Sant Lu 23
23
CHAPITRE VINT-E-TRESEN
Jèsu davans Pilato e davans Erode. — Lou pople rebufo Jèsu e chausis Barrabas. — Sus lou camin dóu Calvàri. — Jèsu en crous, e lou bon larroun. — La mort e l'ensevelimen de Jèsu.
1S'estènt tóuti auboura, lou menèron vers Pilato.
2E coumencèron de l'acusa, en disènt: Aquéu-d'aqui l'avèn trouva que metié la bourroulo dins nosto nacioun; empacho de paga lou tribut à Cesar, e se dis lou Criste-rèi.
3Pilato l'interrouguè dounc, en disènt: Tu, siés lou rèi di Judiéu? Jèsu respoundeguè: Tu lou dises.
4Alor Pilato faguè i Prince di prèire e au pople: Trove rèn à juja dins aquel ome.
5Mai éli restoublavon que mai, disènt: Bouto en revoulucioun lou pople, en ensignant pèr touto la Judèio, despièi la Galilèio, ounte a cournença, jusquo pereici.
6Pilato, en ausènt lou mot de Galilèio, demandè s' aquel ome èro Galileien.
7E tre saché qu'èro dóu ressort d'Erode#23.7 Erode-Antipas, fiéu d'Erode lou Grand., lou remandè à-n-Erode que se devinavo peréu, aquéu jour, à Jerusalèn.
8Erode, en vesènt Jèsu, fuguè countènt tant-que; dóumaci barbelavo de lou vèire, desempièi bravamen de tèms, raport qu'avié ausi dire forço causo d'éu, e que countavo de ié vèire faire quauque miracle.
9Adounc i'adreissavo un mouloun de questioun; mai Jèsu ié respoundeguè rèn.
10Èron aqui, pamens, li Prince di Prèire e lis Escribo, que s'óupilavon à l'acusa.
11Or, Erode, emé si gàrdi, lou mespresè; e pèr escàfi l'aguènt abiha d'uno raubo blanco#23.11 Coume s'èro esta candidat, vesti de blanc, pèr deveni rèi. Lou blanc èro la coulour reialo encò di Persan, dis Egician e àutri pople. A Roumo, li qu'ambiciounavon li cargo o founcioun publico, s'abihavon de blanc. Dins lou grè se legis: uno raubo courouso; dins lou siria: uno raubo cremesino. (Petit, Op. cit.), lou remandè à Pilato.
12E fuguèron ami Erode emé Pilato en aquéu jour, d'enemi qu'èron d'en-proumié.
13Adounc Pilato, aguènt acampa li Prince di Prèire, lis Ancian e la poupulasso,
14Ié diguè: M'avès presenta 'quel ome coume revouluciounant lou pople; e veici que iéu, lou questiounant à vosto presènci, n'ai rèn trouva di crime que l'acusas.
15Nimai Erode; car vous ai remanda vers éu, e vesès que l'a pas trata coume un ome que merito la mort.
16Dounc, après l'avé castiga, l'enmandarai.
17Or, èro tengu d'acourda au pople, pendènt la fèsto#23.17 De Pasco., la deliéuranço d'un presounié.
18E lou pople tout entié se boutè à crida, disènt: A mort, aquéu-d'aqui! e deliéuras-nous Barrabas.
19Aquest l'avien mes en presoun, pèr uno sedicioun que s'èro passado dins la vilo, e pèr un assassinat.
20Tourna mai Pilato ié parlè, à-n éli, desirous qu'èro de deliéura Jèsu.
21Mai éli enca plus ferme cridavon: A la crous! clavelas-lou.
22Pèr li tres cop, éu ié diguè: Mai que mau a fa? Trove rèn dins éu que lou coundane à mort. Alor lou vau castiga, e l'enmandarai.
23Mai éli ensistavon emé de gràndi cridadisso, demandant que lou crucifìquèsson; e si cridadisso anavon en creissènt#23.23 Vèire S. Matiéu, xxvii, 1-23; S. Marc, xv, 1-4; S. Jan, xviii, 28 e seguènt..
24Alor, Pilato ourdounè que se faguèsse coume demandavon.
25Ié deliéurè aquéu qu'èro esta mes en presoun pèr sedicioun e muertre, aquéu que reclamavon; e Jèsu, l'abandounè à sa voulounta d'éli.
26Em'acò, coume l'enmenavon, arrestèron Simoun, un Cirenen, que s'envenié de soun mas, e ié carguèron la crous, pèr la pourta darrié Jèsu.
27Or, i'anavo après, uno grando moulounado de pople, e peréu de femo que se descounsoulavon e trasien peno pèr éu.
