مَتّا 12

ایسّا شَبَّتئے واجه و واهند اِنت

(مَرکاس 2‏:23‏–28؛ لوکا 6‏:1‏–5)

1یکّ رندے، شَبَّتئے رۆچا#12‏:1 شَبَّتئے رۆچ هما شمبِه اِنت، بزان یَهودیانی کار نکنگئے رۆچ. ایسّا چه گندمی کِشاران گوَزگا اَت. آییئے مرید شدیگ اَتنت و کِشارئے هۆشگان سِندگ و ورگا لگّتنت. 2پَریسیان که دیست گۆن ایسّایا گوَشتِش: ”بچار! تئیی مرید اَنچێن کارَ کننت که شَبَّتئے رۆچا رئوا نه‌اِنت.“ 3پَسّئوی دات: ”زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه شدیگ بوتنت، داوودا چے کرت؟“ 4هُدائے پاکێن لۆگا شت، هُدائے ناما هئیراتی و پاکوَنڈێن نگنی وارتنت که آیانی ورگ نه په آییا رئوا اَت و نه په آییئے همراهان، تهنا په دینی پێشوایان رئوا اَت. 5شَریَتا اے هم نئوانتگۆ که مزنێن پرستشگاهئے تها، دینی پێشوا شَبَّتئے بێهُرمتیا کننت بله اَنگت بێمئیار زانگ و لێکَگَ#12‏:5 لێکَگ، بزان هساب آرگ. بنت؟ 6من گۆن شما گوَشان که اِدا چه مزنێن پرستشگاها هم مسترێنے هست‌اِنت. 7اگن شما اے هبرئے مانا بزانتێن که گوَشیت: من هئیرات و کُربانیگ کنگئے لۆٹۆک نه‌آن، مِهر و رهمتئے لۆٹۆک آن،#12‏:7 هوشا نبیئے کتاب 6‏:6. گڑا شما آ مردم مئیاریگ نکرتگ‌اَتنت که بێمئیار اَنت. 8بزانێت من که انسانئے چُکّ آن، شَبَّتئے رۆچئے واهند آن.

مُنڈێن مردێئے دْرهبکشی

(مَرکاس 3‏:1‏–6؛ لوکا 6‏:6‏–11)

9چه اۆدا دێما رئوان، ایسّا آیانی کَنیسَها شت. 10اۆدا مردے هست‌اَت که دستی هُشک و مُنڈ اَت. لهتێنا په بِڈّ و بُهتام جنَگئے نیمّۆنا چه ایسّایا جُست کرت: ”شَبَّتئے رۆچا کَسێئے دْراه کنگ رئوا اِنت یا نه؟“ 11گۆن آیان گوَشتی: ”اگن چه شما کَسێا مێشے هست و شَبَّتئے رۆچا چاتێا بکپیت، هما دمانا مێشا چه چاتا درَ نکنت؟ 12انسانئے اَرزش چه مێشا باز گێشتر اِنت. پمێشکا شَبَّتئے رۆچا نێکی کنگ رئوا اِنت.“ 13نون گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے.“ آییا دست شهار دات و دومی دستئے ڈئولا وشّ و دْراه بوت. 14بله پَریسی ڈنّا شتنت و په ایسّائے کۆشارێنگا شئور و سَلاهِش کرت.

هُدائے گچێن کرتگێن

15وهدے ایسّایا آیانی دِلئے اے هبر زانت، چه اۆدا در کپت. بازێنے آییئے پدا رئوان بوت و آیانی نیاما هرکَس که نادْراه اَت، سجّهێنی دْراه کرتنت. 16کَڈّنی کرتنت و گوَشتی: ”گۆن کَسّا مگوَشێت من کئے آن.“ 17اے ڈئول پمێشکا بوت که اِشئیا نبیئے گوَشتگێن هبر سَرجم ببیت:

18 اے منی هِزمتکار اِنت که من گچێن کرتگ،

منا سکّ دۆست اِنت و من چه اِشیا باز وشّ و رَزا آن،

من وتی روها اِشیئے سرا اێرَ گێجان،

درکئومانی نیاما اے هِزمتکار منی اِنساپ و دادرسیئے جارا پِرّێنیت.

