गीत: ग्रेस इन युअर स्टोरीनमुना

मी एकदा हरवलो होतो

न्यूटनची कथा या एका ओळीत सारांशित केली जाते, "मी एकदा हरवलो होतो, पण आता सापडलो".

आपण फक्त तेव्हा सापडू शकतो, जेव्हा आपल्याला हे कळते की आपण हरवले आहोत; जेव्हा आपल्याला हे समजते की एक योग्य मार्ग आहे, पण आपण त्यावर नाही आहोत. तेव्हा आपल्याला आपल्या सापडण्याची आवश्यकता जाणवते.

सत्य हे आहे की, येशूशिवाय, आपण सर्व हरवले आहोत. आपण आध्यात्मिकदृष्ट्या हरवलेले आहोत, जरी आपण शारीरिकदृष्ट्या हरवलेले नाहीत.

बायबलमध्ये हरवलेल्याचा काय अर्थ आहे, हे सांगितले आहे:

“तुम्ही पूर्वी तुमच्या पापांमध्ये आणि अपराधांमध्ये मरण पावले होतात, ज्या मार्गांनी तुम्ही पूर्वी चाललात, जेव्हा तुम्ही या जगाच्या मार्गांचे अनुसरण करत होता आणि हवेच्या राज्याचा शासक, तो आत्मा, जो आता बंडखोरांमध्ये कार्य करतो, त्याचे अनुसरण करत होतात.” (इफिसीय २:१-२)

जेव्हा आपण हरवलेले असतो, तेव्हा आपण पापात जिवंत असतो—ते वाईट कृत्ये जी देवाच्या परफेक्ट कायद्याशी विरोधात जातात. आपल्याला पाप आणि धर्म यामधील फरक कळत नाही. आपण येशूचे अनुसरण करत नाही, पण "या जगाचे मार्ग" पाळत आहोत. जगाचा मार्ग जीवनाचा वचन देतो, पण तो फक्त विध्वंसाकडे आणि अखेरीस मृत्यूकडे नेत आहे.

कोणीही हरवलेला व्यक्ती त्याच वेळी घरी असू शकत नाही. जेव्हा आपण आध्यात्मिकदृष्ट्या हरवलेले असतो, तेव्हा आपण येशूसोबत घरी राहत नाही. येशू वचन देतो की तो आणि पिता त्यांच्याशी त्यांचे घर बनवतात जे त्यांना प्रेम करतात (योहान/जॉन १४:२३).

सुखद बातमी म्हणजे, आपल्याला सापडण्याचा एक मार्ग आहे. आपल्याला देवाच्या घराबाहेर कायमचा राहायला लागणार नाही. दरवाज्यावर कोणताही ताळा नाही. पण, आपल्याला फक्त तेव्हा सापडता येईल, जेव्हा इतर कोणी आपल्याला शोधून काढेल.

हेच कारण आहे की येशू आला. लुक १९:१० मध्ये तो म्हणतो, “मनुष्याचा पुत्र हरवलेल्या व्यक्तीला शोधण्यासाठी आणि वाचवण्यासाठी आला आहे.”

येशू त्या व्यक्तीला शोधून वाचवतो, प्रत्येकाला स्वतःकडे घरी नेतो. जेणेकरून जॉन न्यूटनसोबत आपण म्हणू शकू, "मी एकदा हरवले होतो, पण आता सापडलो".