Psalms 69:1-12

Red my, o God! want die waters het in my siel ingekom. Ek sink in diep modder, waar daar geen stand is nie; ek het in diep waters gekom, waar die strome my oorstroom. Ek is moeg van my gehuil, my keel is droog, my oë verswak terwyl ek op my God wag. Die wat my sonder oorsaak haat, is meer as die hare van my hoof; hulle wat my wou vernietig, omdat hulle my vyande is, is magtiges; toe het ek teruggegee wat ek nie weggeneem het nie. O God, U ken my dwaasheid; en my sondes is nie vir jou verborge nie. Laat die wat op U wag, nie beskaamd staan om my ontwil nie, HERE HERE van die leërskare; laat die wat U soek, om my ontwil nie beskaamd staan nie, o God van Israel. Want om U ontwil het ek smaad gedra; skaamte het my aangesig bedek. Ek het 'n vreemdeling geword vir my broers en 'n vreemdeling vir my moeder se kinders. Want die ywer van u huis het my verteer; en die smaad van die wat jou smaad het, het op my geval. Toe ek geween het en my siel met vas getugtig het, was dit tot my smaad. Ek het ook rouklere my kleed gemaak; en ek het vir hulle 'n spreekwoord geword. Die wat in die poort sit, praat teen my; en ek was die lied van die dronkaards.