19 نه جنْگ و مِڑَ کنت و نه جاک و کوکّار و

نه کَسے دَمْک و بازاران آییئے تئوارا اِشکنت،

20 نه که نِزۆر و نئوَهکێن کَلَم و کاشا پرۆشیت و

نه مِرمِرانکێن چِراگا کُشیت،

تان هما وهدا که اِنساپ و دادرسیا سۆبێن # 12‏:20 سۆبێن، بزان پێرۆز، کامیاب. و کامیاب بکنت.

21 په دنیائے کئومان آییئے نام مزنێن اُمێتے بیت. # 12‏:21 اِشئیا نبیئے کتاب 42‏:1‏–4.

ایسّا و بِلزَبول

(مَرکاس 3‏:20‏–30؛ لوکا 11‏:14‏–23؛ 12‏:10)

22هما وهدا مردمان ایسّائے گوَرا یکّ جِنّی گنۆکے آورت. آ، کۆر و گُنگ اَت. ایسّایا دْراه کرت و آ گِندگ و هبر کنگا لگّت. 23سجّهێن مردم په هئیرانی و بَه مانگی گوَشگا لگّتنت: ”چُش بوتَ کنت که اے داوود بادشاهئے چُکّ و اۆبادگ اِنت؟!“ 24بله وهدے پَریسیان اے هبر اِشکت، گوَشتِش: ”اے، گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا جِنّانَ کَشّیت.“ 25ایسّایا آیانی اے هئیال زانت و گۆن آیان گوَشتی: ”هر مُلکێا که ناتِپاکی بکپیت، آ مُلک گار و زئوالَ بیت و هر شهرے یا لۆگے بهر و بانگ ببیت، برجاهَ نمانیت. 26اگن شئیتان وت شئیتانا در بکنت، بزان گۆن وتی جِندا جنْگ اِنت. گڑا آییئے بادشاهی چۆن برجاهَ مانیت؟ 27اگن من گۆن بِلزَبولئے سرۆکیا جِنّان درَ کنان، گڑا شمئے جندئے چُکّ و مرید گۆن کئیی زۆر و واکا جِنّان درَ کننت؟ اے پئیما، شمئے مرید وت شمارا مئیاریگَ کننت. 28بله اگن من گۆن هُدائے روها جِنّان درَ کنان، بزانێت که هُدائے بادشاهی شمئے نیاما رَستگ. 29یا چۆن بوتَ کنت، کَسے زۆراورێن مردمێئے لۆگا بپُتریت و آییئے مال و مِلکتا پُل و پانچ#12‏:29 پُل و پانچ، بزان زۆربُرد، لُٹّ و پُل. بکنت، تان پێسرا آ زۆراورێن مردا مگیپت و مبندیت؟ گڑا آییئے لۆگا پُل و پانچ کرتَ کنت. 30کَسے که منی همراه و دۆزواه نه‌اِنت، آ منی بَدواه اِنت، کَسے که مُچّ و یکجاه کنگا گۆن من هۆر نه‌اِنت، آ، شِنگ و شانگ و تَک و پَرکَ کنت.

31پمێشکا شمارا گوَشان که هر گناه و کُپر، بَکشگ و پهِلّ کنگَ بیت، بله هُدائے پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبر و کُپر، پهِلّ کنگَ نبیت. 32هرکَس انسانئے چُکّئے بارئوا سِلّێن هبرے بکنت بَکشگَ بیت، بله آ که پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبرے بگوَشیت، نه اے دنیایا پهِلّ کنگَ بیت و نه آیۆکێن دنیایا.

