Mica 1
1
PENNOD I.
1Gair Iehofa, yr hwn a ddaeth at Mica y Morasthiad, yn
nyddiau Iotham, Achas, Hesecia, breninoedd Iowda, yr
hwn a welodd am Samaria ac Ierusalem, —
2Gwrandewch bobloedd, — bawb o honynt;
Clyw, wlad, ïe, oll sydd ynddi;#1:2 Yn lythyrenol, “ei llawnder.” Nid y ddaear, sef y byd, a feddylir, ond gwlad Canaan, fel y dangos yr hyn a ganlyn — “yn eich erbyn.” “Bydd, ïe yr Arglwydd” &c, dyma’r hyn yr oeddent i wrandaw. Gwahodd yr holl lwythau, “y bobloedd;” ac er eu cynhyrfu yn fwy, enwa y wlad a’r hyn oll a gynnwysai: yr oeddent oll i ystyried fod Duw yn dyst i’w herbyn. Yna darluniai yr hyn yr oedd Duw ar wneuthur yn yr adnodau a ganlynant. —
Bydd, ïe, yr Arglwydd Iehofa yn eich erbyn yn dyst —
Yr Arglwydd o deml ei sancteiddrwydd:
3Canys wele Iehofa a ddaw allan o’i le;
Ië, disgyn a cherdda ar uchelfanau ’r wlad;
4A thawdd y mynyddoedd tano,
A’r glynoedd a ymholltant;
Fel cŵyr o flaen y tân,
Fel gan ddyfroedd yn rhuthro ar orwaered.#1:4 Mae y pedair llinell hyn yn ol y drefn a ganfyddir yn aml yn y prophwydi; mae y gyntaf a’r drydedd yn perthyn i’w gilydd, a’r ail a’r bedwaredd: tawdd y mynyddoedd fel cwyr, ac ymhollta’r glynoedd fel gan ddyfroedd a ddisgynant o serthle.
5Am drosedd Iacob y bydd hyn oll,
Ac am bechod tŷ Israel.
Beth yw trosedd Iacob? onid Samaria?
A pheth yw pechod#1:5 Felly y dylai fod, yn unol â’r Septuagint, y Targum a’r Syriac. “Trosedd Iacob” oedd eilun-addoliaeth, a Samaria oedd y ffynnonell, a “phechod Iowda” oedd addoli y gau-dduwiau a’r gwir Dduw ynghyd; a gwreiddyn y drwg oedd yn Ierusalem. Penaethiaid, yr uchelradd a’r dysgedig, ydynt yn gyffredin yn blaenori mewn cyfeiliornadau. Gellid cyfieithu y geiriau fel hyn, — P’le mae trosedd Iacob? onid yn Samaria? A p’hle mae pechod Iowda? onid yn Ierusalem? Iowda? onid Ierusalem?
6Am hyny gwnaf Samaria yn garnedd y maes,
Yn blanigfaoedd gwinllan;
A pharaf dreiglo i’r dyffryn ei cheryg,
A’i sylfeini a ddadguddiaf:
7A’i holl gerf-ddelwau a ddryllir,
A’i holl wobrau a losgir yn y tân,
A’i holl eilunod a wnaf yn ddifrod;
Gan mai o wobr putain y casglodd hwynt,
Yn wobr putain hefyd y dychwelant.#1:7 Sef yr eilunod, a oreurid; am hyny yn werthfawr. Y cerf-ddelwau a wnaed o goed, a llosgid y rhai’n; ond yr eilunod a orchuddid âg aur neu arian, a gaent eu difrodi neu anrheithio. Casglwyd hwynt, sef yr eilunod, trwy buteinio, neu eilun-addoli. Mae eilun-addolwyr bob amser yn hael iawn yn y gwaith o addurno eu heilunod. Ond byddai gwobrau puteindra i ddychwelyd er cynnal puteindra ymhlith eu gelynion — y Ninifeaid.
8O herwydd hyn gwnaf iddi alaru ac udo,
Paraf iddi gerdded yn ddiosgedig ac yn noeth,
Gwnaf iddi alaru fel môrfilod,
Ac wylo fel estrysiaid:#1:8 Mae y perwyddiad yma yn y cyflwr achosawl (hiphil): yn ol yr ystyr hyn y mae y Septuagint, y Targum a’r Syriac. Nid yw yr ystyr arall yn cydweddu â’r hyn sy’n canlyn. “Môrfilod,” — tybir mai y dolphins a feddylir, gan y gwnant ‘pan eu delir’ gwynfan tra alaethus. “Estrysiaid,” — yn llythyrenol, “merched yr estrys.” Dywed haneswyr y gwna y rhai’n alaeth hynod gyffrous ar amserau yn y nos.
