Hooglied 1:7-17

Sê vir my, o jy wat my siel liefhet, waar jy wei, waar laat jy jou kleinvee op die middag rus; want waarom sou ek wees soos een wat wegdraai by die kuddes van jou metgeselle? As jy dit nie weet nie, o mooiste onder die vroue, gaan op die voetstappe van die kudde, en laat jou bokkies oppas langs die herders se tente. Ek het jou vergelyk, o my liefling, met 'n geselskap perde in Farao se strydwaens. Jou wange is pragtig met rye juwele, jou nek met goue kettings. Ons sal vir jou goue rande maak met silwernoppe. Terwyl die koning aan sy tafel sit, stuur my nardus die reuk daarvan uit. 'n Bondeltjie mirre is my beminde vir my; hy sal die hele nag tussen my borste lê. My beminde is vir my soos 'n tros kamfier in die wingerde van Engedi. Kyk, jy is mooi, my liefling; kyk, jy is mooi; jy het duiwe-oë. Kyk, jy is mooi, my geliefde, ja, lieflik; ook ons bed is groen. Die balke van ons huis is sederhout en ons balke van sipres.