1. Mose 31
31
Jakob velat Laban
1Jakob hieed daut Laban siene Säns säden: Jakob haft aules jenomen waut ons Voda haud, un hee es rikj jeworden derch daut, waut ons Voda haud. #1Mo 30,35 2Un Jakob wort daut en, daut Laban nich soone goode Enstalunk to am haud aus ea.
3Dan säd de Har to Jakob: Go trigj no daut Launt met dien Frintschoft, wua diene Väavodasch läwden. Ekj woa met die sennen. #1Mo 28,15 4Un Jakob schekjt eene Norecht no Rahel un Lea, daut see sullen no dee Stapen komen, wua äa Vee wia. 5Hee säd to an: Ekj kaun daut seenen daut jun Voda siene Enstalunk nich soo goot to mie es aus ea. Nu es mien Voda sien Gott bie mie jewast. 6Jie weeten daut ekj met aul miene Krauft fa junen Voda jeschauft hab, 7un doch es jun Voda plietsch jewast un haft aul tieen mol mien Loon jeendat. Gott, oba, haft daut nich toojeloten, daut ekj aum korten Enj to hoolen kjeem. 8Wan Laban säd, daut ekj sull de bunte haben, dan jeewen dee aula bunte junge, un wan hee säd ekj sull de striepje haben, dan jeef de gaunze Häad striepje junge. 9Soo haft Gott von junen Voda sien Vee jenomen un mie daut jejäft. 10Eemol, daut wia en dee Tiet aus daut Vee sikj poaren deed, dan haud ekj eenen Droom en woonen ekj sach daut de Kosenbakj, woone sikj poaden, striepich un bunt un muzhrich wieren. 11Un dan säd Gott sien Enjel to mie: Jakob. Un ekj säd: Hia sie ekj. 12Un de Enjel säd: Kjikj emol. Aule Kosenbakj, dee doa poaren, sent striepich un muzhrich un bunt. Ekj hab daut soo jefieet, wiels ekj jeseenen hab, waut Laban met die deed. 13Ekj sie de Gott von Betel, wua du de Eelj opp dän Steen gootst un mie dien Vespräakjen jeefst. Nu go wajch von dit Launt un go trigj no daut Launt von wua du emol kjeemst. #1Mo 28,18-22
14Un Rahel un Lea säden: Hab wie noch irjent een Poat aun onsen Voda siene Wirtschoft? 15Sitt hee ons nich aul aus framde aun? Ieescht vekjaft hee ons, un dan vebrukt hee waut hee fa ons jekjräajen haft. #1Mo 29,18.27 16Daut es doch to seenen, daut daut waut Gott von am jenomen haft, ons un onse Kjinja jehieet. Doawäajen doo waut Gott die jesajcht haft. 17Un Jakob neem siene Kjinja un Frues un sad dee opp Kameelen 18un läd auf no sienen Voda Isaak opptoo en Kanaan. Hee juach uk aul sien Vee met un aules waut hee en Mesopotamien toop jeoabeit haud. 19Aus Laban jegonen wia siene Schop to schäaren, haud Rahel äaren Voda sienen Husaufgott jestolen. #Rech 17,5; 18,17; 1Sam 19,13; 2Kjen 23,24; Sach 10,2 20Un dan noch haud Jakob Laban, dän Aramäa, hinja daut Licht jefieet, doaderch daut hee am nich jesajcht haud, daut hee veleet. 21Jakob wia met aules waut hee haud äwa dän Eufrat Riefa jegonen un auf no de Boaj en Gilead jeflicht.
Laban holt Jakob en
22Dree Doag lota wort Laban daut ieescht jesajcht, daut Jakob wajchjetrocken wia. 23Dan neem Laban aule Mana von siene Famielje un juach Jakob hinjaraun. No säwen Doag hold hee am no enne Boaj en Gilead. #1Mo 31,47 24Un Gott kjeem no Laban, dän Aramäa, en eenen Droom un säd: Paus opp, daut du nuscht to Jakob sien Väahaben sajchst, nich goodet ooda schlajchtet. 25Jakob haud siene Zelten enne Boaj en Gilead oppjestalt, aus Laban am no kjeem. Un Laban un siene Mana stalden äare Zelten doa uk opp.
