مَتّا 13

تُهم چَنڈگئے مِسال

(مَرکاس 4‏:1‏–9؛ لوکا 8‏:4‏–8)

1هما رۆچا، ایسّا چه لۆگا در آتک و مَزَن‌گوَرمئے کِرّا شت و نِشت. 2بله مردمانی اَنچێن مزنێن مُچّیے آییئے گوَرا آتک که آ بۆجیگێا سوار بوت. سجّهێن مردم گوَرمئے تئیابا#13‏:2 تئیاب، بزان دریائے کِرّ، ساهل. اۆشتاتگ‌اَتنت. 3گڑا آییا مردم گۆن دَروَر و مِسالان بازێن درس و سَبکّے داتنت. گوَشتی: ”یکّ دِهکانے په تُهمئے چَنڈگا شت، 4تُهمانی چَنڈگئے وهدا کَمُّکے تُهم راهئے سرا رِتک و بالی مُرگان چِت و وارتنت. 5کمّے تُهم ڈَل و ڈۆکانی سرا رِتک که اۆدا هاک کمّ اَت، پمێشکا زوتّ رُست و سبز بوتنت، چێا که ڈگار تَلَگ اَت. 6بله چه رۆچئے تْرندێن گرمیا گیمُّرت#13‏:6 گیمُّرگ، بزان هُشک تَرّگ، نپَسگیر بئیگ. و هُشک بوتنت، چێا که آیانی ریشّگ و وَنڈال#13‏:6 وَنڈال، بزان ریشّگ و رۆتگ. زمینا جُهل نشُتگ‌اَتنت. 7کمّے تُهم شِزّ و چِرِکّانی#13‏:7 شِزّ، یا شِنز، و چِرِکّ بێبرکتێن سبزگے که اَسلیگێن کِشارئے تها رُدیت و آیانی رُست و رُدۆما داریت. تها هم رِتک و شِزّان آیانی رُست و رُدۆم داشت. 8دگه کمّے تُهم، شَرّێن زمینا رِتک، رُست و بَرِش کرت، جاهے سَد سَری، جاهے شست سری و جاهے سی سری. 9هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“

هُدائے بادشاهیئے راز

(مَرکاس 4‏:10‏–12؛ لوکا 8‏:9‏–10)

10نون مرید آییئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”چیا تئو گۆن مردمان په دَروَر و مِسال هبرَ کنئے؟“ 11آیانی پَسّئوا گوَشتی: ”هُدایا اے زانت شمارا داتگ که آسمانی بادشاهیئے رازان سرپد ببێت، بله آ دگه مردمانا نداتگی. 12هماییا که چیزّے هست، گێشتر دئیگَ بیت، تانکه آییا باز ببیت، بله کَسێا که نێست، هما که هست‌اِنتی هم پَچ گِرگَ بیت. 13پمێشکا من په دَروَر و مِسال گۆن آیان هبرَ کنان که آیانی چمّان مئیم هست بله نگندنت، گۆشِش پَچ اَنت بله نه‌اِشکننت و سَرکِچ هم نئورنت. 14اِشئیا نبیئے پێشگۆیی اے مردمانی بارئوا راست و سَرجمَ بیت که گوَشیت:

گۆن گۆشانَ اِشکنێت، بله سَرکِچَ نئوَرێت،

گۆن چمّان چارێت، بله نگندێت،

15 چێا که اے کئوم سِنگدل بوتگ،

گۆشِش گران اَنت،

آیان وتی چمّ بستگ‌اَنت

چۆ مبیت آیانی چمّ بگندنت،

آیانی گۆش بِشکننت،

آیانی دل بزاننت و سرپد ببنت و

منی نێمگا پِر بترَّنت

که من آیان دْراه بکنان. # 13‏:15 اِشئیا نبیئے کتاب 6‏:9‏–10.

16بله شمئے چمّ بَهتاور اَنت که گِندنت و شمئے گۆشَ اِشکننت. 17شمارا راستێنَ گوَشان، بازێن پئیگمبر و پهرێزکارێن مردمانی واهگ بوتگ که هرچے شما گِندگا اێت آیان هم بدیستێن، بله ندیستِش و هرچے که شما اِشکنگا اێت آیان هم بِشکُتێن بله نه‌اِشکتِش.

