مَتّا 10

ایسّائے دوازدهێن هاسێن کاسِد

(مَرکاس 3‏:16‏–19؛ 6‏:8‏–11؛ لوکا 6‏:14‏–16؛ 9‏:3‏–5؛ 10‏:4‏–12)

1رَندا ایسّایا وتی دوازدهێن هاسێن کاسِد لۆٹتنت و جِنّانی در کنگ و هر ڈئولێن نادْراه و نِزۆرێن مردمانی دْراه کنگئے واک و اِهتیاری داتنت. 2آ دوازدهێن کاسِدانی نام اِش اَنت: پێسرا، شَمون که پِتْرُس هم گوَشگَ بیت و آییئے برات اَنْدْریاس، رندا زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّا، 3پیلیپُس، بَرتولوما، توما و مالیاتگیرێن مَتّا، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا، 4سَرمچارێن شَمون#10‏:4 بازێنے گُمانَ کننت که سرمچارئے مانا اِش اِنت: شَمون یَهودیانی یکّ دینی سیاسی پارٹیێئے باسک بزان اُزْو بوتگ که رومیانی دێما اۆشتاتگ. و یَهودا اِسْکَریوتی، هما که رندا ایسّایی دْرۆهگی#10‏:4 درۆهگ، بزان همراهداری نکنگ، هلاپا رئوگ. اربی و پارسیا ”خیانت“. و دژمنانی دستا دئیگی اَت.

5ایسّایا وتی اے دوازدهێن کاسِد رئوان دات، کَڈّن کرت و گوَشتنت: ”درکئومانی گوَرا مرئوێت، آ شهران هم مرئوێت که اۆدا سامِری جَهمنند اَنت، 6بله بنی اِسراییلیانی کِرّا برئوێت که آ گارێن مێشانی ڈئولا اَنت.“ 7گوَشتی: ”هر جاه که رئوێت، اے مِستاگا سر بکنێت که آسمانی بادشاهی نزّیکّ اِنت. 8نادْراهان دْراه، مُردگان زندگ، گَرّیان پاک و سَلّه بکنێت و چه مردمان جِنّان در بکنێت. شمارا مُپتا رَستگ، مُپتا هم بدئیێت. 9وتی لانکبندانی تها سُهر و نُگره و رۆد مان مکنێت. 10په وتی سات و سپرا تورگ#10‏:10 تورگ، بزان پێلک، لۆت، پێلگ. و پێلِک#10‏:10 پێلک، بزان تورگ، لۆت، پێلگ. مزورێت و نه دو جامگ، نه چئوَٹ و سواس و نه اَسا و دَزلَٹّ، چێا که کار کنۆک وتی مُزّئے هکدار اِنت. 11وهدے شهر یا مێتگێا رئوێت، گڑا اَنچێن مردمے شۆهاز بکنێت که شمئے مهمان کنگئے لاهک ببیت و تان رُکستَ نبێت هماییئے کِرّا بدارێت. 12وهدے لۆگێا رئوێت، دْرۆت و دْرَهبات بگوَشێت و په آ لۆگا سُهل و اێمنی بلۆٹێت. 13اگن آ لۆگَ کرزیت، گڑا شمئے اێمنیئے واهگ په آییا رسیت و اگن نکرزیت، شمئے اے واهگ پدا په شما پِرَ ترّیت. 14اگن کَسے شمارا وشّاتکَ نکنت یا شمئے هبران گۆشَ نداریت، آ لۆگ یا شهرا بِلّێت و یله کنگئے وهدا، وتی پادانی دَنز و هاکان همۆدا بچَنڈێت و بتکێنێت. 15شمارا راستێنَ گوَشان، جُست و پُرسئے رۆچا، سُدوم و گُمورَهئے مردمانی سِزا چه آ شهرئے مردمانی سِزا و اَزابا آسانتر و کمترَ بیت.

آ که سکّیانَ سگّیت، رَکّیت

(مَرکاس 13‏:11‏–13؛ لوکا 21‏:12‏–17)

16گۆش دارێت! من شمارا رئوانَ کنان، بله شما اَنچُشَ بێت که گُرکانی نیاما پَس. پمێشکا مارانی ڈئولا هُژّار و کپۆدرانی ڈئولا ساده ببێت. 17چه مردمان هُژّار بێت، آ شمارا گراێننت و هَکدیوانانَ برنت، وتی کَنیسَهانی تها شمارا شلّاک و هئیزرانَ جننت. 18په منیگی هاکم و بادشاهانی دێما پێش کنگَ بێت، گڑا شمارا شَرّێن مۆهے رَسیت که آیانی و درکئومانی دێما په من گواهی بدئیێت. 19آ وهدان که شما اۆدا برگَ بێت، دلا پرێشان مبێت که ’چے بگوَشێن‘ یا ’چۆن پَسّئو بدئیێن،‘ چێا که هرچے اۆدا شمارا گوَشگیَ بیت، هما وهدا شمارا رسیت. 20آ وهدا هبر کنۆک شما نبێت، شمئے آسمانی پتئے روه شمئے زبانا هبرَ کنت.

