Vrymoediger: 'n Kykie na die vermetele geloof van onvolmaakte menseVoorbeeld

Dag 5: Natan

Onthou jy vir Dawid van gister? Hy was 'n wonderlike ou. Behalwe wanneer hy nie was nie. Dawid het baie bewonderenswaardige dinge gedoen, soos om God se besluit te aanvaar om hom koning te maak en geduldig te wag om koning te word. (Hy het gewag dat Saul se regering sou eindig in plaas daarvan om homself op die troon te dwing voordat God dit wou hê.) Dawid het egter ook 'n paar groot foute gemaak. Sy mees opvallende was toe hy met 'n ander man se vrou gemeenskap gehad het en toe die man in 'n geveg laat doodmaak het; hy het basies moord gepleeg om sy sonde te probeer wegsteek. Dawid was op hierdie stadium die koning, wie sou dit dus waag om hom daarvoor verantwoordelik te hou? Wie sou 'n koning van moord kon beskuldig en nie self vermoor word nie?

Hier tree Natan die profeet na vore. As profeet was Natan se werk om namens God met mense te praat. Natan was egter steeds 'n mens. As jy vooruit lees in die boeke Konings en Kronieke, sal jy sien dat, om namens God te praat, nie beteken het dat konings jou nie sou probeer doodmaak as hulle nie gehou het van wat God deur jou gesê het nie. Natan was dus in 'n moeilike situasie, maar hy het God met vrymoedigheid gehoorsaam en in elk geval gegaan om vir Dawid te konfronteer. Hoe Natan egter vir Dawid gekonfronteer het, kan net as briljant beskryf word (en het waarskynlik direk van God af gekom). Natan het geweet Dawid sou kwaad wees (wie is immers nie kwaad as hulle aangespreek word nie?), maar Natan het 'n manier gevind om Dawid se woede op 'n baie slim manier na sy eie sonde te rig. Natan het vir Dawid 'n verhaal vertel, wat jy in vandag se Skrif lees. Dawid het so kwaad geword vir die ryk man in die verhaal oor hoe hy die arm man behandel het, dat hy beveel het dat die ryk man doodgemaak word. Dan sê Natan: "Jy is die man."

Stel jou voor hoe Natan moes gevoel het, hoeveel keer hy sy verhaal moes geoefen het en hom verbeel het hoe dit kan eindig. Hy moes senuweeagtig gewees het, indien nie heeltemal verskrik nie. Toe die oomblik aanbreek, het hy gehuiwer? Moes hy diep asemhaal? Al wat ons weet, is dat hy voortgegaan het en dit gesê het. Hy het Dawid aangespreek, ongeag Dawid se posisie en wat sy reaksie sou wees. Gelukkig vir Natan, en tot Dawid se eer, het Dawid skuld erken.

Die toon het op daardie oomblik verander. Natan se reaksie op Dawid se nederigheid, eienaarskap en belydenis was deernis. Natan het bloot die nuus van God se reaksie aan Dawid oorgedra, maar hy het seker gemaak om Dawid te herinner nadat hy bely en berou het, "God het reeds jou sonde weggeneem." Dawid moes nog met die gevolge van sy dade saamleef, maar sy skuld is deur God vergewe. Aan watter kant jy jou dus ook al bevind — om aangespreek te word of iemand te moet aanspreek — jy kan met vrymoedigheid staan ​​om vrees in die gesig te staar of om gevolge in die gesig te staar, want “God het reeds jou sonde weggeneem.”

Nadenke/Besprekingsvrae:

1. Moes jy al ooit 'n vriend aanspreek oor hoe hulle iemand anders seergemaak het? Hoe het jy te werk gegaan? Wat was die uitkoms? Sal jy volgende keer iets anders doen?

2. Lees weer Spreuke 25:15. Hoe stel hierdie vers voor moet moeilike gesprekke gevoer word?

3. Het jy al ooit 'n slegte reaksie gehad op iemand wat 'n fout in jou uitwys? Hoe kan jy die volgende keer vrymoedigheid aan die dag lê?