Genesisy 41:9-36

Dia niteny tamin’i Farao ilay lehiben’ny mpitondra kapoaka ka nanao hoe: Tsaroako izao ny fahadisoako: Farao dia tezitra tamin’ny mpanompony ka nanao ahy tao an-trano-maizina tao anatin’ny tranon’ny mpifehy ny mpiambina, dia izaho sy ilay lehiben’ny mpanao mofo. Ary nanonofy izahay indray alina, dia izaho sy izy; samy nanonofy araka ny hevitry ny nofinay avy izahay. Ary tao aminay dia nisy zatovo Hebreo anankiray, mpanompon’ny mpifehy ny mpiambina; dia nambaranay taminy ny nofinay, ka nolazainy taminay ny heviny; samy nilazany araka ny nofinay avy izahay. Ary samy tonga araka izay efa nolazainy taminay indrindra izany: izaho nampodiny ho ao amin’ilay nipetrahako, fa izy kosa nahantony. Dia naniraka Farao ka nampaka an’i Josefa, dia nalaina faingana niala tao an-davaka izy; ary nanaratra ny volom-bavany sy niova fitafiana izy, dia nankany amin’i Farao. Ary hoy Farao tamin’i Josefa: Nanonofy aho, koa tsy misy mahalaza ny heviny; ary izaho nahare fa hianao, hono, raha mandre nofy, dia mahalaza ny heviny. Ary Josefa dia namaly an’i Farao ka nanao hoe: Tsy ahy izany; Andriamanitra no hilaza izay valiny hiadanan’i Farao. Ary hoy Farao tamin’i Josefa: Nofiko fa indro, hono, nitsangana teo amoron’i Neily aho; koa, indreo, nisy ombivavy fito matavy sady tsara tarehy niakatra avy teo Neily; ary nihinana teny amin’ny bararata ireny. Ary, indreo, nisy ombivavy fito hafa koa niakatra nanaraka ireny, mihozohozo sady ratsy tarehy indrindra no mahia, ka tsy mbola hitako izay ratsy toa azy teto amin’ny tany Egypta rehetra. Ary ireo ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy dia nihinana ireo ombivavy fito matavy izay nialoha azy. Ary rehefa nihinana azy izy, dia tsy fantatra akory fa efa mby ao an-kibony ireny; fa mbola ratsy tarehy tahaka ny tamin’ny fahiny ihany izy. Dia nahatsiaro aho. Ary hitako tamin’ny nofiko indray, ka, indreo nisy salohim-bary fito niseho tamin’ny tahony iray, sady vokatra no tsara; ary, indreo kosa, nisy salohim-bary fito sady malazo no maivam-boa, main’ny rivotra avy any atsinanana, niseho nanaraka ireny; ary ny salohim-bary maivam-boa dia nitelina ny salohim-bary fito vokatra. Ary nolazaiko tamin’ny ombiasy izany, nefa tsy nisy nahalaza ny heviny tamiko. Ary hoy Josefa tamin’i Farao: Ny nofin’i Farao dia iray ihany; izay efa hataon’Andriamanitra no nambarany tamin’i Farao. Ny ombivavy fito tsara tarehy dia fito taona; ary ny salohim-bary fito vokatra koa dia fito taona; iray ihany ny nofy. Ary ny ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy, izay niakatra nanaraka ireny, dia fito taona; ary ny salohim-bary fito tsy nisy voa sady main’ny rivotra avy any atsinanana, dia ho fito taona mosarena. Izany dia ilay efa nolazaiko tamin’i Farao teo hoe: Izay efa hataon’Andriamanitra no asehony amin’i Farao. Indro, hisy fito taona zina indrindra eran’ny tany Egypta rehetra; ary manaraka izany kosa dia hisy fito taona mosarena, ka ho hadino ny fahavokarana be rehetra teo amin’ny tany Egypta ary ho ritry ny mosary ny tany; ary ny fahavokarana eo amin’ny tany tsy ho fantatra noho izany mosary manaraka azy izany; fa ho mafy indrindra izany. Ary naverina indroa ny nofin’i Farao, satria efa voatendrin’Andriamanitra izany zavatra izany ka hotanterahin’Andriamanitra faingana. Koa ankehitriny aoka Farao hizaha lehilahy manan-tsaina sady hendry ka hanendry azy hanapaka ny tany Egypta. Aoka hanao izany Farao, ary aoka izy hanendry mpikarakara hitandrina ny tany sy hamory ny ampahadimin’ny vokatry ny tany Egypta amin’ny taon-jina fito. Ary aoka izy ireo hanangona ny hanina rehetra amin’ireo taona tsara ho avy ireo ka hamory vary be amin’ny anaran’i Farao ho fihinana any amin’ny tanàna maro, ka aoka hitahiry izany izy. Ary aoka izany hanina izany hotehirizina ao amin’ny tany ho amin’ny fito taona mosarena, izay ho tonga amin’ny tany Egypta, mba tsy ho simban’ny mosary ny tany.