የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መጽ​ሐፈ ኢዮብ 3

3
ኢዮብ የተ​ወ​ለ​ደ​በ​ትን ቀን እንደ ረገመ
1ከዚ​ያም በኋላ ኢዮብ አፉን ከፈተ፥ የተ​ወ​ለ​ደ​ባ​ት​ንም ቀን ረገመ። 2እን​ዲ​ህም አለ፦
3“ያች የተ​ወ​ለ​ድ​ሁ​ባት ቀን ትጥፋ፥
ያችም፦ ወንድ ልጅ ነው ያሉ​ባት ሌሊት።
4ያች ቀን ጨለማ ትሁን፤
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ከላይ አይ​መ​ል​ከ​ታት፥
ብር​ሃ​ንም አይ​ብ​ራ​ባት።
5ጨለ​ማና የሞት ጥላ ያግ​ኙ​አት፤
ጭጋ​ግም ይም​ጣ​ባት፤
6ያች ቀንም የተ​ረ​ገ​መች ትሁን።
ያችም ሌሊት ጨለማ ይም​ጣ​ባት፤
በዓ​መቱ ቀኖች መካ​ከል አት​ኑር፤
በወ​ሮች ቀኖች ውስ​ጥም ገብታ አት​ቈ​ጠር።
7ለዚ​ያም ሌሊት ጭንቅ ይሁን፥
እል​ልታ ወይም ደስታ አይ​ግ​ባ​ባት።
8ነገር ግን ሌዋ​ታ​ንን ለመ​ግ​ደል የተ​ዘ​ጋጀ
ያችን ቀን የሚ​ረ​ግም ይር​ገ​ማት።
9የዚያ ሌሊት ኮከ​ቦች ይጨ​ልሙ፤
ሌሊ​ቱም በጨ​ለማ ይኑር፤
ወደ ብር​ሃ​ንም አይ​ምጣ፤
የን​ጋት ኮከ​ብም ሲወጣ አይይ፤
10የእ​ና​ቴን ማኅ​ፀን ደጅ አል​ዘ​ጋ​ምና፥
መከ​ራ​ው​ንም ከዐ​ይኔ አል​ሰ​ወ​ረ​ምና።
11በማ​ኅ​ፀን ሳለሁ ስለ ምን አል​ሞ​ት​ሁም?
ከሆ​ድስ በወ​ጣሁ ጊዜ ወዲ​ያ​ውኑ ስለ ምን አል​ጠ​ፋ​ሁም?
12ጕል​በ​ቶች ስለ ምን ደገ​ፉኝ?
ጡትስ ስለ ምን ጠባሁ?
13አሁ​ንም ተኝቼ ዝም ባልሁ ነበር፤
አን​ቀ​ላ​ፍ​ቼም ባረ​ፍሁ ነበር፤
14በሰ​ይ​ፋ​ቸው ከከ​በሩ
ከም​ድር ነገ​ሥ​ታ​ትና መካ​ሮች ጋር፥
15ወይም ወር​ቅን ካበዙ፥
ቤታ​ቸ​ው​ንም ብር ከሞሉ አለ​ቆች ጋር፥
16ወይም ከእ​ናቱ ማኅ​ፀን እንደ ወጣ ጭን​ጋፍ፥
ብር​ሃ​ንም እን​ዳ​ላዩ ሕፃ​ናት በሆ​ንሁ ነበር።
17ኃጥ​ኣን በዚያ በቍ​ጣው መቅ​ሠ​ፍት ይቃ​ጠ​ላሉ፤
በዚ​ያም በሥ​ጋ​ቸው የተ​ጨ​ነ​ቁት ያር​ፋሉ።
18በዚ​ያም የጥ​ንት ዘመን ሰዎች በአ​ን​ድ​ነት፥
የአ​ስ​ጨ​ና​ቂ​ውን ድምፅ አይ​ሰ​ሙም።
19ታና​ሹና ታላቁ በዚያ አሉ፤
ጌታ​ውን ያገ​ለ​ገለ ባሪ​ያም በዚያ አለ።
20በመ​ራ​ራ​ነት ላሉት ብር​ሃን፥
በነ​ፍስ ለተ​ጨ​ነ​ቁ​ትም ሕይ​ወት፥
21የተ​ሰ​ወረ ሀብ​ትን ከሚ​ቈ​ፍሩ ይልቅ፥
ሞትን ለሚ​መኙ ለማ​ያ​ገ​ኙ​ትም፥
22ባገ​ኙ​ትም ጊዜ ደስ ለሚ​ላ​ቸው፥
ሕይ​ወት ስለ ምን ተሰጠ?
23ሞት ለሰው ዕረ​ፍቱ ነው፥
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ከእ​ርሱ ከለ​ከ​ለው።
24ከአ​ዝ​መ​ራዬ#ግሪክ ሰባ. ሊ. እና ዕብ. “ከእ​ን​ጀ​ራዬ በፊት” ይላል። በፊት ልቅ​ሶዬ መጥ​ቶ​አ​ልና፥
ስለ ደረ​ሰ​ብ​ኝም አስ​ፈሪ ነገር ሁል​ጊዜ አለ​ቅ​ሳ​ለሁ።
25የተ​ጠ​ራ​ጠ​ር​ሁት#ግእዝ “ያል​ጠ​ረ​ጠ​ር​ሁት” ይላል። ነገር መጥ​ቶ​ብ​ኛ​ልና፥
ያሰ​ብ​ሁ​ትም#ግእዝ “ያላ​ሰ​ብ​ሁት” ይላል። ደር​ሶ​ብ​ኛል።
26ተዘ​ልዬ አል​ተ​ቀ​መ​ጥ​ሁም፥
ፀጥ​ታም አላ​ገ​ኘ​ሁም፥ አላ​ረ​ፍ​ሁም።
ነገር ግን መከራ ደረ​ሰ​ች​ብኝ።”

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