تُهم چَنڈگئے مِسالئے مکسد

(مَرکاس 4‏:13‏–20؛ لوکا 8‏:11‏–15)

18نون تُهم چَنڈگئے مِسالئے مکسد و مانایا گۆش بدارێت. 19وهدے کَسے هُدائے بادشاهیئے هبرا اِشکنت، بله سَرکِچَ نئوارت، گڑا شئیتانَ کئیت و هرچے که آییئے دلا کِشَگ بوتگ درَ کنت و بارت. اِش اَت راهئے سرا رِتکگێن تُهمانی مِسالئے مانا. 20آ تُهم که ڈَل و ڈۆکانی سرا رِتکنت، هما مردمئے مِسال اِنت که هُدائے هبرا اِشکنت و هما دمانا په گَل و شادهیَ مَنّیت، 21بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالی نجتگ، هُدائے هبر آییئے دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے هُدائے گال و هبرانی سئوَبا سکّی و آزارے برسیتی، هما دمانا چه راها ٹَگلیت و کپیت. 22آ تُهم که شِزّ و ڈَنگرانی تها رِتکنت، هما مردمئے مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ داریت، بله دنیایی پرێشانی و مال و زَرّئے هِرس و جۆپه،#13‏:22 جۆپه، بزان لالچ و تَماه. آییا رَدَ دئینت و نئیلنت هُدائے هبر سبز بترّیت و بَر و بَروَرد بدنت. 23آ تُهم که شَرّێن زمینا رِتکنت هما مردمئے مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ داریت و سرپدَ بیت و بَر و بَروَردَ دنت، بازێنے سَد سری، بازێنے شست سری و بازێنے سی سری.“

زَهریچکئے مِسال

24ایسّایا په آیان دگه مِسالے آورت و گوَشت: ”آسمانی بادشاهی، هما مردمئے پئیما اِنت که وتی ڈگارا شَرّێن تُهمی کِشتگ‌اَت، 25بله وهدے مردم وپتگ و واب اَتنت، آییئے دژمنے آتک و گندمئے کِشتگێن ڈگارا زَهریچک و بَرّی کاهئے تُهمی رێتک و شت. 26وهدے گندم رُستنت و هۆشگِش آورت، کاه و زَهریچک هم رُست و مزن بوتنت. 27نون نئوکر آتکنت و گۆن وتی هُدابُندا گوَشتِش: ’او واجه! تئو وتی ڈگارا شَرّێن تُهم نکِشتگ‌اَت؟ گڑا اے زَهریچک و بَرّی کاه چه کجا آتکنت؟‘ 28گوَشتی: ’دژمنێا اے کار کرتگ.‘ نئوکران جُست کرت: ’تئو لۆٹئے ما برئوێن آیان بگوَجێن؟‘ 29پَسّئوی دات: ’نه، چۆ مبیت که کاه و زَهریچکانی گوَجگئے وهدا گندم هم در کنگ ببنت. 30تان رُنگئے وهدا بِلّی هۆریگا رُدنت، رُنَگئے وهدا گۆن رۆنکارانَ گوَشان: ”پێسرا زَهریچکان یکراه و په سۆچگا گْرامبَند بکنێت، رَندا گندمان منی اَمبارا بِلّێت.“‘“

کَسترێن تُهمئے مِسال

(مَرکاس 4‏:30‏–32؛ لوکا 13‏:18‏–19)

31ایسّایا گۆن آیان دگه مِسالے جت و گوَشت: ”آسمانی بادشاهی، ٹێلکاهئے#13‏:31 ٹێلکاه، بزان هَرْدَل. تُهمئے ڈئولا اِنت، که کَسێا زرت و وتی ڈگارا کِشت. 32تُرے بِلّی آییئے دانگ چه اے دگه تُهمان کَستر اِنت، بله وهدے رُدیت چه اے دگه سبزگان بُرزتر، درچکێئے ڈئولا بیت و بالی مُرگ آییئے تاک و ٹالانی چێرا کُدۆه و کُدامَ بندنت.“

هُمیرئے مِسال

(لوکا 13‏:20‏–21)

33رَندا دگه مِسالے آورتی: ”آسمانی بادشاهی، هما هُمیرئے پئیما اِنت که جنێنێا زرت و گۆن بازێن آرتێا#13‏:33 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”سئے ساتا“، بزان 15 کیلووا گێش. هئوار کرت و کمّ کمّا سجّهێن آرت گوات گپت و هُمیر بوت.“

34ایسّایا په مردمان سجّهێن هبر، مِسال و دَروَرانی تها گوَشتنت، بے دَروَر و مِسالان هچّ هبریَ نکرت، 35تان پئیگمبرئے اے هبر سَرجم ببیت که گوَشیت: ”من گۆن مِسال و دَروَران وتی زبانا پَچَ کنان و گۆن آیان اَنچێن هبرَ کنان که چه دنیائے پێدائِشا بگر تان اَنگت، چێر و اَندێم بوتگ‌اَنت.“#13‏:35 زَبور 78‏:2.

