Gewilde Bybelverse vanaf मर्कूस 11

Deel

अय्‌जूगुलिं जिं छिमित धाये – प्रार्थना यानाः छिमिसं छु फ्‍वंगु खः व जितः दये धुंकल धकाः विश्‍वास यात धाःसा छिमित व द हे दइ।

जिं छिमित धात्‍थें धाये – छिमिसं नं छुं हे संका मयासें थःम्‍हं मतिइ तःगु खँ पूवनी धकाः विश्‍वास यानाः थ्‍व पहाडयात ‘ल्‍यहेँ दनाः समुद्रय् कुतुं हुँ’ धकाः धाल धाःसा अथे हे जुइ।

सुनानं छिमित छुं याःगु दुसा प्रार्थना यायेबलय् छिमिसं इमित न्‍ह्याबलें क्षमा या, अले स्‍वर्गय् च्‍वनादीम्‍ह छिमि परमेश्‍वर बाःनं नं छिमित अथे हे क्षमा याइ।

अले वय्‌कलं लिसः बियादिल – “परमेश्‍वरयात विश्‍वास या।

वय्‌कलं इमित थथे धयाः स्‍यनादिल – “थ्‍व खँ च्‍वयातःगु, मस्‍यू ला? ‘जिगु छेँ फुक्‍क मनूतय् प्रार्थना याइगु छेँ खः।’ छिमिसं ला थुकियात खुँ व दाखुँतय्‌गु छेँ धकाः यानाच्‍वन।”

वय्‌कःया न्‍ह्यः न्‍ह्यः वंपिं व ल्‍यूल्‍यू वःपिं थथे हाल – “होसन्‍ना, प्रभुया नामं झाःम्‍ह धन्‍यम्‍ह खः।

झी तापाःबाज्‍या दाऊदयागु वयाच्‍वंगु राज्‍यया जयजय जुइमा। स्‍वर्गय् च्‍वनादीम्‍ह परमेश्‍वरयात होसन्‍ना।”