Усё новаеУзор

Кажучы пра Хрыстовы пакуты ў нашым жыцьці, Павал мог мець на ўвазе некалькі ідэяў, што перакрыжоўваюцца: 1. Пакуты дзеля Хрыста. 2. Пакуты, прызначаныя нам Хрыстом. 3. Пакуты, у дачыненьні да Хрыста. 4. Пакуты, падобныя да тых, якія перанёс Хрыстос. [1] На маю думку, нам як вернікам важна ведаць, што мы будзем перажываць пэўныя рэчы, якія зьяўляюцца адрознымі ў сваім дачыненьні да Хрыста. Многія вернікі па ўсім сьвеце церпяць цяжкія перасьледы, у той час як іншыя церпяць менш цяжкія, але ўсё адно балючыя, рэчы за сваю веру. Павал разумеў, што падчас пакутаў існуе пэўнае сяброўства з Ісусам, бо ніхто не знаёмы з пакутамі лепш за Яго.

Я яшчэ ніколі не сустракала чалавека, якому падабаецца пакутаваць, але я сустрэла шмат людзей, якія знайшлі блізкасьць з Ісусам праз свае пакуты. Некаторыя Ісусавы рысы немагчыма ўбачыць, калі ў жыцьці ўсё добра, а калі ты пакаштаваў блізкасьці зь Ім, дык ты ні завошта ў сьвеце не абмяняеш яе на спакойны шлях. У дадатак да асаблівага сяброўства з Ісусам (Піліпянаў 3:10), Павал адкрывае яшчэ адзін спосаб, празь які пакуты прыносяць дабраславеньне.

Калі нашае жыцьцё напаўняецца Хрыстовымі пакутамі, дык яно таксама напаўняецца Божым суцяшэньнем. Як цудоўна!

Адно з найпрыгажэйшых абвешчаньняў з усяго Сьвятога Пісьма знаходзіцца ў чацьвёртым вершы: “Які суцяшае нас ва ўсякай маркоце нашай, каб і мы маглі суцяшаць усіх замаркочаных тым суцяшэньнем, якім Бог суцяшае нас саміх!” Праходзячы празь цяжкасьці, цяжка бачыць штосьці апрача нашага болю. Але нашыя пакуты набываюць мэту, калі мы разумеем, што наш досьвед будзе суцяшэньнем для іншых, якія праходзяць праз падобныя выпрабаваньні.

Хрыстовы пакуты ды Ягонае суцяшэньне ідуць у нашым жыцьці поплеч. Будучы вернікамі, мы ніколі не пакутуем без Хрыстовага суцяшэньня, і я ўпэўненая, што існуюць пэўныя тыпы суцяшэньня, якія немагчыма зазнаць безь Ягоных пакутаў. Калі ты цяперака праходзіш празь невыноснае выпрабаваньне, якое, магчыма, табе не пад сілу, то зьвярніся да крыніцы Божага суцяшэньня, што ліецца ў тваё жыцьцё праз асобу Ісуса Хрыста. Ён абяцае суцешыць, калі табе баліць. Калі ты атрымаеш Божае суцяшэньне, дык ты захочаш дапамагчы іншым людзям, што перажываюць падобныя цяжкасьці, бо Божаму суцяшэньню ўласьціва перапаўняць жыцьцё. У цябе будзе больш чым трэба, каб падзяліцца.

[1] Дэйвід Гарланд, ”The New American Commentary”, том 29, 2 Карынцянаў (Нэшуіл, выдавецтва ВBroadman & Holman Publishers, 1999) доступ 7 жніўня 2017 праз mywsb.com.