Ісусавы прыпавесьціУзор

ЗАПРАШЭНЬНЕ НА ВЯЛІКІ БАНКЕТ
Гэтая прыпавесьць напамінае нам, што, разважаючы аб прывілеі быць пакліканымі Ісусам у Ягоную сям’ю, мы павінны быць сьціплымі. Мы ня мусім быць ганарыстымі й пыхлівымі, думаючы, што Ісус атрымлівае нейкія прывілеі ад гэтага, а ня мы. Мы павінны памятаць, якім бязьмежным дабраславеньнем зьяўляецца для нас Ён.

Першыя запрошаныя на той банкет госьці (прынята думаць, што на ўвазе маецца габрэйскі народ) у лепшым выпадку адказалі на запросіны абыякавасьцю (у Лукаша) і ў горшым выпадку – шалёным гневам (у Мацьвея). Таму заміж іх у рэшце рэшт у гэтым цудоўным банкеце ўдзельнічалі бедныя, забытыя ды адкінутыя.

Мы мусім заўсёды правяраць сябе, ці адказваем мы сьціпла ды ўдзячна на запрашэньне жыць з Хрыстом, каб ніколі ня стаць абыякавымі, ганарыстымі або нават раззлаванымі на гэтую вялікую прывілею, дадзеную нам Збаўцам.