Gewilde Bybelverse vanaf मर्कूस 10

Deel

मनूया काय्‌नं सेवा याकेत मखु, बरु सेवा यायेत व यक्‍वसित मुक्ति बीत व सीत वःगु खः।”

वय्‌कलं इमित स्‍वयाः धयादिल – “मनूतय्‌पाखें थथे जुइ फइ मखु, अय्‌नं परमेश्‍वरं याये मफुगु छुं नं मदु।”

वय्‌कलं धयादिल – “वा, छंगु विश्‍वासं छं मिखां खनी।” उघ्रिमय् हे वं मिखां खन, अले व वय्‌कःया ल्‍यूल्‍यू वन।

परमेश्‍वरं ह्वनादीपिन्‍त मनूतय्‌सं फाये मज्‍यू।”

थ्‍व न्‍यनाः वय्‌कःयात व खनाः माया वन, अले थथे धयादिल – “अझ नं छं छता याये मानि, थःके दुगु फुक्‍कं मियाः नये मखंपिन्‍त इनाब्‍यु। अले छन्‍त स्‍वर्गय् धनसम्‍पत्ति दइ। थुलि याये धुंकाः जि नाप वा।”

अले वय्‌कलं वयात धयादिल – “जिं छन्‍त छु याये माल?” कांनं धाल – “गुरुजु, जितः मिखां खंका बियादिसँ।”

छिमिगु दथुइ धाःसा थथे जुइ मखु। सुनां तःधं जुइ मास्‍ति वय्‌की व छिपिं सकसियां च्‍यः जुइमाः।

जिं छिमित धात्‍थें धाये – मस्‍तय्‌गु नुगः थें दय्‌का मवःपिन्‍त परमेश्‍वरयागु राज्‍यय् दुकाइ मखु।”

न्‍हापा लाःपिं लिपा लाइ, अले लिपा लाःपिं न्‍हापा लाइ।”

दकलय् न्‍हापा सृष्‍टि यानादीबलय् हे परमेश्‍वरं इमित मिजं व मिसा यानाः दय्‌कादीगु खः। अय्‌जूगुलिं मनूत थः मां बौयात त्‍वःताः कलाःनापं च्‍वंवनी। अले इपिं निम्‍हं छम्‍ह हे जुइ। उकिं आः इपिं निम्‍ह मखु, छम्‍ह हे जुइ धुंकल।