Не турбуйся ні пра штоУзор

Што, калі ты можаш славіць Бога нават тады, калі перажываеш боль? У Браяна была трывога, якая прывяла да фізычных сымптомаў. Але праз гэты досьвед Ён адкрыў для сябе, што ён шмат за што мог славіць Бога. Вось ягоная гісторыя:

Упершыню я сутыкнуўся з моцнай трывогай ды панікай некалькі гадоў таму, калі жыў на чужыне падчас цяжкага этапу жыцьця. Намагаючыся вывучыць новую мову, пачаць бізнэс, быць Хрыстовым сьвятлом там, дзе не было цэркваў, і гадаваць малых блізьнятак, я паступова адчуў, нібыта апусьціўся ў цёмную даліну.

На працягу некалькіх месяцаў мне балела ў грудзях, балела галава і шмат яшчэ чаго, што стала каталізатарам страху і трывогі, якія не маглі параўнацца з тым, што я адчуваў калі-небудзь раней. Да гэтага моманту ў маім жыцьці я насамрэч ня меў праблемаў са згрызотамі. Шчыра кажучы, я нават ганарыўся тым, што быў адважным рызыкоўцам. Але ў хуткім часе я пачаў засяроджвацца на тым, што магло адбыцца, будучы ўпэўненым, што са мной нешта было ня так або што нешта жахлівае мелася здарыцца з маёю сям'ёю.

Людзі пытаюцца, ці мая трывога была акалічнаснаю, або фізіялягічнаю, або духоўнаю. Трохі паразважаўшы, я адказваю "так", бо думаю, што часта на нас адначасова ўплываюць шмат розных рэчаў. Часам зьбіраецца гэтак шмат стрэсу, што нават тыя, хто мае найбольш цярпеньня, не вытрымліваюць.

Да таго ж, як і ўва ўсякіх іншых фізіялягічных абмежаваньнях або хваробах, у целах некаторых з нас адбываецца хімічная неўраўнаважанасьць. А наш духоўны вораг - сапраўдны апартуніст, бо ён заўсёды атакуе нас туды, дзе мы найслабейшыя.

У Паўлавым чэленджы не турбавацца ні аб чым у Піліпянаў 4:6-7 ён заклікае нас ня толькі маліцца, але і дзякаваць. Кантэкст Паўлавых інструкцыяў - гэта ня нейкая перамога або надзвычайнае дасягненьне. Насамрэч, Павал сам знаходзіўся ў даволі дрэнных абставінах. Ён пісаў піліпянскай царкве з астрогу, і перад ім стаяла вельмі няпэўная будучыня. Але нягледзячы на тое, ягоны ліст напоўнены радасьцю.

Дык калі нам баліць, мы таксама можам праслаўляць Бога.

Я ня думаю, што Павал просіць нас дзякаваць няшчыра; думаю, што ён заклікае нас дзякаваць тады, калі трэба, нават калі мы апынаемся ў цяжкіх абставінах.

Я зразумеў, што ў мяне заўсёды ёсьць аб чым радавацца. Нават падчас маіх найцяжэйшых выпрабаваньняў, у мяне заўсёды былі рэчы, за якія я быў удзячны. Разважаць над гэтымі рэчамі і выказваць падзяку Яму дапамагае мне зьмяняць пэрспэктыву і перакаліброўваць розум.

Перагрузка адмоўнымі або дэпрэсіўнымі думкамі можа стварыць у нас пачуцьцё немінучае пагібелі. Але нават калі я выказваю падзяку Богу ў выглядзе абавязковае дысцыпліны, я часта пачынаю адчуваць сябе лепей.

Я не кажу, што існуе нейкая чарадзейная формула бестурботнага жыцьця. Але звычка славіць Бога нават калі баліць - гэта шлях да Ягонае прысутнасьці, што дае жыцьцё і супакой.

Браян