26Un Laban säd to Jakob: Waut hast du jedonen? Du hast mie hinjat Licht jefieet un hast miene Dajchta wajchjefieet aus eena Jefangne em Kjrich wajchfieet. 27Wuarom veleetst du soo stell un wieescht soo hinjarigjsch to mie? Wuarom sätst du mie nich, soo daut wie toom Aufscheet kunnen met Drommeln un Hoapen spälen, un waut Leeda sinjen un ons freien? 28Du leetst mie nich emol miene Grootkjinja un miene Dajchta toom Aufscheet kussen. Du best nich väabedocht jewast. 29Ekj kunn die hia Schoden aundoonen. Oba latste Nacht säd dien Voda sien Gott to mie: Paus opp, daut du nuscht to Jakob sien Väahaben sajchst, nich goodet ooda schlajchtet. 30Ekj weet du veleetst, wiels du trigj doahan wust von wua du emol kjeemst, oba wuarom hast du miene Jetta jenomen? 31Un Jakob säd to Laban: Ekj veleet soo haustich wiels mie Angst wia, daut du mie diene Dajchta met Jewault wurscht wajchnämen. 32Oba wan du irjent wäm finjst, dee diene Jetta haft, dee saul nich läwen. Go hia wua diene Mana daut seenen kjennen, un see auf hia irjent waut von dient es. Wan doa es, dan nemm daut. Jakob wist daut nich daut Rahel de Jetta jestolen haud. #1Mo 31,19
33Dan jinkj Laban en Jakob sien Zelt, un en Lea äa Zelt, un en de Zelten von de Kjäakjsches un funk nuscht. No däm daut hee en Lea äa Zelt jewast wia, jinkj hee en Rahel äa Zelt. 34Rahel haud dän Husaufgott jenomen un däm en äaren Kameelen Sodel jestoaken, un see haud sikj doa nopp jesat. Laban socht äa Zelt derch un funk uk nuscht. 35Rahel säd to äaren Voda: Sie nich entwei äwa mie, mien Har, daut ekj nich ver die oppstonen kaun, oba ekj hab jrod de moonatliche Doag. Doawäajen funk Laban nuscht, aus hee uk aules derch socht. #3Mo 15,19-20 36Nu wia Jakob foadich, un hee fua Laban aun: Aun waut hab ekj mie veschulcht? Waut vonne Sind hab ekj begonen, daut du mie soo hinjaraun jajchst? 37Aules hast du derch jesocht, un waut hast du jefungen, daut die jehieet? Nu openboa daut hia ver diene Mana un ver miene Mana, un lot dee tweschen ons beid rechten. 38Twintich Joa sie ekj bie die jewast un en de gaunze Tiet haft daut nich jefält daut diene Schop un Kosen junge kjrieejen. Un ekj hab uk kjeene Bakj von diene Häaden oppjejäten. 39Ekj hab die nich Tieren väajeschmäten dee von wille Tieren veräten wieren. Dän schoden hab ekj selfst jedroacht. Un du velangsd daut ekj daut betold waut die wajchjestolen wort auf äwadach ooda enne Nacht. #2Mo 22,11-12 40Äwadach hab ekj de Hett utjehoolen, un de Nacht de Kjill. Ekj kunn nich emma schlopen. 41Soo hab ekj 20 Joa fa die utjehoolen. Vieetieen Joa schauft ekj fa diene twee Dajchta, un sas Joa fa diene Häaden, un tieenmol hast du mienen Vedeenst jeendat. #1Mo 29,20.30; 30,31-36 42Wan miene Vodasch äa Gott, Abraham sien Gott un de Gott dän Isaak fercht, nich wia bie mie jewast, dan hautst du mie onen irjent waut wajch jeschekjt. Oba Gott haft jeseenen woo schwoa daut wia, un woo sea ekj jeoabeit hab, un latste Nacht haft dee die jewäsen daut du orrajcht wieescht. #1Mo 31,24.54
Jakob un Laban moaken Fräd
43Un Laban säd to Jakob: De Frues sent miene Dajchta, de Kjinja sent onse Kjinja un de Häaden sent miene Häaden. Aules waut du hia sitst es mient. Oba waut kaun ekj vondoag fa miene Dajchta, ooda de Kjinja dee see haben, doonen? #2Mo 21,4-5 44Wellen du un ekj eenen Bunt moaken un een Tieekjen von dän Bunt oppstalen. 45Un Jakob stald eenen steilen Steen opp. 46Hee säd to siene Menschen: Brinjt emol Steena. Un see muaken doa eenen Klompen von Steena, un see eeten doa bie dän Steenaklompen. 47Laban nand de Städ, Jegar Sahaduta, un Jakob nand dee Gal Ed. #31,47 Daut bediet Tieekjenhempel #1Mo 31,23
48Laban säd: Dis Klompen es vondoag een Tieekjen tweschen mie un die. Doawäajen nanden see dee Städ, Gal Ed, #Jos 24,27 49un dän Steen, Mizpa. Laban säd: Lot däm Harn äwa die un mie woaken wan wie eena vom aundren wajch sent. #Rech 11,11 50Wan du miene Dajchta schlajcht behaundlen sust, ooda wan du Frues nämen sust de nich miene Dajchta sent, wan uk kjeena met ons es, doawäajen es Gott ons Zeij. 51Dan säd Laban to Jakob: Kjikj emol no disen Klompen un dän oppjerechten Steen tweschen ons. 52Dis Klompen un dis Steen sent een Tieekjen doavon, daut ekj nich hia woa vebie gonen no die opptoo. Un du saust nich hia vebie gonen no mie opptoo. Dit es doatoo, daut wie nich eena dän aundren Schoden aundoonen. 53Mucht Abraham sien Gott, Nahor sien Gott, un äa Voda sien Gott tweschen ons rechten. Un Jakob muak doa eenen Eit bie däm Gott, dän sien Voda Isaak fercht. 54Un Jakob schlacht doa een Tia aus een Opfa oppem Boajch, un kroagd siene Menschen doa Broot to äten. Un see eeten doa Broot un bleewen de gaunze Nacht oppem Boajch. #1Mo 31,42
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
1. Mose 31: PB
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.
