PSALMS 132:1-18

HERE, onthou tog vir Dawid en alles wat hy deurgemaak het. Hy het ’n eed voor die HERE afgelê, ’n gelofte gemaak aan die Magtige van Jakob: “Ek sal nie huis toe gaan en na my bed toe gaan nie. Ek sal my oë nie laat slaap of laat sluimer nie tot ek ’n plek gekry het vir die HERE, ’n heiligdom vir die Magtige van Jakob.” Ons het gehoor die ark is in Efrata, en dit gekry in die velde van Jaär. Kom ons gaan sy woning binne; laat ons laag voor Hom buig. Kom na u rusplek toe, HERE, U en die ark, die teken van u mag. Laat u priesters geklee word met regverdigheid; mag u troue dienaars sing van vreugde. Ter wille van u dienaar Dawid, moet tog nie u gesalfde verwerp nie. Die HERE het vir Dawid gesweer, en dit staan vas. Hy sal daarvan nie afwyk nie: “Een van jou afstammelinge sal Ek op jou troon laat sit. As jou seuns luister na my verbond en die eise navolg wat Ek hulle leer, sal ook húlle seuns vir altyd regeer.” Want die HERE het Sion gekies, dit as sy woning begeer: “Dit is my rusplek vir altyd. Hier sal Ek woon, want die plek het Ek begeer. Ek sal die stad oorvloedig seën met voedsel en haar armes van kos voorsien. Haar priesters klee Ek met redding; haar getroues sal sing van vreugde. Hier vestig Ek die mag van Dawid, en ’n nageslag vir my gesalfde. Ek klee sy vyande met skaamte, maar sý kroon sal bly skitter.”