Освалд Чемберс: Мир - Живот во духотПримерок

Епохите и цивилизациите се појавуваат, за по некое време да бидат отфрлени од Бог на еден чуден начин како да не му е грижа за нив. Извонредна работа во врска со вековите е дека секоја ера завршува со некоја очигледна катастрофа. Светите луѓе знаат дека Бог владее и дека секој облак е само прашинка во нозете на Таткото и дека нема потреба од никаков страв. Тој се чувствува уверен во тоа дека овие катастрофални појави се само еднократни и дека крајниот резултат на тоа ќе биде добивање поголем мир и почист карактер. Историјата постојано ги исполнува пророштвата.

Патот на мирот за нас е да се предадеме на Бога и да побараме од Него да нѐ испита, не она што мислиме дека сме, или што другите луѓе мислат дека сме, или она што ние се убедуваме дека сме или би сакале да бидеме, туку велиме: „Испитај ме, о, Господе, да ме истражиш онаков како што навистина сум во Твојот вид."

Прашања за размислување: Што означува падот на диктаторите во врска со ефективноста на мирот што им се наметнува на луѓето? Што ме учи историјата за човечките обиди за мир?

Цитати преземени од „God’s Workmanship“ и „Biblical Psychology“, © Discovery House Publishers