Lioka 8:1-21

Taorian’izany, lasa nitety tanàn-dehibe sy tanàna kely i Jesoa nitoriteny sy nanambara ny Vaovao Mahafaly momba ny Fanjakàn’Andriamanitra. Niaraka tamin’i Jesoa ny 12 lahy ary koa ireo vehivavy sasany izay nositraniny tamin’ny fanahy maloto sy ny aretina: dia i Maria, antsoina hoe Magdalèna, izay nialana demony fito, sy i Jôhanina, vadin’i Kozà mpitandrim-pananan’i Herôda, ary i Sozanina sy ny maro hafa koa. Ireo vehivavy ireo dia samy nanampy an’i Jesoa sy ny mpianany tamin’ny fananany. Nirohotra avy any amin’ny tanàna samihafa ny olona hanatona an’i Jesoa, hany ka vahoaka betsaka no tafangona teo aminy. Dia niteny Izy nanao izao fanoharana izao: –Niainga ity mpamafy hamafy voa. Nony namafy izy, ny voa sasany dia latsaka teny amoron-dalana ka voahosin’ny mpandalo ary lanin’ny voro-manidina; ny voa sasany kosa latsaka teny ambony vatolampy, ka vao naniry dia nalazo satria tsy ampy hamandoana; ny voa sasany indray latsaka tany anaty tsilo, ka niara-naniry tamin’ny tsilo dia voageja; ary ny voa sasany latsaka tamin’ny tany tsara, ka naniry ary namoa zato heny. Avy nilaza izany i Jesoa, dia niantso hoe: –Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino! Nanontanian’ny mpianany ny dikan’ilay fanoharana i Jesoa, ka namaly hoe: –Ianareo no natao hahalala ny tsiambaratelo momba ny Fanjakàn’Andriamanitra; fa ho an’ny hafa kosa dia ankamantatra saro-pantarina no itenenana izany, hany ka «hijery izy fa tsy hahita ary hihaino fa tsy hahafantatra.» –Koa izao àry no dikan’ilay fanoharana teo. Ny voa dia ny tenin’Andriamanitra. Ireny teo amoron-dalana dia izay mahaheno ihany; kanjo avy ny devoly, ka manaisotra ny teny tao am-pony sao mino izy ka ho voavonjy. Ireny teo ambony vatolampy kosa dia izay mahaheno sady mandray ny teny an-kafaliana nefa tsy mandatsaka lalina izany ao aminy; mba mino vetivety ihany izy, kanjo mihemotra amin’ny fotoana fitsapana. Ny latsaka teo amin’ny tsilo indray dia izay mahaheno ihany koa; kanjo eny an-dalam-pivahiniana, voagejan’ny ahiahy sy ny harena ary ny fahafinaretan’ny fiainana mandalo ka tsy mahavanom-boa. Ny latsaka tamin’ny tany tsara kosa dia izay mahaheno ny teny amin’ny fo tsara sy lavorary, ka mitana azy, ary mamokatra amin’ny faharetana. –Tsy misy mampirehitra jiro, ka manarona azy amin’ny siny na manitrika azy ao ambany farafara; fa eo ambony fitoeran-jiro no apetrany, hany ka izay miditra ao an-trano dia mahita ny hazavana. Tsy misy takona izay tsy haseho na miafina izay tsy ho fantatra sy haharihary. Koa tandremo àry ny fomba fihainoanareo; satria izay manana no homena; ary izay tsy manana kosa, na izay kely heveriny ho ananany aza dia halàna aminy. Tonga hamangy an’i Jesoa ny reniny sy ny rahalahiny, nefa tsy afa-nanatona Azy noho ny hamaroan’ny olona; dia nilazana i Jesoa hoe: –Ao alatrano ao ny reninao sy ny rahalahinao te hihaona kely aminao! Fa hoy i Jesoa tamin’izay rehetra teo: –Ny reniko sy ny rahalahiko dia izay mihaino ny tenin’Andriamanitra no sady manatanteraka azy.