Diarhebion 11:1-15
Diarhebion 11:1-15 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Y mae cloriannau twyllodrus yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, ond pwysau cywir wrth ei fodd. Yn dilyn balchder fe ddaw amarch, ond gyda'r rhai gwylaidd y mae doethineb. Y mae eu gonestrwydd yn arwain yr uniawn, ond eu gwyrni eu hunain yn difa'r twyllwyr. Nid oes gwerth mewn cyfoeth yn nydd dicter, ond y mae cyfiawnder yn amddiffyn rhag angau. Y mae cyfiawnder y cywir yn ei gadw ar y ffordd union, ond cwympa'r drygionus trwy ei ddrygioni. Y mae eu cyfiawnder yn gwaredu'r uniawn, ond eu trachwant yn fagl i'r twyllwyr. Pan fydd farw'r drygionus, derfydd gobaith, a daw terfyn ar hyder mewn cyfoeth. Gwaredir y cyfiawn rhag adfyd, ond fe â'r drygionus dros ei ben iddo. Y mae'r annuwiol yn dinistrio'i gymydog â'i eiriau, ond gwaredir y cyfiawn trwy ddeall. Ymhyfryda dinas yn llwyddiant y cyfiawn, a cheir gorfoledd pan ddinistrir y drygionus. Dyrchefir dinas gan fendith yr uniawn, ond dinistrir hi trwy eiriau'r drygionus. Y mae'r disynnwyr yn dilorni ei gymydog, ond cadw'n dawel a wna'r deallus. Y mae'r straegar yn bradychu cyfrinach, ond y mae'r teyrngar yn ei chadw. Heb ei chyfarwyddo, methu a wna cenedl, ond y mae diogelwch mewn llawer o gynghorwyr. Daw helbul o fynd yn feichiau dros ddieithryn, ond y mae'r un sy'n casáu mechnïaeth yn ddiogel.
Diarhebion 11:1-15 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Mae’n gas gan yr ARGLWYDD glorian dwyllodrus, ond mae defnyddio pwysau cywir wrth ei fodd. Mae snobyddiaeth yn arwain at gywilydd; pobl wylaidd ydy’r rhai doeth. Mae gonestrwydd yn arwain y rhai sy’n gwneud beth sy’n iawn, ond mae twyll yn dinistrio’r rhai sy’n twyllo. Fydd cyfoeth yn dda i ddim ar ddydd y farn, ond mae byw yn iawn yn achub bywyd. Mae cyfiawnder rhywun gonest yn dangos y ffordd iawn iddo, ond mae’r un sy’n gwneud drwg yn syrthio o achos ei ddrygioni. Mae cyfiawnder rhywun gonest yn ei achub ond mae’r un sy’n twyllo yn cael ei ddal gan ei driciau. Pan mae rhywun drwg yn marw, dyna ni – does dim gobaith; dydy’r cyfoeth oedd ganddo yn dda i ddim bellach. Mae’r cyfiawn yn cael ei achub rhag helyntion, a’r un sy’n gwneud drwg yn gorfod cymryd ei le! Mae’r annuwiol yn dinistrio pobl gyda’i eiriau, ond mae’r cyfiawn yn deall hynny ac yn cael ei arbed. Pan mae’r cyfiawn yn llwyddo mae’r ddinas wrth ei bodd; mae gweiddi llawen ynddi pan mae’r rhai drwg yn cael eu dinistrio. Mae dinas yn ffynnu pan mae pobl dda yn cael eu bendithio, ond mae geiriau pobl ddrwg yn ei dinistrio hi. Does dim sens gan rywun sy’n bychanu pobl eraill; mae’r person call yn cadw’n dawel. Mae’r un sy’n hel clecs yn bradychu cyfrinach, ond mae ffrind go iawn yn cadw cyfrinach. Heb arweiniad clir mae gwlad yn methu; mae llwyddiant yn dod gyda digon o gyngor doeth. Mae gwarantu benthyciad i rywun dieithr yn gofyn am drwbwl; gwell bod yn saff a gwrthod.
