YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 16

16
ဇိဘက ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကိုကူညီျခင္း
1ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ေတာင္ထိပ္​ကို အနည္းငယ္​လြန္သြား​လွ်င္ ေမဖိေဗာရွက္​၏​ငယ္သား ဇိဘ​က ကုန္းႏွီးတင္​ထား​ေသာ​ျမည္း​ႏွစ္​ေကာင္​ႏွင့္ သူ႔​ကို​ႀကိဳဆို​၏​။ ထို​ျမည္း​တို႔​ေပၚတြင္ မုန႔္​အလုံး​ႏွစ္ရာ​၊ စပ်စ္သီးေျခာက္ အခိုင္​တစ္ရာ​၊ ေႏြရာသီသီးႏွံ အခိုင္​တစ္ရာ​ႏွင့္ စပ်စ္ဝိုင္​တစ္​ဘူး တင္​ထား​၏​။ 2ရွင္ဘုရင္​က ဇိဘ​အား “​ဤ​အရာ​မ်ား​ကား အဘယ္အတြက္​နည္း​”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ ဇိဘ​က “​ျမည္း​မ်ား​ကား အရွင္မင္းႀကီး​ႏွင့္ အိမ္သူအိမ္သား​တို႔ စီး​ဖို႔​၊ မုန႔္​ႏွင့္ ေႏြရာသီသီးႏွံ​မ်ား​ကား ငယ္သား​တို႔​စား​ဖို႔​၊ စပ်စ္ဝိုင္​ကား ကႏၲာရ​တြင္ ေမာပန္း​သူ​တို႔ ေသာက္​ဖို႔ ျဖစ္​ပါ​၏​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။
3ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္​က “​သင့္​သခင္​၏​သား​ကား အဘယ္မွာ​နည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ ဇိဘ​က “ ‘​အစၥေရး​အမ်ိဳးအႏြယ္​တို႔​သည္ ငါ့​ခမည္းေတာ္​၏​ႏိုင္ငံ​ကို ငါ့​အား ျပန္ေပး​ေကာင္း​ေပး​လိမ့္မည္’​ဟု ဆို​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ ေန​ခဲ့​ပါ​၏”​ဟု ရွင္ဘုရင္​အား ေလွ်ာက္တင္​၏​။
4ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္​က ဇိဘ​အား “​ေမဖိေဗာရွက္​၌ ရွိသမွ်​သည္ သင့္​အဖို႔​ျဖစ္​၏​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ ဇိဘ​က “​အကြၽႏ္ုပ္ ဦးၫႊတ္​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး ေရွ႕​ေတာ္​ေမွာက္​တြင္ မ်က္ႏွာသာရ​ပါေစေသာ​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​၏​။
ရွိမိက ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကိုက်ိန္ဆဲျခင္း
5ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ဗာဟုရိမ္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း​ထဲမွ လူ​တစ္​ေယာက္​ထြက္လာ​၏​။ ထို​သူ​သည္ ေဂရ​၏​သား​ျဖစ္၍ ရွိမိ အမည္​ရွိ​၏​။ သူ​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ကို က်ိန္ဆဲ​ရင္း​ႏွင့္ ထြက္လာ​ျခင္း​ျဖစ္​၏​။ 6သူ​သည္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ကို​သာမက ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​အမႈထမ္း​မ်ား​၊ လူ​မ်ား​ႏွင့္ မင္းႀကီး​၏​ဝဲ​ဘက္​ယာ​ဘက္​မွ​စစ္သူရဲ​မ်ား​ကို ေက်ာက္ခဲ​ႏွင့္ ေပါက္​ရင္း 7“​လူသတ္သမား​၊ လူယုတ္မာ​၊ ထြက္သြား ထြက္သြား​၊ 8ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​အ႐ိုက္အရာ​ကို လုယူ​၍​နန္းစံ​ၿပီး ေရွာလု​မင္းႀကီး​၏​အိမ္သူအိမ္သား​အား သတ္​ေသာ​အျပစ္​ကို ထာဝရဘုရား​သည္ သင့္​အား ျပန္ေပးဆပ္​ေစ​ၿပီ​။ ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ကို​လည္း သင့္​သား​အဗရွလုံ​လက္​သို႔ ထာဝရဘုရား​အပ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ သင္​သည္ လူသတ္သမား​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ သင္​ျပဳ​ေသာ​မေကာင္းမႈ​ကို သင္​ျပန္ခံ​ရ​ေတာ့​မည္​”​ဟု က်ိန္ဆဲ​ေလ​၏​။
9ထိုအခါ ေဇ႐ုယာ​၏​သား အဘိရွဲ​က ရွင္ဘုရင္​အား “​ဤ​ေခြးေသေကာင္​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​ကို က်ိန္ဆဲ​ရ​သနည္း​။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​သြား​၍ သူ႔​ေခါင္း​ကို ျဖတ္ပစ္​ပါရေစ​”​ဟု ေလွ်ာက္​၏​။
10သို႔ေသာ္ ရွင္ဘုရင္​က “​ေဇ႐ုယာ​သား​တို႔​၊ သင္​တို႔​ႏွင့္ အဘယ္သို႔​ဆိုင္​သနည္း​။ ထာဝရဘုရား​က သူ႔​အား ‘​ဒါဝိဒ္​ကို က်ိန္ဆဲ​ေလာ့​’​ဟု အခြင့္ျပဳ​လွ်င္ သူ​က်ိန္ဆဲ​သည္​ကို ‘​သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ က်ိန္ဆဲ​သနည္း​’​ဟု သူ႔​ကို မည္သူ​ေျပာ​ခြင့္​ရွိ​မည္နည္း​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ 11ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က အဘိရွဲ​အပါအဝင္ မင္းမႈထမ္း​အေပါင္း​တို႔​အား “​ၾကည့္​ပါ​။ ငါ့​ေသြးသားရင္း​ျဖစ္​ေသာ ငါ့​သား​ပင္လွ်င္ ငါ့​ကို သတ္​ဖို႔​ရွာႀကံ​၏​။ ဤ​ဗယၤာမိန္​အမ်ိဳး​ကား ထိုထက္မက ျပဳ​ခြင့္​ရွိ​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည္ သူ႔​ကို အခြင့္ေပး​ထား​ၿပီ​ျဖစ္၍ သူ​က်ိန္ဆဲ​ပါေစ​။ သူ႔​ကို မ​ဆီးတား​ၾက​ႏွင့္​။ 12ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ​ခံရ​ေသာ​ဒုကၡဆင္းရဲ​ကို ျမင္​ေတာ္မူ​၍ ယေန႔​ခံရ​ေသာ​က်ိန္ဆဲ​ျခင္း​အစား ေကာင္း​ေသာ​အရာ​ကို ငါ့​အား ထာဝရဘုရား​ျပန္ေပး​ေကာင္း​ေပး​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ 13ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ မိမိ​လူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ခရီးဆက္​စဥ္ ရွိမိ​သည္​လည္း တစ္ဖက္​ေတာင္ေစာင္း​တစ္ေလွ်ာက္​မွ လိုက္လာ​ရင္း ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ကို က်ိန္ဆဲ​၏​၊ ခဲ​ႏွင့္ ေပါက္​၏​၊ ေျမမႈန႔္​ႏွင့္​လည္း ပက္​၏​။ 14ရွင္ဘုရင္​ႏွင့္​လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေမာပန္း​လာ​သျဖင့္ တစ္ေနရာ​တြင္ အပန္းေျဖ​ရပ္နား​ၾက​၏​။
အဗရွလုံကို အႀကံေပးသူမ်ား
