लूका 14-ൽ നിന്നുള്ള പ്രശസ്ത ബൈബിൾ വചനങ്ങൾ

പങ്ക് വെക്കു

जर मा आहने कोडोबी आवीत होय अने आपाआ याह्हीही, बाहापो लाडी अने पोऱ्ये, आपाआ पाही अने बोईहही अने इहिंजा का आपाआ जीवनाहा मांपोरोत जाखा प्रेम कोअत्लू, ताहा तो माआ शिष्य ओवुहू शकत नाहा

जो आपाआ क्रूस न विसित माफासाडी आवत्लू तो माआ शिष्य ओवुहू शकत नाहा.

काहाके जो कोडु स्वतःहा उचो कोअही, तियाहा झुकाड्यो जाइअलो अने स्वतःहा झुकाडीलो तियाहा उचो कोअलाआ आवे.

दिहरे फासाडी ऐह्कोईत तुमा मेहेरोत कोडोबी जो आपाआ आखे धनदौलत त्याग कोईत नाहा तो माआ शिष्य ओवुहू शकत नाहा.

जर तुमामोरोत कोडु बुरुज बांदीला इच्छा ओतलू तो आगाडी बोहित अने खचाआ आंदाज कोईत आपारी तो पुरो कोईला एतो लायकी होय का नाहा ओ पालीत नाहा? नहाते कदाचित पायू पेअल्या फासाडी तियाहा जर तो पुरो कोअता आवयू नाहा ताहा पालणारे आखे मांहे तियाआ मजाक कोआ अने कोत, अरे आव माहुई बांदालाआ सुरवात ताहा कोल्यु, परंतु ओ पुरो कोहू शकला नाहा?

पोन जाहा तू रोटू आपी तेहलाम गरीब, दुखी, लेगडू, लेगडे अने आंदले यांहा हादे. काहाके फासाडी त्याजागे ताहु फासी कोइला कोअता किबी नाहा, तेहलाम ओता कोअता धन्य बोनल्यो ह्याआ आखोज फोल ताहु नीतिमान मांहे जिवंत उवेताहा आप्लु जाइअलो.

खारो हाजो होय पण जर खाराआ खारोपोनाआ गोल्यो ताहा तियाआ चोव किहांवाही लावता आवे? ते जमीनोम काहाके उखीवाडोहा ए कामोओ नाहा मांहे तियाहा ऐहलेच बारथे टाकीत आपत्ले, “ज्यापो ऐकावयास कान होय, तो होमले.”