زَهریچکئے مِسالئے مانا

36رَندا ایسّایا مردم اِشتنت و لۆگا شت، اۆدا مرید آییئے گوَرا آتکنت و گوَشتِش: ”مارا ڈگارئے بَرّی کاه و زَهریچکئے مِسالئے مانایا سرپد کن.“ 37گوَشتی: ”هما که شَرّێن تُهمَ کِشیت، انسانئے چُکّ اِنت. 38ڈگار دنیا اِنت، شَرّێن تُهم آسمانی بادشاهیئے چُکّ اَنت، زَهریچکئے تُهم شئیتانئے چُکّ اَنت، 39هما دژمن که تُهمی ڈگارا رێتکنت، شئیتان اِنت، کِشارئے رۆنئے وهد، آهِرتئے رۆچ اِنت و کِشارئے رُنۆک،#13‏:39 رُنۆک، بزان هما که کشارا بُرّیت و مُچَّ کنت. پرێشتگ اَنت. 40اَنچُش که زَهریچک مُچّ کنگ و آسا سۆچگَ بنت، آهِرتئے رۆچا هم همے ڈئولا بیت. 41انسانئے چُکّ، وتی پرێشتگان راهَ دنت تان سجّهێن بدکاران و آیان که دگران رَدَ دئینت یکجاه بکننت و چه آییئے بادشاهیا در بکننت. 42آیان آسئے کورَها#13‏:42 کورَه، مزنێن چُلّے که اۆدا آسئے تها کونزگ، مَٹّ و دگه چیزَّ پچنت. دئورَ دئینت که اۆدا گِرێوگ و دنتان په دنتان درُشگَ بیت. 43آ وهدا نێک و پهرێزکارێن مردم، وتی پتئے بادشاهیا رۆچئے پئیما دْرپشنت.#13‏:43 دْرپشگ، شهم جنَگ، جلشکگ. هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“

آسمانی بادشاهیئے دگه سئے مِسال

44”آسمانی بادشاهی، هما گنج و هَزانگئے پئیما اِنت که ڈگارێا چێر دئیگ بوتگ. وهدے اَناگت کَسێا در گێتک، آییا چێرَ دنت و پدا په گَل و شادهیَ رئوت و وتی سجّهێن مال و مَڈّیا بها کنت و هما ڈگارا په بها زوریت.

45همے ڈئولا، آسمانی بادشاهی، سئوداگرێئے پئیما اِنت که ڈئولدارێن مُروارد شۆهازَ کنت. 46وهدے آییا سکّێن گران‌کیمّتێن مُرواردے دستا کپیت، گڑا رئوت و وتی سجّهێن هست و نێستا بها کنت و هما مُرواردا گیپت.

47همے ڈئولا آسمانی بادشاهی، یکّ دام و ماهۆرێئے ڈئولا اِنت که گوَرما دئوریَ دئینت و هر پئیمێن ماهیگَ گرنت. 48وهدے دام چه ماهیگا پُرَّ بیت، چه گوَرما ڈنّ دریَ کننت و ماهیگان درَ چننت، شَرّێن ماهیگانَ زورنت و سَپْتانی#13‏:48 سَپْت، بزان سَبَد، مزنێن چَلّی، ساچی. تها کننت و اے دگه هرابێنان دئورَ دئینت. 49آهِرتئے رۆچا هم اَنچُشَ بیت. پرێشتگَ کاینت و بدکاران چه نێک و پهرێزکارێن مردمانَ گیشّێننت و جتا کننت. 50بدکاران آسئے کورَها دئورَ دئینت که اۆدا گرێوگ و دنتان په دنتان درُشگَ بیت. 51بارێن، شما اے سجّهێن هبران سرپد بوتێت؟“ آیان پَسّئو دات: ”جی هئو.“ 52گۆن آیان گوَشتی: ”پمێشکا شَریَتئے هر زانۆگر که آسمانی بادشاهیئے مریدے بیت، هما مردئے ڈئولا اِنت که چه وتی هَزانگا هر پئیمێن نۆک و کوَهنێن چیزّ درَ کنت.“

ایسّا پدا ناسِرَها پِرَ ترّیت

(مَرکاس 6‏:1‏–6؛ لوکا 4‏:16‏–30)

53وهدے ایسّایا اے مِسال و دَروَر سَرجم کرتنت، چه اۆدا در کپت. 54وتی جِندئے شهرا آتک، اۆدئے کَنیسَها مردمانی تالیم دئیگی بُنگێج#13‏:54 بُنگێج، بزان بِندات، شُرو. کرت. مردم په هئیرانی گوَشگا لگّتنت: ”اِشیا اے زانت و زانگ و اے ڈئولێن اَجَبێن کار کنگئے واک و توان چه کجا رَستگ؟“ 55اے هما دارتراشئے چُکّ نه‌اِنت؟ مَریم اِشیئے مات و آکوب، ایسُّپ، شَمون و یَهودا اِشیئے برات نه‌اَنت؟ 56اِشیئے سجّهێن گهار همِدا مئے کِرّا جَهمنند نه‌اَنت؟ گڑا اے سجّهێن چیزّی چه کجا آورتگ‌اَنت؟ 57آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت، بله ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”هچّ نبیێا وتی شهر و هنکێنا و وتی لۆگا شرپ نێست.“ 58پمێشکا آییا اۆدا بازێن مۆجزه پێش نداشت، چێا که مردمان آییئے سرا باور نێست‌اَت.

Currently Selected:

مَتّا 13: HPKB

Highlight

Copy