Is dit nie Wysheid wat uitroep,
en Verstandigheid wat haar stem
laat opklink nie?
Op die top van die hoogtes
langs die pad,
waar die hoofpaaie bymekaarkom,
het sy stelling ingeneem.
Langs die poorte,
by die ingang na die stad,
by die toegang tot die poortdeure,
roep sy opgewonde uit:
“Na julle, manne, roep ek;
my stem is gerig tot mensekinders.
Kry tog insig in vernuf, onverstandiges;
onnoseles, bring die hart tot insig!
Luister, want oor gepaste dinge
praat ek –
en oor my lippe kom wat reg is.
Want die waarheid,
dit verkondig my mond,
en afstootlik vir my lippe
is goddeloosheid.
Wat reg is, kenmerk al die woorde
uit my mond,
niks daarin is geslepe of verdraai nie;
dit is alles duidelik
vir wie insig toon,
en gepas vir hulle
wat kennis verwerf.
Aanvaar my vermaning,
en nie silwer nie,
aanvaar kennis eerder as goud.”
Ja, Wysheid is beter as koraal,
en niks wat begeerlik is,
kan met haar vergelyk word nie.
“ Ek, Wysheid,
die kennis van goeie oordeel
verkry ek.
Ontsag vir die HERE
is om die kwaad te haat;
verwaandheid, hoogmoed,
'n verkeerde pad
en 'n verdorwe mond haat ek.
Ek beskik oor raad
en vindingrykheid;
ek, insig, beskik oor krag.
Deur my regeer konings,
en hooggeplaastes vaardig
regverdige dekrete uit.
Deur my voer •aanvoerders bevel,
ook vooraanstaandes –
almal wat regverdige beslissings neem.
Wie my liefhet, het ek self ook lief,
en wie my soek, sal my vind.
Welvaart en eer is by my,
bestendige rykdom en geregtigheid.
My vrugte is beter as goud,
as fyngoud,
my opbrengs beter
as uitgesoekte silwer.
Op die pad van geregtigheid
loop ek
– presies op die paaie
van regverdigheid –
om hulle wat my liefhet,
besittings te laat erf.
Hulle voorraadkamers maak ek vol.
“Die HERE, Hy het my geskep
as die eerste van sy werke,
voor sy dade van lank gelede.
In die verre verlede is ek gevorm,
aan die begin, voor die aarde.
Daar was nog nie •oerwaters nie,
toe is ek voortgebring;
daar was nog nie fonteine
ryk aan water nie.
Voordat berge ingeplant is,
voor heuwels daar was,
is ek voortgebring,
toe Hy nog nie grond
en oop weivelde gemaak het nie –
die eerste grondsoorte
van die vasteland.
Toe Hy die hemele gevestig het,
was ek daar.
Toe Hy die horison afgemerk het
oor die oppervlak
van die watermassa;
toe Hy die wolkehemel
daarbo gevestig,
die fonteine van die oerwater
sterk gemaak het;
toe Hy vir die see
sy grens vasgestel het,
dat die water nie sy bevel
sou oortree nie;
toe Hy die fondamente
van die aarde afgesteek het,
was ek 'n lieflingskind aan sy sy –
ek was dag ná dag sy vreugde,
terwyl ek die hele tyd
voor Hom speel.
Terwyl ek op die bewoonbare
deel van sy aarde speel,
het ek vreugde gevind
in die mensekinders.
“ Daarom, seuns, luister na my!
Gelukkig is hulle wat op my paaie bly.
Luister na my vermaning
en word wys;
moet dit nie in die wind slaan nie.
Gelukkig is die mens
wat na my luister
deur dag ná dag
by my deure te waak,
by die kosyne van my ingange
wag te hou.
Ja, wie my vind,
het die lewe gevind;
hy geniet die goedkeuring
van die HERE.
Maar wie my ontbeer,
doen sy lewe geweld aan;
almal wat my haat,
het die dood lief.”