Hooglied 1:7-17

Laat weet my tog, geliefde van my hart, waar laat jy jou kudde wei, waar laat jy hulle in die middag rus? Waarom moet ek gesluierd gaan tussen jou vriende se kuddes? Weet jy dit nie, mooiste onder die vroue? Volg die spore van die kleinvee en laat jou lammers langs die herders se tente wei. Soos 'n merrie by die farao se strydwaens is jy vir my, my liefling. Hoe bekoorlik is jou wange met die stringe krale, jou nek met die halssnoere! Kom ons maak vir jou goue kettinkies, gestip met silwer. Terwyl die koning by sy feestafel is, versprei my nardus sy geur. 'n Sakkie mirre wat tussen my borste rus, is my liefste vir my. 'n Bossie hennabloeisels in die wingerde van En-Gedi, is my liefste vir my. O, hoe mooi is jy, my liefling, hoe mooi is jy! Jou oë is duiwe. O, hoe mooi is jy, my liefste, en aantreklik! Ons bed is groen loof. Die balke van ons huis is seders, ons dakbalke sipresse.