Diarhebion 11:1-15 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Y mae cloriannau twyllodrus yn ffiaidd gan yr ARGLWYDD, ond pwysau cywir wrth ei fodd. Yn dilyn balchder fe ddaw amarch, ond gyda'r rhai gwylaidd y mae doethineb. Y mae eu gonestrwydd yn arwain yr uniawn, ond eu gwyrni eu hunain yn difa'r twyllwyr. Nid oes gwerth mewn cyfoeth yn nydd dicter, ond y mae cyfiawnder yn amddiffyn rhag angau. Y mae cyfiawnder y cywir yn ei gadw ar y ffordd union, ond cwympa'r drygionus trwy ei ddrygioni. Y mae eu cyfiawnder yn gwaredu'r uniawn, ond eu trachwant yn fagl i'r twyllwyr. Pan fydd farw'r drygionus, derfydd gobaith, a daw terfyn ar hyder mewn cyfoeth. Gwaredir y cyfiawn rhag adfyd, ond fe â'r drygionus dros ei ben iddo. Y mae'r annuwiol yn dinistrio'i gymydog â'i eiriau, ond gwaredir y cyfiawn trwy ddeall. Ymhyfryda dinas yn llwyddiant y cyfiawn, a cheir gorfoledd pan ddinistrir y drygionus. Dyrchefir dinas gan fendith yr uniawn, ond dinistrir hi trwy eiriau'r drygionus. Y mae'r disynnwyr yn dilorni ei gymydog, ond cadw'n dawel a wna'r deallus. Y mae'r straegar yn bradychu cyfrinach, ond y mae'r teyrngar yn ei chadw. Heb ei chyfarwyddo, methu a wna cenedl, ond y mae diogelwch mewn llawer o gynghorwyr. Daw helbul o fynd yn feichiau dros ddieithryn, ond y mae'r un sy'n casáu mechnïaeth yn ddiogel.
Diarhebion 11:1-15 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
Cloriannau anghywir sydd ffiaidd gan yr ARGLWYDD: ond carreg uniawn sydd fodlon ganddo ef. Pan ddêl balchder, fe ddaw gwarth: ond gyda’r gostyngedig y mae doethineb. Perffeithrwydd yr uniawn a’u tywys hwynt: ond trawsedd yr anffyddloniaid a’u difetha hwynt. Ni thycia cyfoeth yn nydd digofaint: ond cyfiawnder a wared rhag angau. Cyfiawnder y perffaith a’i hyfforddia ef: ond o achos ei ddrygioni y syrth y drygionus. Cyfiawnder y cyfiawn a’u gwared hwynt: ond troseddwyr a ddelir yn eu drygioni. Pan fyddo marw dyn drygionus, fe a ddarfu am ei obaith ef: a gobaith y traws a gyfrgollir. Y cyfiawn a waredir o gyfyngder, a’r drygionus a ddaw yn ei le ef. Rhagrithiwr â’i enau a lygra ei gymydog: ond y cyfiawn a waredir trwy wybodaeth. Yr holl ddinas a ymlawenha oherwydd llwyddiant y cyfiawn: a phan gyfrgoller y drygionus, y bydd gorfoledd. Trwy fendith y cyfiawn y dyrchefir y ddinas: ond trwy enau y drygionus y dinistrir hi. Y neb sydd ddisynnwyr a ddiystyra ei gymydog; ond y synhwyrol a dau â sôn. Yr hwn a rodia yn athrodwr, a ddatguddia gyfrinach: ond y ffyddlon ei galon a gela y peth. Lle ni byddo cyngor, y bobl a syrthiant: ond lle y byddo llawer o gynghorwyr, y bydd diogelwch. Blinder mawr a gaiff y neb a fachnïo dros ddieithrddyn: ond y neb a gasao fachnïaeth, fydd ddiogel.