Πίστη για τα μισά του δρόμου

Το ήξερες ότι οι συνειδητοποιημένοι δρομείς, όταν ετοιμάζονται για έναν αγώνα, προπονούνται για το μέσο της διαδρομής; Είναι απόλυτα λογικό, καθώς στα μισά κάθε αγώνα είναι το πιο δύσκολο σημείο. Είναι εκεί που ο δρομέας αρχίζει να εξαντλείται, να χάνει τη δύναμή του και τη διανοητική συγκέντρωση που χρειάζεται για να συνεχίσει. Είτε πρόκειται για σπρίντερ είτε για δρομέα μεγάλων αποστάσεων, αν δεν καταφέρουν να περάσουν το μέσο της διαδρομής, δε θα φτάσουν ποτέ στη γραμμή του τερματισμού. Ακούγεται τόσο απλό, αλλά απαιτεί στρατηγική προπόνηση για να πετύχει κανείς.

Από πνευματική άποψη, το μέσο της διαδρομής δεν είναι αυτό για το οποίο προπονούμαστε τις περισσότερες φορές στη ζωή μας; Σκέψου το ως εξής: κάποια στιγμή στη ζωή αναγεννιόμαστε πνευματικά, και ξεκινάμε αυτόν τον αγώνα, που είναι το ταξίδι μας στον Χριστό σε αυτή τη γη, με την ελπίδα να φτάσουμε κάποτε στη γραμμή του τερματισμού και να επιβραβευτούμε για τον αγώνα που τρέξαμε.1 Αυτό μπορεί να είναι μια υπεραπλουστευμένη προσέγγιση, αλλά συνοψίζει αρκετά καλά την καθημερινότητά μας, δεν είναι έτσι;

Κάποια μέρα, όταν ολοκληρώσω τον αγώνα μου, θέλω να μπορώ να πω όπως ο απόστολος Παύλος, «Αγωνίστηκα τον ωραίο αγώνα, έτρεξα το δρόμο ως το τέλος, φύλαξα την πίστη» (Β' προς Τιμόθεον 4:7), αλλά για να το κάνω αυτό, πρέπει πρώτα να ξεπεράσω το μέσο της διαδρομής.

Για να ξεπεράσεις το μέσο της διαδρομής — σε οτιδήποτε κάνεις — θα χρειαστείς υπομονή για να αντέξεις. Ο συγγραφέας της προς Εβραίους γράφει, «Χρειάζεστε υπομονή για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να καρπωθείτε αυτό που υποσχέθηκε» (προς Εβραίους 10:36, TGV).

Η αντοχή ορίζεται επίσημα ως «η ικανότητα ή η δύναμη να συνεχίσεις παρά την κούραση, το άγχος ή τις αντίξοες συνθήκες.»2 Είναι η ικανότητα να αντέχεις σε δύσκολες περιστάσεις. Η δύναμη να αντέχεις τον πόνο ή την ταλαιπωρία. 3 Είναι μια καρτερικότητα που ελπίζει και συνεχίζει μέχρι το τέλος. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, στην οποία γράφτηκε η Καινή Διαθήκη, είναι η λέξη υπομονή μια σύνθετη λέξη που στην κυριολεξία μεταφράζεται ως «να παραμένεις κάτω.» Είναι μια αρετή που αποκτάται παραμένοντας κάτω από πίεση — κάτι που η φύση μας έχει την τάση να αποφεύγει — μια πίεση που φαίνεται να μας χτυπάει σφοδρότερα στα μισά του αγώνα.

Στα μισά μιας φιλίας.

Στα μισά μιας ρομαντικής σχέσης.

Στα μισά του γάμου μας.

Στα μισά της σχέσης μας με τα παιδιά μας.

Στα μισά των σπουδών μας.

Στα μισά της καριέρας μας.

Στα μισά μιας αρρώστιας.

Στα μισά μιας δικαστικής διαμάχης.

Στα μισά μιας πανδημίας.

Στα μισά μιας μεταβατικής εποχής.

Στα μισά της προσμονής για μια θετική έκβαση μετά από προσευχή.

Στα μισά ενός διαστήματος που περιμένουμε απαντήσεις.

Στο μέσο οποιασδήποτε προσπάθειας είναι το σημείο που είναι πιο κουραστικό, πιο δύσκολο και απόλυτα εξαντλητικό. Σε εκείνο το σημείο βιώνουμε τη μεγαλύτερη πρόκληση, έτσι δεν είναι; Είναι εκεί που το μόνο που θέλουμε να κάνουμε είναι να τα παρατήσουμε.

Αν, όμως, χτίσουμε την αντοχή μας, εκείνη τη δύναμη που μας είπε ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους ότι θα χρειαστούμε, αν προπονηθούμε με τη βοήθεια του Λόγου του Θεού και με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, τότε θα έχουμε την ικανότητα να ξεπεράσουμε το μέσο της διαδρομής. Και όχι μόνο το μέσο της διαδρομής μιας συγκεκριμένης προσπάθειας, αλλά από το μέσο κάθε διαδρομής που θα διανύουμε από κει και ύστερα.

Προσευχή

Ουράνιε Πατέρα, σε παρακαλούμε βοήθησέ μας να αντέχουμε σθεναρά καθώς περνάμε από το μέσο όλων όσων πρόκειται να ζήσουμε. Βοήθησέ μας να τρέξουμε τον καλόν αγώνα, ώστε όταν κάνουμε το θέλημα του Θεού, να λάβουμε την υπόσχεση. Στο όνομα του Χριστού, Αμήν.

Αναφορές:
1. Προς Εβραίους 10:36, TGV
2. Merriam-Webster, s.v. “endurance,” https://www.merriam-webster.com/dictionary/endurance.
3. J. Strong, A Concise Dictionary of the Words in the Greek Testament and the Hebrew Bible (Bellingham, WA: Logos Bible Software, 2009), 1:74.