28Mai Jèsu, se revirant vers aquéli femo, ié venguè: Fiho de Jerusalèn, plourés pas sus iéu; mai sus vàutri-memo plouras e sus vòstis enfant.
29Car veici veni li jour ounte se dira: Benurouso lis esterlo, e li sen que noun enfantèron, e li mamello que noun alachèron!
30Alor coumençaran de dire i mountagno: Toumbas sus nautre! e i coulet: Atapas-nous#23.30 Ousè, x, 8..
31Dóumaci, s'es ansin que traton lou bos verd, au bos se dequé ié faran?
32Menavon tambèn em'éu dous àutris ome, de maufatour qu'anavon faire mouri.
33E quand fuguèron vengu à l'endré que ié dison Calvàri, aqui lou crucifiquèron; emai li larroun, l'un à drecho e l'autre à gaucho.
34E Jèsu disié: Paire, perdounas-ié, que noun sabon ço que fan. Partejèron pièi si vièsti, e li tirèron au sort.
35Lou pople, pamens, èro aqui que regardavo, e li catau emai lou pople se trufavon de Jèsu, en disènt: A sauva lis autre; que se sauve éu, s'es lou Crist chausi de Diéu.
36L'injuriavon tambèn li sóudard, s'avançant d'éu, e ié pourgissènt de vinaigre,
37En disènt: S'es tu 'lou rèi di Judiéu, sauvo-te.
38I'avié tambèn au-dessus de sa tèsto, un escritèu que i'avié'içò en grè, en latin emai en ebriéu: Aquest es lou Rèi di Judiéu.
39Or, l'un di larroun pendoula en crous lou blasfemavo, en disènt: S'es tu lou Crist, sauvo-te tu e nautre emé tu.
40Mai l'autre, prenènt la paraulo, lou charpavo e disié: Tu nimai, cregnes pas Diéu, estènt coundana au meme suplice?
41Encaro nautre, acò 's juste, n'avèn aganta pèr nòsti crime; mai éu n'a ges fa de mau.
42Em'acò diguè à Jèsu: Segnour, sou-venès-vous de iéu, se 'n-cop sarés arriba dins voste reiaume.
43E ié venguè Jèsu: Veramen te lou dise, vuei saras emé iéu dins lou paradis.
44Èro peraqui l'ouro sieisenco#23.44 Valènt-à-dire miejour. L'ouro nouvenco respond à tres ouro de tantost. e faguè tenèbro sus touto la terro fin-qu'à l'ouro nouvenco.
45Lou soulèu venguè sourne, e lou Vèu dóu tèmple s'estrassè pèr lou mitan#23.45 Vèire S. Matiéu, xxvii, 51 e noto 3..
46Alor Jèsu, cridant d'uno voues forto, diguè: Paire, en vòsti man remete moun esperit. E acò disènt, espirè.
47Or, lou centurioun, de vèire ço que s'èro passa, cridè glòri à Diéu, disènt: De tout segur, aquel ome d'aqui èro juste.
48E touto la foulo de gènt qu'assistavon à-n-aquelo sceno, e que vesien ço que se passavo, s'entournavon en se tabassant lou pitre.
49Tóuti aquéli de la couneissènço de Jèsu, e li femo que l'avien segui d'en Galilèio, èron aqui tambèn que de liuen regardavon ço que se passavo.
50E veici que i'avié 'n decurioun#23.50 S. Marc, xv, 43, e la noto. nouma Jóusè, ome bon e juste,
51Que noun avié counsenti au plan dis autre, nimai à ço qu'avien fa; èro d'Arimatìo vilo de Judèio, e 'speravo tambèn lou reiaume de Diéu.
52Aquel ome anè trouva Pilato e reclamè lou cors de Jèsu.
53E l'aguènt davala de la crous, l'agouloupè d'un linçòu, e lou boutè dins un toumbèu cava dins lou ro, que i'avien mes encaro degun.
54Or, èro lou jour de la Preparacioun#23.54 S. Matiéu, xxvii, 62, emé la noto. e lou sabat pounchejavo#23.54 Mot à mot: coumençavo de lusi. Vèire S. Matiéu, xxviii, I..
55Li femo qu'èron vengudo d'en Galilèio emé Jèsu, aguènt segui Jóusè, eisaminèron lou toumbèu, e la maniero que i'avien plaça lou cors.
56E s'estènt entournado, preparèron d'aroumat e de perfum; e, lou sabat, istèron siau, coume èro la lèi.#23.56 Vèire S. Matiéu, xxvii, 24 e seguènt: S, Marc, xv, 15 etc; S. Jan, xix, i etc.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Sant Lu 23: PROV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
