Sittend in Hartseer: 'n Oordenking Reis om Weer te StaanVoorbeeld

Dag 1 — Sittend met Hartseer

Ek het my ma se dood aan kanker ervaar, terwyl ek moes toekyk hoe haar gesondheid stadig verswak.

Ek het my seun se dood by geboorte ervaar, vol termyn, om redes wat niemand ons kan vertel nie.

My vrou het chronies siek geword weens die aksies wat geneem is om my seun te probeer red, en saam met die siekte het ons die vermoë om 'n biologiese kind te hê of 'n normale lewe te lei verloor, wat die meeste mense as vanselfsprekend aanvaar.

Ek het vriende en kollegas verloor, heeltemal te gou weg.

Ek het my pa se traumatiese, skielike en gewelddadige dood ervaar, wat alleen by die huis was, toe hy van die trappe afgeval het en sy kop so hard gestamp het dat hy nooit herstel het nie. Om sake te vererger, was dit tydens die Coronavirus pandemie, so ek en my gesin is nie in die hospitaal toegelaat nie, en hy is sonder ons daar dood.

Ek is nog nie eers 40 nie, maar ek het al 'n leeftyd se hartseer en trauma beleef.

As daar een ding is wat ek oor hartseer geleer het, is dit dat dit nie aangejaag kan word nie. Jou gevoelens en emosies kan nie gebottel word nie ... ten minste nie lank nie. Die storm moet hom uitwoed. Die seer moet uitgedruk word. Soos skrywer, John Green, geskryf het: "Dit is die groot ding van pyn. Dit vereis om gevoel te word".

Wat jy egter moet weet, is dat jy nie alleen is nie. Al was die persoon wat jy verloor het uniek, is alles wat jy voel, al voorheen deur iemand anders gevoel. Trouens, op hierdie oomblik is daar baie mense regoor die wêreld wat amper presies voel soos jy. Ek noem dit nie om jou pyn te verkleineer nie ... daar is niks klein daaraan nie! Nee, ek noem dit om jou te herinner dat ons in en deur ons lyding nie net aan mekaar verbind is nie, maar ook aan Christus.

Vandag gaan ons tyd deurbring in die boek Klaagliedere. Klaagliedere is 'n boek deur 'n anonieme skrywer wat nadink oor die beleg van Jerusalem en die ballingskap wat daarop gevolg het. Die pyn en isolasie wat hierdie skrywer gevoel het, klink dalk vir jou bekend. 

Vandag wil ek hê jy moet weet dat dit reg is vir jou om jou pyn te voel. Dit is normaal en daar word van jou verwag om oorweldig te wees. Jy het toestemming om te huil. Jy kan maar gil. Jy kan skree. Jy kan kwaad wees. God verstaan ​​waardeur jy gaan en ken jou pyn, persoonlik. Dit alles geld dubbel vir enigiemand in ons samelewing, veral mans, wat geleer is dat hulle hul emosies moet wegsteek. Selfs Jesus het gehuil nadat hy iemand spesiaal verloor het. 

Ons dien 'n God wat persoonlik kennis het van hoe dit voel om lief te hê en te verloor. Alhoewel dit dalk nie nou so voel nie, is God met jou.