Luwc 13
13
DOSBARTH IX.
Natur y Deyrnas.
1-5Yr oedd yn bresennol y cyfamser hwnw, rai yn mynegi i Iesu am y Galileaid, y rhai y cymysgasai Pilat eu gwaed yn nghyd a’r eiddo eu haberthau. Iesu gàn ateb, á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn tybied mai y Galileaid hyn oeddynt y pechaduriaid mwyaf yn holl Alilea, am iddynt ddyoddef y cyfryw driniaeth? Nage, meddaf i chwi; eithr oni ddiwygiwch, chwi á ddyfethir oll yn yr un modd; – neu y deunaw hyny, àr y rhai y syrthiodd y tŵr yn Siloam, ac á ’u lladdodd hwynt; a ydych chwi yn tybied mai hwy oeddynt y dyhirod gwaethaf yn Nghaersalem? Nage, meddaf i chwi; eithr oni ddiwygiwch, chwi á ddyfethir oll yn yr un modd.
6-9Efe á ddywedodd hefyd y ddameg hon. Yr oedd gàn un ffigysbren wedi ei blànu yn ei winllan, ac efe á ddaeth i geisio ffrwyth arno, a nis cafodd. Yna y dywedodd efe wrth y gwinllanydd, Hon yw y drydedd flwyddyn i mi ddyfod gàn geisio ffrwyth àr y ffigysbren hwn, ac heb gael dim. Tor ef i lawr, paham y mae efe yn diffrwytho y tir? Yntau á atebodd, Sỳr, gad ef un flwyddyn yn hwy, hyd oni ddarffo i mi gloddio o’i amgylch, a bwrw tail; ysgatfydd efe á ddwg ffrwyth; onide, gwedi hyny, ti á elli ei dòri ef i lawr.
10-17Ar y Seibiaeth, fel yr oedd efe yn dysgu yn y gynnullfa, yr oedd yno wraig y buasai ynddi ysbryd gwendid ddeunaw mlynedd, drwy yr hwn y crymasid hi gymaint, fel nas gallai hi mewn modd yn y byd ymuniawni. Iesu gwedi ei chanfod, a’i galwodd hi ato, a gwedi dodi ei ddwylaw arni, á ddywedodd, Wraig, rhyddawyd di oddwrth dy wendid. Yn ebrwydd hi á unionwyd, ac á ogoneddodd Dduw. Ond llywydd y gynnullfa, gwedi ei gynhyrfu gàn ddigllonedd, am i Iesu iachâu àr y Seibiaeth, á ddywedodd wrth y bobl, Y mae chwe diwrnod i weithio; àr y rhai hyn, gàn hyny, deuwch ac iachâer chwi, a nid àr ddydd y Seibiaeth. I’r hyn yr atebodd yr Arglwydd, Ragrithwyr! pwy yn eich mysg, nad yw àr y Seibiaeth, yn gollwng ei ŷch neu ei asyn o’r preseb, ac yn ei arwain i’r dwfr? Ac oni ddylai hon, a hi yn ferch i Abraham, yr hon á rwymodd Satan, wele! y deunaw mlynedd hyn, gael ei rhyddâu o’r rhwym hwn àr ddydd y Seibiaeth? Fel yr oedd efe yn dywedyd y pethau hyn, ei holl wrthwynebwyr ef á gywilyddiasant; ond yr holl dyrfa á lawenychai am yr holl weithredoedd gogoneddus à gyflawnid ganddo.
18-19Efe á ddywedodd, yn mhellach, I ba beth y mae teyrnas Duw yn debyg? I ba beth y cymharaf hi? Tebyg yw i ronyn o had cethw, yr hwn á daflodd dyn iddei ardd; ac efe á dyfodd ac á aeth yn bren mawr, ac adar yr awyr á ymddiddosent yn ei gangenau ef.
20-21Darchefn, efe á ddywedodd, I ba beth y cymharaf deyrnas Duw? Tebyg yw i eples, yr hwn á gymysgodd gwraig mewn tri mesur o flawd, hyd oni epleswyd y cwbl.
22-30Ac efe á gymerodd daith i Gaersalem, gàn ddysgu wrth fyned drwy ddinasoedd a phentrefi; a gofynodd un iddo, Feistr, ai ychydig yw y rhai fyddant gadwedig? Yntau á atebodd, Ymdrechwch fyned i fewn drwy y porth cyfing; canys llawer, yr wyf yn gwirio i chwi, á ddeisyfant gael myned i fewn, ond ni lwyddant. Os unwaith y cyfyd gŵr y ty a chloi y drws, ac i chwithau yn sefyll oddallan ac yn curo, ddywedyd, Feistr, Feistr, agor i ni; efe á etyb, Nis gwn o ba le yr ydych. Yna y dywedwch chwithau, Ni á fwytasom ac á yfasom gyda thi, a thi á ddysgaist yn ein heolydd ni. Ond efe á etyb, Yr wyf yn dywedyd i chwi, nis gwn o ba le yr ydych; symudwch oddyma, chwi holl weithredwyr annghyfiawnder. Yna y bydd wylofain a rhincian dannedd, pan weloch Abraham, ac Isaac, a Iacob, a’r holl broffwydi, yn nheyrnas Duw, a chwithau gwedi eich cau allan; na, daw rhai o’r dwyrain, o’r gorllewin, o’r gogledd, ac o’r deäu, ac á osodant eu hunain wrth y bwrdd yn nheyrnas Duw. Ac wele, olaf ydyw y rhai à fyddant flaenaf, a blaenaf ydyw y rhai à fyddant olaf.
31-35Yr un diwrnod, rhyw Phariseaid á ddaethant ato, ac a ddywedasant, Dos ymaith; ymâd oddyma, canys y mae Herod yn amcanu dy ladd di. Yntau á atebodd, Ewch, dywedwch i’r cadnaw hwnw, Yr wyf yn bwrw allan gythreuliaid ac yn iachâu heddyw ac yfory, a’r trydydd dydd y gorphenir fy nghyrfa. Er hyny, rhaid i mi ymdaith heddyw ac yfory a thrènydd; canys ni all fod y tòrir ymaith Broffwyd yn un màn ond yn Nghaersalem. O Gaersalem! Gaersalem! yr hon wyt yn lladd y Proffwydi, ac yn llabyddio y sawl à anfona Duw atat! pa sawl gwaith y mynàswn gasglu dy blant yn nghyd, y modd y casgl yr iar ei chywion dàn ei hadenydd, ond nis mỳnech! Ebrwydd y gadewir eich tŷ; canys yn wir, yr wyf yn dywedyd i chwi, ni welwch fi darchefn, hyd yr amser y dywedwch, Bendigedig fyddo yr Hwn sydd yn dyfod yn enw yr Arglwydd!
Dewis Presennol:
Luwc 13: CJW
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Yr Oraclau Bywiol gan John Williams 1842. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.