درچک و بَر

(مَتّا 7‏:17‏–18؛ لوکا 6‏:43‏–45)

33اگن شَرّێن بَر و نیبگَ لۆٹێت، باید اِنت درچک شَرّێنے ببیت، بدێن درچک بدێن بَر و نیبگَ دنت،#12‏:33 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یا درچکا شَرّ بکنێت و نیبگ شَرّ، یا درچکا بد بکنێت و نیبگ بد“. هر درچک چه آییئے بَرا زانگَ بیت. 34او سْیَه‌مارزادگان! شما که وت سِلّ و رَدکار اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے مردمئے دلا ببیت، هما چه آییئے دپا درَ کئیت. 35شَرّێن مردم چه شَرّێن گنج و هَزانگا شَرّێن چیزّ درَ کنت و سِلّێن مردم چه سِلّێن هَزانگا، سِلّێن چیزّ. 36شمارا گوَشان که جُست و پُرسئے رۆچا مردمان وتی هر مُپت و ناهودگێن هبرئے هساب دئیگی اِنت. 37چێا که تئیی هبر اَنت که ترا بێمئیارَ کننت و تئیی هبر اَنت که ترا مئیاربارَ کننت.“

نشانیئے لۆٹگ

(مَرکاس 8‏:11‏–12؛ لوکا 11‏:29‏–32)

38گڑا لهتێن پَریسی و شَریَتئے زانۆگرا گۆن آییا گوَشت: ”او استاد! ما چه تئو نشانیے گِندگَ لۆٹێن.“ 39ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شِرّ و زِنهکارێن نَسل و پَدرێچ، نشانیَ لۆٹیت، بله یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے آیان دئیگَ نبیت. 40اَنچُش که یونُس تان سئے رۆچ و سئے شپا ٹوهێن ماهیگئے لاپا اَت، همے پئیما انسانئے چُکّ تان سئے رۆچ و سئے شپا زمینئے لاپا بیت. 41جُست و پُرسئے رۆچا، نئینئوائے مردم گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کاینت و آیان مئیاریگَ کننت، چێا که آیان یونُسئے ڈاه و هُژّارباشئے سرا تئوبه کرت. بله نون چه یونُسا مسترێنے اِدا اِنت. 42جُست و پُرسئے رۆچا، سَبائے مَلکه#12‏:42 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”جنوبئے مَلکه“. گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کئیت و آیان مئیاریگَ کنت، چێا که سَبائے مَلکه چه دنیائے آ دستا آتک تان سُلئیمانئے هِکمتا بِشکنت. بله نون چه سُلئیمانا مسترێنے اِدا اِنت.

وئیرانێن کلات

(لوکا 11‏:24‏–26)

43وهدے جِنّے چه کَسێا درَ کئیت، گڑا گیابانانَ رئوت تان په وتی آرامی و آسودگیا، جاهے شۆهاز بکنت، بله چُشێن جاگهے نرسیتی. 44گڑا گوَشیت: ’چه اۆدا که در آتکگان، پدا همۆدا رئوان.‘ وهدے پِرَ ترّیت و گندیت که آ لۆگ هۆرک و هالیگ، رُپتگ و ساپ و سَلّه اِنت، 45گڑا رئوت و چه وت دگه هپت سِلترێن جِنّ گۆن وتَ کاریت. آ سجّهێن، هۆریگا اۆدا رئونت و اُرد و بُنگَ کننت. اے ڈئولا، آ مردمئے آسر و آکبت چه پێسریگێنا اَنگت بدترَ بیت. اے بدکارێن نَسلئے هال هم همے پئیما بیت.“

ایسّائے مات و برات

(مَرکاس 3‏:31‏–35؛ لوکا 8‏:19‏–21)

46ایسّا اَنگت گۆن مردمان هبرا اَت که آییئے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت. آیان گۆن ایسّایا هبر کنگی اَت. 47گڑا یکّێا ایسّا سهیگ کرت که ”تئیی مات و برات ڈنّا اۆشتاتگ‌اَنت، گۆن تئو هبر کنگَ لۆٹنت.“ 48ایسّایا پَسّئو دات: ”منی مات کئے اِنت و منی برات کئے؟“ 49پدا آییا وتی مریدانی نێمگا دست شهار دات و گوَشت: ”اِش اَنت منی مات و برات. 50هرکَس که منی آسمانی پتئے واهگ و رَزائے سرا کارَ کنت، منی برات، منی مات و گهار هما اِنت.“

Currently Selected:

مَتّا 12: HPKB

Highlight

Copy