21برات وتی براتا دْرۆهیت و کۆشارێنیت و پت وتی چُکّا، چُکّ چه وتی پت و ماتا یاگیَ بنت و آیانَ کۆشارێننت. 22سجّهێن مردم، په منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت. 23وهدے شمارا یکّ شهرێا آزارَ رسێننت گڑا بتچێت و دگه شهرێا برئوێت. شمارا راستێنَ گوَشان، تانکه شما اِسراییلئے سجّهێن شهران سر ببێت، من که انسانئے چُکّ آن، پێسرا کایان.

24نه شاگرد چه وتی استادا مسترَ بیت و نه گُلام چه وتی هُدابندا.#10‏:24 هُدابند، بزان واجه، واهُند، مالک، ساهِب. 25شاگردا همینچُک بَسّ اِنت که وتی استادئے پئیما ببیت و گُلام وتی هُدابُندئے پئیما. وهدے لۆگئے هُدابُندِش بِلزَبول#10‏:25 بِلزَبول، بزان جِنّانی بادشاه. گوَشتگ، گڑا لۆگئے اے دگه مردمان اَلّم بدترێن نام پِرَ بندنت.

راستی چێر دئیگَ نبیت

(لوکا 12‏:2‏–9)

26شما چه آ مردمان متُرسێت، چێا که هچّ چُشێن چێرێن چیزّے نێست که زاهر و پَدّر مبیت و هچّ چُشێن رازے نێست که آشکار و دێمدرا مبیت. 27هما هبران که من گۆن شما شپئے تهاریا گوَشان، شما آ هبران رۆچئے رُژناییا بگوَشێت، هما هبر که هَلوتا شمئے گۆشان گوَشگَ بنت، آ هبران لۆگ و بانانی سرا بگوَشێت و جار جنێت. 28چه آیان متُرسێت که جِسم و جانا کُشتَ کننت، بله ساه و اَرواها کُشتَ نکننت، چه هماییا بتُرسێت که جسم و جان و ساه و اَرواه، دوێنان دۆزها دئور دات و بێران کرتَ کنت. 29دو جِنجشک په یکّ پئیسها#10‏:29 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: دو ”اَسَریون.“ اَسَریون، آ زمانگائے کَسترێن زرّ اَت. بها نبیت؟ بله اَنگت چه آیان یکّے هم بے شمئے آسمانی پتئے زانگا زمینا نکپیت. 30هُدایا شمئے سرئے مودانی هساب هم گۆن اِنت. 31پمێشکا متُرسێت، شمئے کَدر و اَرزش چه سجّهێن جِنجشکان#10‏:31 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”بازێن جِنجشکان“. گێشتر اِنت. 32هرکَس مردمانی دێما منا بمَنّیت، من هم وتی آسمانی پتئے دێما آییا مَنّان، 33بله هرکَس مردمانی دێما منا ممَنّیت، من هم وتی آسمانی پتئے دێما آییا نمَنّان.

هَکّ و ناهَکّئے گیشّێنگا آتکگان

(لوکا 12‏:51‏–53؛ 14‏:26‏–27‏؛ 17‏:33)

34گُمان مکنێت که من دنیایا تِپاکی و سُهلئے آرگا آتکگان، په سُهل و تِپاکیا نئیاتکگان، گۆن زَهمێا آتکگان. 35چێا که من آتکگان تان پت و چُکّئے نیاما، مات و جنکّئے نیاما، نِشار و وَسّیگئے نیاما ناتِپاکی بیاران، 36بزان هرکَسئے دژمن آییئے وتی مردمَ بنت. 37کَسێا که وتی پت و مات چه من دۆست‌ترَ بنت، آ منا نکرزیت و کَسێا که وتی بچکّ و جنکّ چه من دۆست‌ترَ بنت، آ هم منا نکرزیت. 38کَسے که وتی سَلیبا بَڈّا مکنت و منی همراه مبیت، آ هم منا نکرزیت. 39چێا که، اگن کَسے وتی ساهئے دارگئے جُهدا بکنت، آییا باهێنیت،#10‏:39 باهێنگ، بزان گار دئیگ، چه دست دئیگ. بله کَسے که په منیگی وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت.

40هرکَس شمارا وشّاتک بگوَشیت و شرپ بدنت، منا شرپَ دنت و هما که منا شرپَ دنت، آ هماییا شرپَ دنت که منا راهی داتگ. 41اگن کَسے پئیگمبرێا پمێشکا وشّاتکَ کنت و شرپَ دنت که آ هُدائے راه داتگێن اِنت، آییا پئیگمبرێئے مُزَّ رسیت. همے ڈئولا، کَسے که پهرێزکار و راستێن مردمێا په آییئے پهرێزکاریا شرپ بدنت، آییا هم پهرێزکارێن مردمێئے مُزَّ رسیت. 42اگن کَسے چه اے کسانُکێن مریدان یکّێا پمێشکا تاسے آپَ دنت که منی مرید اِنت، اَلّم بزانێت که آییا وتی مُزَّ رسیت.“

Currently Selected:

مَتّا 10: HPKB

Highlight

Copy