9Canys anaele fydd ei dyrnod;#1:9 “Dyrnod” oedd y farn a ddaeth arni trwy frenin Assyria, pan ei caethgludid. A dyrnod oedd a ddaeth yn agos iawn i Iowda; prin y diangodd. Gwel Esay 36 a 37.
Yn ddiau y daw hyd at Iowda,
Gan nesau hyd at borth fy mhobl,
Hyd at Jerusalem.
10Yn Gath na fynegwch hyn,
Gan wylo na wylwch;#1:10 Nid oeddent i fynegu barn Duw ar y bobl i’w gelynion, y Philistiaid, nac i ddangos yn gyhoedd eu galar. Yna canlyn yr hyn a ddygwyddai iddynt pan ddaethai Sennacherib brenin Assyria i ymosod ar wlad Iowda, gwedi goresgyn a chaethgludo gwlad Israel. “Saphir” a gai fyned ymaith i gaethiwed, “yn noeth” neu yn amlwg ei “gwarth.” Ni ddeuai “Sanan” allan i alaru o’i herwydd gan ofn y gelyn, na chwaith “tŷ Asel.” Yspeilid “Maroth” oedd agos i Ierusalem, a dyhoenai am y pethau a gollasai. “Lacis,” er dianc rhag y gelyn, a rwymai y cerbyd wrth y march buan, a rhoddai anrhgeion i Moreseth-Gath er ei choleddu. “Tai” neu drigolion “Acsib” a droent yn anffyddlawn i Israel ac i Iowda. “Morasa,” a arwydda etifeddiaeth, oedd i gael ei pherchenogi gan y gelyn, megys pe buasai yn etifedd iddi; a deuai yr etifedd hwn i Adulam, a gyfrifid yn ogoniant i Israel. Yr oedd y lleoedd hyn oll yng ngwlad Iowdea: ac y mae cyferbyniad yn yr hyn a arwyddoca amryw o’r enwau a’r hyn a ddywedir amdanynt. “Ophra” yw llwchfan; yr oedd i ymdreiglo mewn llwch: “Saphir” yw lle teg neu brydferth; deuai ei “gwarth” yn amlwg: “Sanan” yw mynediad allan, ond nid oedd i fyned allan. “Asel” a arwydda agos; yr oedd i ddilyn yr hyn a wnaethai Sanan oedd yn agos iddi. “Maroth” yw chwerw; dihoenai am golledion a fyddai yn chwerw. Mae cyd-lythreniad yn yr Hebraeg rhwng y “buan-farch” a “Lacis.” Gan mai etifeddiaeth a arwyddai “Morasa,” deuai “etifedd” i’w pherchenogi.
Yn nhŷ Ophrah mewn llwch ymdreigla;
11Dos erddot ymaith breswylferch Saphir,
Yn noeth dy warth;
Na aed allan breswylferch Sanan gan alaru;
Tŷ Asel, cymered genych ei sefyllfan:
12Diau dihoena am dda breswylferch Maroth,
Canys disgyn ddrwg oddiwrth Iehofa hyd borth Ierusalem;
13Rhwymed wrth y cerbyd
Y buan-farch, breswylferch Lacis;
Dechreuad pechod fu hi i ferch Sïon,
Canys ynot y cafwyd troseddiadau Israel;
14Am hyny y rhoddi anrhegion i Moreseth-Gath;
Tai Acsib, yn gelwydd fyddant i freninoedd Israel.
15Eto etifedd a ddygaf i ti, preswylferch Moresa;
Daw ef hyd Adulam, gogoniant Israel.
16Ymfoela ac eillia am blant dy hoffderau;
Ymhelaetha dy foelni fel yr eryr,
O herwydd mudwyd hwynt oddiwrthyt.#1:16 Samaria a feddylir, ac nid Morasa. “Fel yr eryr,” sef pan y byddo yn colli ei phluf, yr hyn a ddygwydd iddi bob blwyddyn.
انتخاب شده:
Mica 1: CJO
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Proffwydi ac Epistolau gan John Owen. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.