15အဗရွလုံ​ႏွင့္ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​လူထု​တစ္ရပ္လုံး​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္လာ​ၾက​ၿပီး သူ​ႏွင့္အတူ အဟိေသာေဖလ​လည္း​ပါလာ​၏​။ 16ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​မိတ္ေဆြ အာခိ​လူမ်ိဳး ဟုရွဲ​သည္​လည္း အဗရွလုံ​ထံ​ေရာက္လာ​ၿပီး အဗရွလုံ​အား “​အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္​ပါေစ​၊ အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္​ပါေစ​”​ဟု ဩဘာေပး​၏​။
17အဗရွလုံ​က ဟုရွဲ​အား “​သင့္​မိတ္ေဆြ​ကို ေမတၱာ​ထား​သည္​ဆို​သည္​မွာ ဤသို႔​ေလာ​။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင့္​မိတ္ေဆြ​ႏွင့္အတူ မ​လိုက္​သနည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္
18ဟုရွဲ​က အဗရွလုံ​အား “​မ​လိုက္​ပါ​။ ထာဝရဘုရား​ႏွင့္ ဤ​လူ​မ်ား ေ႐ြးခ်ယ္​ေသာ​သူ​၊ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​အေပါင္း​တို႔ ေ႐ြးခ်ယ္​ေသာ​သူ​ဘက္​၌​သာ ငါ​ေန​မည္​။ သူ႔​အတြက္​သာ အေစခံ​မည္​။ 19ထို႔ျပင္ မည္သူ႔​ထံ၌ အကြၽႏ္ုပ္ အမႈထမ္း​သင့္​သနည္း​။ ဘုရင့္​သား​ေတာ္​ထံ၌ မ​ဟုတ္​ေလာ​။ အရွင့္​ခမည္းေတာ္​ထံ၌ အမႈထမ္း​ခဲ့​သည့္​နည္းတူ အရွင့္​ထံ​၌​လည္း အမႈထမ္း​ပါ​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။
20အဗရွလုံ​က​လည္း အဟိေသာေဖလ​အား “​ငါ​တို႔ မည္သို႔​ျပဳ​သင့္​သည္​ကို သင္​အႀကံ​ေပး​ၾကည့္​ပါ​”​ဟု ဆို​လွ်င္
21အဟိေသာေဖလ​က အဗရွလုံ​အား “​နန္းေတာ္​ကို​ေစာင့္ေရွာက္​ရန္ အရွင့္​ခမည္းေတာ္​ခ်န္ထား​ခဲ့​ေသာ ေမာင္းမ​တို႔​ထံ ဝင္​ပါ​။ ဤသို႔ အရွင္​သည္ ခမည္းေတာ္​စက္ဆုပ္႐ြံရွာ​ေအာင္​ျပဳ​ေၾကာင္း​ကို အစၥေရး​လူ​တစ္မ်ိဳးႏြယ္လုံး​ၾကားသိ​လွ်င္ အရွင့္​ဘက္သား​အားလုံး အားတက္​လာ​လိမ့္မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ 22ထို႔ေနာက္ အဗရွလုံ​အတြက္ ေခါင္မိုးျပင္​တြင္ တဲေဆာင္​ထိုး​ၾက​ၿပီး အဗရွလုံ​သည္ အစၥေရး​တစ္မ်ိဳးလုံး​၏​မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္​ပင္ ခမည္းေတာ္​ခ်န္ထား​ေသာ​ေမာင္းမ​တို႔​ထံ ဝင္​ေလ​၏​။
23ထို​ကာလ​၌ အဟိေသာေဖလ​ေပး​ေသာ​အႀကံ​သည္ ဘုရားသခင္​ထံ​ေမးေလွ်ာက္​၍​ရလာ​ေသာ​စကား​ေတာ္​ကဲ့သို႔ ျဖစ္​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ႏွင့္ အဗရွလုံ​သည္​လည္း အဟိေသာေဖလ​ေပး​ေသာ​အႀကံ​ဟူသမွ်​ကို ထိုကဲ့သို႔ပင္ မွတ္ယူ​၏​။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 16: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ

YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။