Մանուկներու Սուրբ ԳիրքըՕրինակ

Կին մը կեցած եը աղմուկոտ լեըան լանջին, անոը աչքերը տխրութեամբ կը նայեին սարսափելի տեսարանի մը։ Անոր տղան կը մեռներ։ Մայրը Մարիամն էր, ան կեցած էր այն վայրին մօտ, ուր Յիսուս գամուած էր խաչին։

Ինչպե՞ս այս բոլորը եղաւ։ Ի՞նչպես կրնայ Յիսուս այնչափ աղուոր կեանքի մը վերջ տայ այս տխուր եւ սարսափելի ձեւով։ Ի՞նչպես Աստուած կ՚արտօնէ, որ իր որդին գամուի խաչին վրայ եւ հոն վախճանի։ Արդեօ՞ք Յիսուս սխալած է իր ինքնութեան։ Արդեօք Աստուած ձախողեցաւ։

Ո՜չ։ Աստուած չձախողեցաւ։ Յիսուս որեւէ սխալ չգործեց։ Յիսուս արդեն իսկ գիտեր, որ ան մահուան պիտի ենթարկուի գէշ մարգոց ձեռքով։ Նոյնիսկ երբ Յիսուս տակաւին նորածին էր ծեր մարդ մը, որ Սիմիէոն կը կոչուէր, ըսած էր Մարիամին, որ դժբախտութիւն կը սպասեր։

Յիսոաի մահուընէ քանի մը օր առաջ տիկին մը կու գայ եւ անոր ոտքերուն անուշահոտ կը թափէ։ "Ան դրամ կը վատներ" աշակերտները կը գանգատեին։ "Ան շատ լաւ գործ ըրաւ", կ՚ըսէ Յիսուս. "Ան ըրաւ այդ բոլորը իմ թաղմանս համար"։ Ինչ տարօրինակ բառեր։

Ասկէ ետք, Յուդա, Յիսոաի տասներկու աշակերտներէն մին, համաձայնեցաւ մատնել Յիսոաի եւ անոր յանձնէ քահանայապետին երեսուն հատ արծաթ ոսկիի համար։

Հրեական Զատիկ տօնին, Յիսուս իր վերջին ճաշը կերաւ իր աշակերտներուն հետ։ Անոնց սքանչելի բաներ պատմեց Աստուծոյ եւ իր խոստումներուն, անոնց որ իրեն կը սիրեն։ Ատկէ ետք Յիսուս առաւ հացը եւ գաւաթը ու բաժնեց անոնց։ Այս բոլորը, որ յիշեցնեն իրենց, թէ Յիսոաի մարմինն ու արիւնն են, որ կը տրուին, որպեսզի մեղքերը ներուին։

Յետոյ Յիսուս ըսաւ իր բարեկամներուն, որ ինք պիտի դաւաճանուի եւ իրենք պիտի փախչին։ "Ես չեմ փախչիր" ըսաւ Պետրոս։ "Առաջ որ աքլորը (աքաղաղը) աղաղակէ, դուն ինծի պիտի դրժես երեք անգամ", ըսաւ Յիսուս։

Այդ օրուան ուշ գիշերին Յիսուս գնաց աղօթելու Գեթսեմանի պարտեզին մէջ։ Աշակերտները, որոնք հետն էին բոլորն ալ քնացան։ "0, իմ հայրս" Յիսուս աղօթեց, "հեռացուր ինձմէ այս գաւաթը, սակայն ոչ թէ ինչպես որ ես կ՛ուզեմ, այլ ինչպես որ դուն կ՛ուզես՛՛։

Յանկարծ խուժան մը քալեց դեպի պարտեզ Յուղային առաջնորդութեամբ։ Յիսուս երբեք դիմադրութիւն չըրաւ, սակայն Բ6է6րը մարդու մը ականջը կտրեց։ Անձայն, Յիսուս դպաւ մարդուն ականջին եւ բուժեց զայն։ Յիսուս գիտեր, որ նորեն ձերբակալուիլը Աստուծոյ կամքով է, որ կ՛ըլլար։

ժողվը տարաւ Յիսուսը քահանայապետին տունը։ Հոն հրեայ մեծաւորները ըսին, որ Յիսուս պետք է մեռնի։ Մօտը Պետրոս կեցած էր ծառաներուն կրակին մօտ եւ կը դիտեր։

Երեք անգամ ժողովուրդը նայեցան Պետրոսին եւ ըսին. "Դուն Յիսուսի հետ էիր" երեք անգամ ալ Պետրոս դրժեց այդ իրականութիւնը, ինչպես որ Յիսուս ըսած էր, որ պիտի ըլլայ։ Մինչեւ իսկ Պետրոս անիծեց եւ սուտ երդում ըրաւ։

Ատկէ ետք աքլորը աղաղակեց։ Կարծես թէ այդ Աստուծոյ ձայնն էր Պետրոսի համար։ Յիշելով Յիսուսի բառերը Պետրոս ծանրօրէն լացաւ։

Յուդան ալ զղջաց։ Ան գիտեր, որ Յիսուս որեւէ մեղք կամ ոճիր չէ գործած։ Յուդան առաւ 30 արծաթե դրամները եւ ետ դարձուց, սակայն քահանաները մերժեցին ետ առնել։

Յուդա թափեց դրամը, գնաց եւ ինքզինք կախեց։

Քահանաները Յիսուսը բերին Պիղատոսին, հռոմեացի կառավարիչին։ Բւ1տէ6 ըսաւ. "Ես որեւէ մէկ սխալ չեմ գտներ այս մարդուն մէջ", սակայն ժողվը շարունակեց ճչալ "ևյաչեցէք իրեն, խաչեցէք իրեն"։

Վերջապես Պիղատոս տեղի տուաւ եւ Յիսուսը խաչի վրայ մահուան դատապարտեց։ Ձինուորները կը զարնէին Յիսուսին եւ կը թքնեին անոր երեսին եւ վրան կը խնդային։ Փուշերով թագ մը շինեցին եւ անոր գլխուն վրայ հրեցին։ Յետոյ Անոր քամեցին տախտակե խաչի մը վրայ, որպեսզի մեռնի։

Սկիզբէն Յիսուս արդեն գիտեր, որ ինք այդ ձեւով է, որ պիտի մեռնի։ Ան նաեւ գիտեր, որ իր մահը ներում պիտի բերեր բոլոր մեղք գործողներուն, որոնք իրենց վստահութիւնը կը դնեին իր վրայ։ Երկու ոճրագործներ ալ Յիսուսի կողքին խաչուած էին։ Անոնցմէ մեկը հաւատաց Յիսուսի եւ դրախտ բարձրացաւ։ Միւսը չհաւատաց Անոր։

Չարչարանքէն ժամեր ետք Յիսուս ըսաւ. "Այլեւս վերջացաւ" եւ մեռաւ։ Իր գործը կատարուած էր։ Բարեկամները Յիսուսը թաղեցին անձնական գերեզմանի մէջ։

Հռոմեացի զինուորները կղպեցին եւ հսկեցին եւ գերեզմանը։ Հիմա որեւէ մեկը չի կրնար ոչ ներս եւ ոչ ալ դուրս գայ այդ տեղէն։

Եթէ այս ըլլար պատմութեան վերջը, ինչ տխուր պիտի ըլլար։ Սակայն Աստուած հրաշալի բան մը ըրաւ։ Յիսուս մեռած չի մնաց։

Առտու կանուխ շաբթուան առաջին օրը Յիսուսի աշակերտներէն մի քանին տեսան, որ ժայռը գլորուէր էր դամբարանին առջեւէն։ Երբ դեպի ներս նայեցան տեսան, որ Յիսուս հոն չէ։

Կին մը մնաց գերեզմանին մէջ, որ սաստիկ կու լար։ Յիսուս երեւցաւ անոր։ Ան ուրախութեամբ վազեց, որպեսզի պատմէ աշակերտներուն։ "Յիսուս ողջ է, Յիսուս ետ եկաւ մեռելներէն"։

Շատ շուտ Յիսուս եկաւ իր աշակերտներուն եւ անոնց ցոյց տուաւ իր գամուած ձեռքերուն վերքերը, իրականութիւն էր։ Յիսուս ողջ էր։ Ան ներեց Բ6է6փն, որ զինք դրժեր էր, եւ ըսաւ, որ լուրը տարածեն բոլորին։ Ատկէ ետք Ան իր ողջ ըլլալուն երկինք բարձրացաւ, ուրկե որ եկած էր առաջին կաղանդին։

Վերջ