္း​မွ တစ္စုံတစ္ရာ​ကို​ၾကားသိ​လွ်င္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဇာဒုတ္​ႏွင့္ အဗ်ာသာ​ကို သင္​ေျပာျပ​ရ​မည္​။ 36ထို​ေနရာ​တြင္ ဇာဒုတ္​၏​သား​အဟိမတ္​ႏွင့္ အဗ်ာသာ​၏​သား​ေယာနသန္ တို႔​ႏွစ္​ဦး​လည္း ရွိ​ၾက​၏​။ သင္​ၾကားသိ​ေသာ​သတင္း​တစ္စုံတစ္ရာ​ကို သူ​တို႔​မွတစ္ဆင့္ ငါ့​ထံ အေၾကာင္းၾကား​ရ​မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ 37ဤသို႔ျဖင့္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​မိတ္ေဆြ ဟုရွဲ​သည္ ၿမိဳ႕​ထဲသို႔​ျပန္သြား​၏​။ အဗရွလုံ​သည္​လည္း ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔ ေရာက္လာ​၏​။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 15: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