Mica 2
2
PENNOD II.
1Gwae y rhai a ddychymygant drawsder,
Ac a weithredant ddrwg ar eu gwelyau!
Ar oleuni y boreu gwnant ef,
Pan fyddo yn ngallu eu llaw.
2Pan chwennychent feusydd, ysglyfaethant;
Neu dai, cymerant hwynt ymaith;
Ië, gormesant ŵr a’i dŷ,
A dyn a’i etifeddiaeth.
3Am hyny fel hyn y dywed Iehofa,
Wele fi yn dychymygu i’r teulu hwn ddrwg,
Yr hwn ni thynwch rhagddo eich gyddfau,
Ac ni rodiwch yn uchelfryd,
Canys amser drygfyd a fydd.
4Yn y dydd hwnw y cyfodir am danoch ddiareb,
A galarir galar galarnad,#2:4 Hyn yw yr Hebraeg yn gywir. “Diareb” yma yw ymadrodd a arferid yn gyffredin, ac yr oedd yn “alarnad.” Brenin Assyria a newidiai y “rhan” a rodded gan Dduw i Israel. Nid oedd argoel yr ymadawai, gan y rhanai ymhlith ei ddeiliaid “y meusydd,” yn lle eu “dychwelyd,” i blant Israel.
A dywed yr anrheithiedig, “Anrheithiwyd ni!
Rhan fy mhobl a newidia;
Pa fodd yr ymadawa er fy mwyn!
Yn lle dychwelyd, fy meusydd a rana!”
5Am hyny ni bydd i ti neb a fwrio linyn coelbren,
Yn nghynnulleidfa Iehofa.
6“Na phrophwydwch a brophwydant;”
Ni phrophwydant i’r cyfryw;
Ni symudir gwaradwyddiadau.#2:6 Dywediad y bobl yw y llinell gyntaf; ateb Duw yw y ddwy a ganlyn: ni wnai brophwydo iddynt, gan eu gadael yn eu “gwaradwyddiadau,” heb ymdrechu eu symud. Neu fel hyn; — “Na phrophwydwch; prophwydant hwy, Y rhai na phrophwydant am y cyfryw bethau; Nid ymadawa gwaradwyddiadau!” Yn ol hyn, geiriau y bobl ydynt oll. Gwarafunent y gwir brophwydi, darlunient y rhai oeddent i brophwydo, ac achwynent eu bod yn cael eu gwaradwyddo yn barhaus. Gwel adn. 11. Dyhidlo, yw y gair a arferir yma am brophwydo: “Na ddyhidlwch,” &c. Gwel Esec. 20:46; Amos 7:16; “nac yngan,” yn Amos, a ddylai fod “na ddyhidla,” sef, na phrophwyda.
7Ai a ddywedir gan dŷ Iacob,#2:7 Neu, yn ol darlleniad rhai copïau, “A ddywedodd tŷ Iacob.” Arferir y gair “byrhau” am ddiffyg amynedd a diffyg nerth. Yr achwyniad oedd, naill ai bod “Ysbryd Iehofa” yn fyr o ran amynedd, gan y digllonai yn fuan; neu yn fyr o ran nerth, gan nad allai gyflawni ei amcanion. “Ai y cyfryw,” &c., iaith gwawd.
“A fyrhaodd Ysbryd Iehofa?
Ai y cyfryw ydynt ei weithrediadau?”
Oni wna fy ngeiriau ddaioni
I’r neb a rodio yn uniawn?
8Ond fy mhobl er cynt, yn elynion y cyfodant;
Oddiar yr hugan y diosgwch y clôg#2:8 Neu “fantell.” Er eu bod yn bobl iddo er cynt, er hir amser, eto, cyfodant megys gelynion yn erbyn ei awdurdod.
Oddiam y rhai a dramwyant yn hyderus,
Yn dychwelyd o ryfel:
9Gwragedd fy mhobl a yrwch allan,
Pob un o dŷ ei hoffderau;
Oddiar ei phlant y cymerwch ymaith
Fy addurniad dros byth.#2:9 Yr addurniad oedd eu dillad: cyfeirir fel y tybir, at Ecsod. 22:25.
10Codwch ac ewch ymaith,
Am nad hon yw eich gorphwysfa;
O herwydd ei halogi, dinystrir hi, A’r dinystr fydd yn nerthol.
11Os gau-ddywed neb, sy’n dilyn yr ysbryd a thwyll,
“Prophwydaf i ti am win a diod gadarn;”
Yna daw yn brophwyd i’r bobl hyn.
12Gan gasglu casglaf Iacob, — ti oll,
Gan gynnull cynnullaf weddill Israel;
Ynghyd y gosodaf hwynt fel defaid yn Bosra,
Fel praidd yn nghanol eu corlan,
A drystiant o herwydd dynion:
13Esgyn y rhwygydd ger eu bron;
Rhwygant trwodd a thramwyant trwy’r porth;#2:13 “Rhwygant,” sef y rhwygydd a’i ganlynwyr. Gosodir allan Iacob ac Israel wedi eu cynnull fel defaid mewn corlan, sef yn eu dinasoedd. Mae y rhwygydd a’i ganlynwyr yn dyfod ac yn tori trwy y porth ac yn myned i mewn. Yna änt hwy, sef y cynnulledig, allan, a’u brenin hefyd, a than dywysiad Iehofa. Tybia rhai, mai addewid o ddychweliad a gynnwys y ddwy adnod hyn, ond nid addas i hyn y ceir y geiriau.
Yna hwy a änt allan trwyddo,
A thramwya eu brenin o’u blaen,
A Iehofa yn ben arnynt.
انتخاب شده:
Mica 2: CJO
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Proffwydi ac Epistolau gan John Owen. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.