խոստումներ քո ամենօրյա կյանքի համարՕրինակ

ԱպավինելԱստծուն

«Հոգո՛վգնացեքևմարմնիցանկությունըչեքկատարի»: —Գաղատացիների 5.16

Եսկարծումեմ, որամենժամանակ, երբվհատությունենքզգում, դանշանակումէ, որմենքիրականումդադարելենքապավինելԱստծուն: Միգուցեսախիզախհայտարարությունէթվում, սակայնմտածի՛րայդմասին. ԱստվածինձուքեզտվելէԻրՍուրբՀոգինևԻրշնորհքը, որպեսզիօգնիմեզքայլելուայնամենիմիջով, ինչինկհանդիպենքմերճանապարհին: Հուսալքությունըհարվածումէմեզ, երբդադարումենքկախվածլինելՆրանիցևփորձումենքինչ-որբանանելմերուժերով:

Սահասկանալըմեծապեսօգնեցինձ: Ամենանգամ, երբեսվհատվումէի, ինքսինձհիշեցնումէի, որայն, ինչիրականումփորձումէիանել, ՍուրբՀոգուտեղըզբաղեցնելնէր: ԵսփորձումէիլինելՍուրբՀոգիկրտսեր:

Դուպայքարումես, որանկախհոգի՞ունենաս: ԵրբհրաժարվումեսԱստծուցկախվածլինելուց, ըստէության, դուասումես. «Աստվա՛ծ, եսգնահատումեմ, որԴուիմկողքինես, բայցտե՛ս, թեինչպեսեսկարողեմինքնուրույնգործել»: ԱմենբանիհամարԱստծուցկախվածլինելըմիգուցեդժվարէ, սակայնդաայնհաղթանակիբանալինէ, որիկարիքնունենքմերկյանքիյուրաքանյուրօր:

ԵրբԱստվածփրկեցմեզ, Նաչօգնեցմեզուասաց. «Լավ, այսքանը: Հիմադուինքնուրույնես»: Նահավիտյանփրկեցմեզ, ինչընշանակումէ, որեթեկախումունենանքՆրանից, Նակառաջնորդիևկօգնիմեզ:

Գաղատացիների 5.16-ըհորդորումէմեզ՝ [սովորաբար] քայլելևապրել [Սուրբ] Հոգով…այդժամանակմարմնիփափագնուցանկություններըհաստատչենքկատարի: Ուշադրությունդարձրեք, որայստեղչիասվում. «Ինքնուրույնհաղթե՛քմարմնին…այդժամանակմարմնիցանկություններըհաստատչեքկատարի»: Ոչ, ասվումէ՝Հոգո՛վապրեք:

Ընտրի՛րչապրելինքնուրույնևփոխարենըապավինի՛րՍուրբՀոգուն: Խոստանումեմ, որչեսզղջա:

Աղոթքիսկիզբ

Աստվա՛ծ, Դուամեննես, ինչիկարիքըեսունեմ: Օգնի՛րինձչվստահելուինքսինձ, այլվստահելուՔեզևապավինելումիայնՔեզ: