مَتّا 11

1وتی دوازدهێن مریدانی تالیم دئیگا رند، ایسّا چه اۆدا در آتک و په درس و سَبکّ دئیگ و واز کنگا آیانی شهران شت.

ایسّا و پاکشۆدۆکێن یَهیا

(لوکا 7‏:18‏–23)

2وهدے پاکشۆدۆکێن یَهیا، بَندیجاها چه ایسّا مَسیهئے کاران سهیگ بوت، وتی مریدی راه داتنت 3که چه آییا جُست بکننت: ”بارێن، تئو هما ائے که آیگی اَت، یا په دگرێا رهچار ببێن؟“ 4ایسّایا پَسّئو داتنت: ”هرچے که شما اِشکنگ و گِندگا اێت، برئوێت یَهیایا سهیگ کنێت: 5کۆر گِندگ و مئیم کنگا اَنت، لَنگ تَرّگ و راه رئوگا اَنت، گَرّی پاک و پَلگار بئیگا اَنت، کَرّ اِشکنگا اَنت، مُردگ زندگ بئیگا اَنت و بَزّگ و نێزگاران وشّێن مِستاگ سر بئیگا اِنت. 6بَهتاور هما اِنت که منی کارانی گِندگا ٹَگل مئوارت و ملَکُشیت.“

یَهیائے بارئوا

(لوکا 7‏:24‏–35)

7وهدے یَهیائے کاسِد در کپت و شتنت، ایسّا گۆن مردمان یَهیائے بارئوا گپّ و تْران کنگا لگّت: ”چۆنێن چیزّێئے چارگا گیابانا شتگێت؟ کَلَم و کاشئے#11‏:7 کاش کاهے که کئورانی کَش و کرّانَ رُدیت. ڈیلّێئے چارگا که گۆن گواتئے کَشّگا اے دێم و آ دێم شیکَّ وارت؟ 8اگن نه، گڑا چۆنێن چیزّێئے چارگا شتگێت؟ اَنچێن مردێئے چارگا شتگێت که نرم و نازُرکێن پۆشاکی گوَرا اَت؟ آ مردم که نازُرکێن پۆشاک گوَرا کننت، بادشاهی کَلات و ماڑیان نندۆک اَنت. 9گڑا اۆدا شما چۆنێن چیزّێئے چارگا شتگێت؟ پئیگمبرێئے چارگا؟ هئو، شمارا گوَشان که یَهیا چه پئیگمبرێا هم مستر اِنت. 10آ هما اِنت که آییئے بارئوا نبیسگ بوتگ:

بچار، من وتی کاسِدا چه تئو پێسر راهَ دئیان که آ، تئیی راها تچک و تئیارَ کنت. # 11‏:10 مَلاکی نبیئے کتاب 3‏:1.

11شمارا راستێنَ گوَشان که هچّ ماتا پاکشۆدۆکێن یَهیائے وڑێن بێمَٹّێن چُکّے نئیاورتگ. بله آسمانی بادشاهیا، هما که چه سجّهێنان کَستر اِنت، آ چه یَهیایا هم مستر اِنت. 12چه پاکشۆدۆکێن یَهیائے وهدا بگر تان انّون، هُدائے آسمانی بادشاهی گۆن زۆراکی دێما رئوان اِنت و زۆرمند آییا په زۆرے وتیگیَ کننت. 13سجّهێن نبیان و تئوراتا، تان یَهیائے زمانگا وتی پێشگۆیی کرتگ‌اَنت. 14اگن شما په مَنّگا تئیار اێت، بزانێت یَهیا هما اِلیاس نبی اِنت که آیگی اَت. 15هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.

16اے زمانگئے مردمان کئیی همدَروَر بکنان که آ، کئیی ڈئولا اَنت؟ آ، هما چُکّانی پئیما اَنت که بازارا نِشتگ‌اَنت و آ دگه چُکّان گْوانکَ جننت و گوَشنت: 17’ما په شما نَل و کَلَم ساز کرت، بله شما ناچ و سُهبت نگپت، ما په شما مۆتک آورت، بله شما اَرسے نرێتک.‘ 18یَهیا آتکگ، نه نانَ وارت و نه شرابَ نۆشیت، گوَشنت: ’جِنّی پِر اِنت،‘ 19بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت، گوَشنت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘ بله هِکمت و زانت چه کار و کِردا زاهرَ بیت.“

ایسّائے بَژن

(لوکا 10‏:13‏–15)

20گڑا ایسّا هما شهر و مردمانی مئیاریگ کنگا لگّت که وتی گێشترێن اَجَبێن کاری هما شهران کرتگ‌اَتنت، چێا که آیان چه وتی بدێن کاران تئوبه نکرتگ‌اَت. 21”بَژن و اپسۆز په شما، او کُرازینئے مردمان! بَژن و اپسۆز په شما، او بئیت‌سئیدائے مردمان! هما مۆجزه و اَجِکّایی#11‏:21 اَجِکّایی، بزان مۆجزه، هئیران کنۆکێن کار. که من شمئے نیاما پێش داشتگ‌اَنت، اگن سور و سئیدونئے شهران پێش بداشتێننت، گڑا اۆدئے مردمان هما وهدا وتی گناهانی پشۆمانیئے پۆشاک گوَرا کرتگ‌اَت و پُرانی سرا نِشتگ‌اَتنت. 22باور کنێت، جُست و پُرسئے رۆچا سور و سئیدونئے مردمانی سِزا چه شمئے سِزا و اَزابا آسانتر و کمترَ بیت. 23او کَپَرناهومئے مردمان! شما چست کنگ و آسمانا برگَ بێت؟ هچبر! مُردگانی جهانا سَرْشَکونَّ بێت. چێا که هما مۆجزه و اَجِکّایی که په تئو پێش دارگ بوتنت، اگن سُدومئے شهرا ببوتێننت، آ شهر تان رۆچِ مرۆچیگا منتگ‌اَت. 24باور کنێت، جُست و پُرسئے رۆچا سُدومئے مردمانی سِزا چه شمئے سِزا و اَزابا آسانتر و کمترَ بیت.“

ایسّائے جُگ

(لوکا 10‏:21‏–22)

25آ وهدا ایسّایا گوَشت: ”او منی پت، زمین و آسمانئے هُدابند! ترا ستا کنان و ساڑایان که تئو اے راز و هبر چه زانتکار و هۆشمندان چێر داتنت و کۆدکانی سرا پَدّر کرتنت. 26او منی پت! تئو چه وتی رزا و واهگا اے ڈئولا کرت. 27سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگ‌اَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.

28او سرێن‌پرُشتگێن زهمت‌کَشّان! دێم په من بیاێت، من وت شمارا آرام و آسودگیَ بَکشان. 29منی جُگا#11‏:29 جُگ دارے که په زمینئے ننگار کنگا دو گۆکئے گردنا بندنتی. بَڈّا کنێت، چه من هێل بگرێت، که من نَرمدل و بێکِبر آن. گڑا شمارا آرام و آسودگیَ رَسیت. 30چێا که منی جُگ آسان و منی بار سُبکّ اِنت.“

Currently Selected:

مَتّا 11: HPKB

Highlight

Copy