Genesỳ 41:9-36

Tamin’izay no niteny tamin’ny Farao ilay lehiben’ny mpandroso zava-pisotro ka nanao hoe: –Tompokolahy ô, tsaroako ankehitriny ny fahadisoako. Indray mandeha dia tezitra mafy tamin’ny lehiben’ny mpanao mofo sy tamiko mpanomponao ianao, ka nampanao anay an-tranomaizina tao amin’ny lehiben’ny mpiambina. Samy nanonofy izahay roa lahy indray alina, ary samy nanana ny heviny avy koa ny nofinay. Tao an-tranomaizina niaraka taminay dia nisy zatovolahy hebreo izay nanompo ny lehiben’ny fiambena-mpanjaka. Notantarainay azy ny nofinay, ka nambarany taminay avy ny heviny sy ny dikany. Koa araka izay efa nambarany taminay tokoa no niseho; niverina ho amin’ny asako aho, ary ilay lehiben’ny mpanao mofo kosa nahantona. Dia nampanantsoin’ny Farao i Jôsefa, ka navoaka haingana avy tao an-tranomaizina; dia noharatana ny volom-bavany, nosoloina ny fitafiany ary nentina tany amin’ny Farao izy. Dia hoy ny Farao tamin’i Jôsefa: –Nanonofy aho nefa tsy nisy olona nahalaza ny heviny. Kanefa reko fa ianao, hono, afaka manazava ny hevitry ny nofy izay lazaina aminao. Ka hoy ny navalin’i Jôsefa azy: –Tsy izaho fa Andriamanitra no afaka hanome azy valiny hampiadana anao, ry Farao. Koa niteny tamin’i Jôsefa ny Farao nanao hoe: –Tao amin’ny nofiko dia hitako nijoro teo amoron’i Neily aho. Ary indro nisy ombivavy fito matavy sady tsara tarehy niakatra avy tao amin’ny ony ka niraoka ahitra teny amorony. Avy eo dia nisy ombivavy fito hafa niakatra taorian’ireo ka mahia sady ratsy tarehy sy saozanina. Tsy mbola nahita biby ratsy toy izany aho nanerana ny tany Ejipta manontolo. Dia nohanin’ireto ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy ireto ny ombivavy fito matavy izay nialoha azy. Kanjo rehefa nihinana ireny izy fito, dia tsy fantatra akory hoe efa ao an-kibony satria mbola ratsy tarehy toy ny teo aloha ihany no fijery azy. Tamin’izay indrindra no taitra aho. Avy eo dia mbola nanonofy indray aho ka hitako fa nisy salohim-bary fito sady vokatra be no tsara tamin’ny tahony iray. Manaraka izany dia nisy salohim-bary fito hafa koa nipoitra taorian’ireo ka malazo sady nanakofa ary main’ny rivotra avy any atsinanana. Ireto salohim-bary fito manakofa dia nitelina ireo salohim-bary fito vokatra be. Efa notantaraiko tamin’ireo mpimasy izany, kanefa tsy nisy afaka nanazava azy tamiko. Dia hoy i Jôsefa tamin’ny Farao: –Anankiray ihany no hevitr’ireo nofinao roa ireo. Izay efa hataon’Andriamanitra no ambarany aminao, ry Farao. Ny ombivavy fito tsara tarehy sy ny salohim-bary fito vokatra be dia samy manambara fito taona mahavokatra, ary nofy iray ihany izany. Ny ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy izay niakatra tafara sy ny salohim-bary fito manakofa sady main’ny rivotra avy any atsinanana dia manambara fito taona koa, saingy fito taona mosarena. Izany, ry Farao, no efa voalazako taminao teo hoe: Izay efa hataon’Andriamanitra no asehony aminao. Indro hisy fito taona zina tokoa manerana an’i Ejipta manontolo. Avy eo dia hisy taona fito mosarena handimby azy, ka ho hadino ny fahavokarana be nanerana an’i Ejipta fa hamely ny tany kosa ny mosary. Satria ho mafy loatra ny mosary dia tsy ho fantatra akory izay taon-jina teo aloha. Niverina indroa taminao ny nofy, satria hentitra ny teny avy amin’Andriamanitra; ary hotanterahiny faingana izany. Koa ankehitriny, ry Farao, mijere olona marani-tsaina sady hendry, ka tendreo izy hanam-pahefana amin’ny tany Ejipta. Dia manendre koa solotena hanangona ny ampahadimin’ny vokatra eto amin’ny tany mandritra ny fito taona zina. Aoka hangonin’ireo ny sakafo mandritra ny fito taona ho avy, ka hotahiriziny eo ambany fiahianao ny vary ho fiandry any amin’ny isan-tanàna. Amin’izay dia hanana tahirin-tsakafo ho amin’ny fito taona mosarena i Ejipta, ka tsy ho fongan’ny mosary ny tany.