Dia niteny tamin’i Farao ilay lehiben’ny mpitondra kapoaka hoe: Tsaroako izao ny hadisoako. Tezitra tamin’ny mpanompony i Farao ka nampiditra ahy tao an-tranomaizina tao anatin’ny tranon’ny lehiben’ny mpiambina, dia izaho sy ilay lehiben’ny mpanao mofo. Indray alina, nanonofy izahay, dia izaho sy izy; samy nanana nofy izay samy nanana ny heviny avy izahay. Ary tao aminay dia nisy zatovo hebreo iray, mpanompon’ny lehiben’ny mpiambina. Nambaranay taminy ny nofinay ka nolazainy taminay ny heviny. Samy nilazany araka ny nofinay avy izahay. Tanteraka araka izay nolazainy taminay avy izany: Izaho dia nampodìny ho ao amin’ilay nipetrahako fa izy kosa dia nahantony.
Dia nandefa iraka haka an’i Josefa i Farao ka nalaina haingana niala tao an-davaka izy. Nanaratra ny volombavany sy niova fitafiana izy ka nankany amin’i Farao. Hoy i Farao tamin’i Josefa: Nanonofy aho fa tsy misy mahalaza ny heviny; nahare nefa aho fa ianao, hono, raha mandre nofy, dia mahalaza ny heviny. Hoy ny navalin’i Josefa an’i Farao hoe: Tsy ahy izany! Andriamanitra no hilaza izay valiny hampiadana an’i Farao!
Dia hoy i Farao tamin’i Josefa: Nofiko fa indro, hono, nitsangana teo amoron’ny Neily aho. Koa indreo, nisy ombivavy fito matavy sady tsara tarehy niakatra avy tao amin’ny Neily ary nihinana teny amin’ny bararata ireny. Ary indreo, nisy ombivavy fito hafa indray kosa niakatra nanaraka azy ireny, mangozohozo sady tena ratsy tarehy no mahia, ka tsy mbola hitako izay ratsy toa azy teto amin’ny tany Ejipta rehetra. Ary ireo ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy dia nihinana ireo ombivavy fito matavy izay nialoha azy. Rehefa nahahinana an’ireo matavy izy dia tsy fantatra akory fa ao an-kibony ireny, fa mbola ratsy tarehy tahaka ny taloha ihany ireo. Dia nahatsiaro aho. Hitako tamin’ny nofiko indray fa indreo, nisy salohim-bary fito niakatra tamin’ny tahony iray, sady feno no tsara. Ary indreo, nisy salohim-bary fito kosa sady malazo no maivam-boa, mainan’ny rivotra avy any atsinanana, nitsimoka nanaraka ireny. Ary ny salohim-bary maivam-boa dia nitelina ny salohim-bary fito tsara. Nolazaiko tamin’ny ombiasy izany nefa tsy nisy nahalaza ny heviny tamiko ireny.
Dia hoy i Josefa tamin’i Farao: Iray ihany ny nofin’i Farao; izay hataon’Andriamanitra no nambarany tamin’i Farao. Ny ombivavy fito tsara tarehy dia taona fito; ary ny salohim-bary fito vokatra koa dia taona fito; iray ihany ny nofy. Ny ombivavy fito mahia sady ratsy tarehy, izay niakatra nanaraka ireny, dia taona fito; ary ny salohim-bary fito tsy nisy voa sady mainan’ny rivotra avy any atsinanana dia ho taona fito mosarena. Izany dia ilay nolazaiko tamin’i Farao teo hoe: Izay hataon’Andriamanitra no asehony amin’i Farao. Indro, hisy fito taona tena zina manerana ny tany Ejipta rehetra. Manaraka izany kosa hisy fito taona hisy mosary ka ho hadino ny fahavokarana be rehetra teo amin’ny tany Ejipta fa ho ritran’ny mosary ny tany. Ilay fahavokarana teo amin’ny tany dia tsy ho fantatra noho izany mosary manaraka azy izany, fa ho mafy indrindra izany. Naverina indroa ny nofin’i Farao satria voatendrin’Andriamanitra ireo zavatra ireo ka hotanterahin’Andriamanitra haingana. Koa ankehitriny, aoka i Farao hizaha lehilahy manan-tsaina sady hendry ka hanendry azy hanapaka ny tany Ejipta. Aoka hanatanteraka izany i Farao, ary aoka izy hanendry mpanara-maso amin’ny tany ka hamory ny ampahadimin’ny vokatry ny tany Ejipta amin’ny taon-jina fito ireny. Dia aoka izy ireo hanangona ny hanina rehetra amin’ireo taona tsara ho avy ireo ka hamory vary be amin’ny anaran’i Farao, hohanina any amin’ny tanàna maro, ary aoka izy hitahiry ireo. Ary aoka ireo hanina ireo hotahirizina ao amin’ny tany ho amin’ny fito taona hisy mosary, izay ho tonga amin’ny tany Ejipta, mba tsy ho simban’ny mosary ny tany.