مَتّا 9

لَنگ و مُنڈێن مردێئے دْرهبکشی

(مَرکاس 2‏:3‏–12؛ لوکا 5‏:18‏–26)

1ایسّا یکّ بۆجیگێا سوار بوت، مَزَن‌گوَرمی گوازێنت و وتی جِندئے شهرا آتک. 2همے وهدا لهتێن مردما، تَهتێئے سرا وپتگێن لَنگ و مُنڈێن مردے آییئے کِرّا آورت. وهدے ایسّایا آیانی سِتک و باور دیست، گۆن لنَگا گوَشتی: ”او منی چُکّ! دلا مزن کن، تئیی گناه بَکشگ بوتنت.“ 3بله شَریَتئے لهتێن زانۆگرا وتی دلا گوَشت: ”اے مرد کُپر کنگا اِنت.“ 4ایسّایا آیانی دِلئے هال و هبر زانتنت و گوَشتی: ”شما چێا وتی دلا پلیتێن هئیالَ کارێت؟ 5کجام هبرئے گوَشگ آسانتر اِنت: ’تئیی گناه بَکشگ بوتگ‌اَنت،‘ یا: ’پاد آ، برئو‘؟ 6بله من پمێشکا اے هبر کرت تان شما بزانێت، من که انسانئے چُکّ آن، منا اے دنیایا گناهانی پهِلّ کنگئے واک و اِهتیار هست.“ پدا گۆن آ لَنگا گوَشتی: ”پاد آ، وتی تَهت و نِپادان بزور و لۆگا برئو.“ 7گڑا مرد پاد آتک و لۆگا شت. 8وهدے مردمان اے کار دیست، تُرستِش و هُدااِش ستا کرت و ساڑات که مردمی اینچک واک و اِهتیار داتگ‌اَنت.

مَتّائے لۆٹگ

(مَرکاس 2‏:14‏–17؛ لوکا 5‏:27‏–32)

9اَنچُش که ایسّا راها رئوگا اَت، مَتّا نامێن مردے دیستی که سُنگ و مالیات گِرگئے جاگها نِشتگ‌اَت. گۆن آییا گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن!“ مَتّا پاد آتک و آییئے همراه بوت. 10وهدے ایسّا مَتّائے لۆگا پَرزۆنَگئے سرا نِشتگ‌اَت و وراک ورگا اَت، بازێن سُنگی و مالیاتگیر و رَدکار هم آتک و ورگا گۆن ایسّا و آییئے مریدان هموان بوتنت.#9‏:10 هموان بئیگ، بزان یکجاه وراک ورگ. 11وهدے پَریسیان اے دیست گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”چیا شمئے واجه گۆن سُنگی و گُنهکاران وراکَ وارت؟“ 12ایسّایا اِشکت و گوَشتی: ”دْراه و سلامتێن مردمان داکتر پکار نه‌اِنت، نادْراهان داکتر پکار اِنت.“ 13بله برئوێت و اے هبرئے مانایا در بگێجێت که من هئیرات و کُربانیگ کنگئے لۆٹۆک نه‌آن، مِهر و رهمتئے لۆٹۆک آن.#9‏:13 هوشا نبیئے کتاب 6‏:6. من په پهرێزکاران نئیاتکگان، گُنهکارانی لۆٹگ و گْوانک جنَگا آتکگان.

رۆچگئے بارئوا

(مَرکاس 2‏:18‏–28؛ لوکا 5‏:33‏–39)

14رندا، یَهیائے مرید ایسّائے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”ما و پَریسی رۆچگَ دارێن، بله تئیی مرید چێا رۆچگَ ندارنت؟“ 15ایسّایا پَسّئو دات: ”سالۆنک که نِشتگ، سور و آرۆسئے مهمان سوگیَ بنت و پُرسَ دارنت؟ بله اَنچێن وهدے کئیت که سالۆنک چه آیان جتا کنگَ بیت، هما وهدا رۆچگَ دارنت. 16هچکَس چه نۆکێن گُدێا چُنڈے ندرّیت و کوَهنێن پَشکا پَچّ و پینگَ نجنت، چێا که نۆکێن گُدئے پَچّ نزَّ کئیت و کوَهنێن پَشکا گێشترَ دِرّیت. 17همے ڈئولا، کوَهنێن زِکّانی#9‏:17 زِکّ، بزان چه پسئے پۆستا اَڈّ کرتگێن درپے که چه مَشکا بَزتر اِنت. تها نۆکێن شراب#9‏:17 پاکێن کتابئے تها هر جاگه که شرابئے لبز آتکگ، اِشیئے مانا چه انگورا جۆڑ بوتگێن شراب اِنت که اِنگرێزیا ”wine“ گوشگَ بیت. مانَ نکننت، اگن چُش بکننت زِکَّ دِرنت و شرابَ رِچنت و زِکّ هم زئوالَ بنت. نۆکێن شرابا نۆکێن زِکّان مانَ کننت، تان شراب و زِکّ، هر دوێن بماننت.“

