Rehefa tsy mahomby ny finoana: 10 andro hahitana an'Andriamanitra ao anatin'ny aloky ny fisalasalanaSantionany

Ny fitomaniana dia fitarainan'ny fo izay torotoro sy maratra. Mifantoka amin'ny fijaliana izay iainany izy, ary misento sy mitaky ny rariny. Ny fitomaniana dia tsy tia mahazo valin-teny miolakolaka sy tsotsorina fotsiny. Mitaky ny marina tena azo-itokiana izy ary tsy matahotra hametraka fanontaniana izay saro-baliana.

Ny fitomaniana no hiran'ny fanahy izay misalasala.

Amin'izao vanim-potoana iainantsika izao nefa, dia mandalo fotoan-tsarotra ny fitomaniana. Tsy haintsika ny fomba hiatrehana ny alahelo. Aleontsika mandà izay zava-mitranga. Isika no firenena mitsabo tena indrindra hatramin'izay. Tsy mampihontsina antsika loatra intsony ireo sary sy tantara maneho fiainam-pijaliana. Mahavariana antsika ny fialam-boly sy ny tontolo nomerika. Mionona amin'izay zava-mitranga eo isika. Ary avy eo, rehefa mametraka fanontaniana mikasika an’Andriamanitra sy ny fiainana isika, dia mody hodiantsika fanina izany. Saingy tsy afaka ny haharitra nefa izany tsy firaharahiana izany. Toy ny tondran-drano izay mananontanina, dia na isika mandà ny zava-misy na isika miezaka ny hanakana ny tondra-drano ho avy na isika hianatra ny fomba hiainana ao anaty rano lalina.

Ny Soratra Masina dia feno tantaran'ireo lehilahy sy vehivavy izay nanao izany. Hitan’izy ireo ny zava-nitranga teo amin’ny manodidina azy izay tsapany fa tsy rariny, ary niantso an’Andriamanitra mba hanazava izany amin'izy ireo izy. Nihiaka i Davida hoe: “Jehovah ô, mandra-pahoviana?” ( Salamo 13:1). Nitalaho tamin’Andriamanitra i Jeremia noho ny fampahoriana izay hitany. Kivy i Joba. Nitolona tamin'Andriamanitra i Jakoba. Nanohitra an'Andriamanitra i Mosesy. Nisalasala i Abrahama. Nanontany i Maria. Nitomany Jesosy.

Ny fitomaniana dia tsy mifanohitra amin'ny finoana akory; izany ary no endriky ny finoana rehefa tojon'ny alahelo. Arakaraka ny hinoantsika sy ny maha-resy lahatra antsika ny amin'ny haben'ny hatsaram-pon’Andriamanitra dia vao mainka hihetsika kokoa isika rehefa manjavozavo tsy mety hita ao amin'ny tontolo misy antsika ny hatsaraNy.

Izany no nahatonga an’i Jesosy nitomany teo amin’ny fasan’ny namany.

Tsy maninona ny mitaraina rehefa irery isika. Tsy maninona ny miantsoantso ny mba hohenoina. Tsy maninona ny tezitra.

Tsy maninona raha tsy ananantsika ny valin'ireo fanontaniantsika.

Mbola mihazakazaka manatona antsika hatrany Andriamanitra, mamihina antsika ary miara-mitomany amintsika Izy. Ary avy eo, rehefa isika ilay mitomany eo an-tratrany iny, dia tsikaritrisika fa misy ratra ihany koa ny tanan'Ilay mamihina antsika. Feno dian-kapoka ny vatany. Tsy misy endrika intsony ny tarehiny.

Tsapantsika fa hay Izy ihany koa dia nijaly toa antsika.