HOOGLIED 5:1-8

“Ek het na my tuin toe gekom, my suster, liewe bruid. Ek het my mirre, my geurige kruie kom pluk. Ek het my heuning kom eet, my wyn en melk kom drink.” “Eet, vriende, drink; word dronk van die liefde, minnaar.” “Een nag het ek gelê en slaap en wakker geword toe my liefling klop aan die deur. Hy het gesê: ‘Maak vir my oop, my liefling, my duif, my skat! My kop is nat van die dou, my hare is nat van die nag se klammigheid!’ “Ek sê toe: ‘Ek het dan al klaar uitgetrek, moet ek nou weer aantrek? Ek het my voete al klaar gewas, hoekom moet ek hulle nou weer vuil laat word?’ “My liefling probeer toe om die deur oop te maak. Van opgewondenheid het my hart gebons. Ek het opgestaan om oop te maak vir my liefling. My hande was nat van parfuum, en terwyl ek die deur oopsluit, het mirre gedrup van my vingers af. “Ek het oopgemaak vir my liefste, maar hy het alreeds omgedraai en weggeloop. My hart wou gaan staan toe hy gepraat het! Ek het na hom gaan soek, maar ek kon hom nie kry nie. Ek het na hom geroep, maar hy het nie geantwoord nie. Die wagte wat deur die stad gaan, het my gekry. Hulle het my geslaan, my seergemaak. Die wagte op die mure het my tjalie geskeur. “Vroue van Jerusalem, wat sal julle vir my minnaar sê wanneer julle hom teëkom? Sê vir hom dat die liefde my verteer.”