جنێنێئے دْرهبکشی و جنکّێئے زندگ کنگ

(مَرکاس 5‏:22‏–43؛ لوکا 8‏:41‏–56)

18ایسّا اَنگت گۆن آیان هبر کنگا اَت که پرستشگاهئے یکّ مسترے آتک و آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”منی جنکّ همے انّون مُرتگ، بله بیا وتی دستا آییئے سرا پِر مُش، آ پدا زندگَ بیت.“ 19ایسّا پاد آتک و گۆن وتی مریدان آییئے همراه بوت.

20همۆدا یکّ جنێنے هست‌اَت که دوازده سال اَت آییئے هۆن بند نبوتگ‌اَت. آ چه پُشتی نێمگا آتک و ایسّائے کباهئے لَمبی دست جت. 21وتی دلا گوَشگا اَت: ”اگن ایسّائے کباها هم دست پِر بکنان، دْراهَ بان.“ 22ایسّایا چَکّ تَرّێنت و گوَشتی: ”او منی جنکّ! دلا مزن کن، تئیی سِتک و باوَرا ترا رَکّێنتگ.“ هما دمانا جنێن دْراه بوت.

23وهدے ایسّا پرستشگاهئے مسترئے لۆگا رَست، لهتێن مۆتک آرۆکی دیست و بازێنے پُرسئے سرا زار و پوهار هم کنگا اَت. 24ایسّایا گوَشت: ”ڈنّا برئوێت، جنکّ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“ بله مردم آییئے هبرانی سرا کَلاگ گِرگا اَتنت. 25وهدے ایسّایا مردم چه لۆگا ڈنّا در کرتنت، جنکّئے دَستی گپت و جنکّ پاد آتک. 26اے هال، سجّهێن دَمگا تالان بوت.

دو کۆرئے دْرهبکشی

27ایسّا چه اۆدا راه گپت، راها دو کۆر گْوانک جنان آییئے رندا کپت و گوَشتِش: ”او داوود بادشاهئے چُکّ! ترا مئے سرا بَزّگ بات.“ 28اَنچُش که ایسّا لۆگا رَست، دوێن کۆر آییئے کِرّا آتکنت. ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”شمارا باور اِنت که من اے کارا کرتَ کنان؟“ آیان جواب دات: ”هئو، او هُداوند!“ 29گڑا ایسّایا وتی دست آیانی چمّانی سرا پِر مُشت و گوَشتی: ”هما ڈئولا که شما باور کرتگ، گۆن شما هما ڈئولا ببیت.“ 30نون آیانی چمّ رُژنا بوتنت. ایسّایا کَڈّن#9‏:30 کَڈَّن، بزان مُهرێن تاکید، هُکم. کرت و گوَشتنت که گۆن هچکَسا اے بارئوا هبر مکننت. 31بله آ شتنت و ایسّائے نامِش سجّهێن دَمگا تالان کرت.

گُنگێئے دْرهبکشی

(لوکا 11‏:14‏–15)

32آیانی رئوگا رَند، یکّ مردے ایسّائے کِرّا آورتِش که جِنّێا گپتگ‌اَت و گُنگ اَت. 33اَنچُش که ایسّایا جِنّ کَشّت، گُنگ هبر کنگا لگّت. سجّهێن مردم هئیران بوتنت و گوَشتِش: ”چُشێن کار هچبر اِسراییلا گِندگ نبوتگ.“ 34بله پَریسیان گوَشت: ”اے، گۆن جِنّانی سردارئے سرۆکیا جِنّانَ کَشّیت.“

کِشار و رُنۆک

35ایسّا سجّهێن شهر و مێتگانَ شت و کَنیسَهانی تها مردمی درس و سَبکَّ داتنت، هُدائے بادشاهیئے مِستاگی شِنگ و تالانَ کرت و هر پئیمێن نادْراهی و نِزۆریان دور کنان اَت. 36آییا که مردمانی مُچّی دیستنت آیانی سرا بَزّگی بوت، چێا که آ بێشپانکێن پسانی ڈئولا، پرێشان و بێوس اَتنت. 37گۆن وتی مریدان گوَشتی: ”کِشار باز اِنت بله رُنۆک کمّ. 38پمێشکا گۆن کِشارئے واهندا دَزبندی بکنێت و بلۆٹێت که په وتی کِشاران رُنۆک دێم بدنت.“

Currently Selected:

مَتّا 9: HPKB

Highlight

Copy