Sant Lu 22
22
CHAPITRE VINT-E-DOUSEN
Trahisoun de Judas. — La darriero Ceno e l'establimen de la santo Eucaristìo. — Uno leiçoun d'umileta, — Jèsu predis lou renegamen de Pèire. — Soun angòni au jardin dis Oulivo e soun arrestacioun. — Encò de Caïfo, Pèire renègo soun divin Mèstre. — Jèsu escarni e coundana pèr li Judiéu.
1S'avançavo pamens lou jour festié di Candolo#22.1 S. Matiéu, xxvi, 17, emé la noto. que ié dison la Pasco.
2Em'acò cercavon, li Prince di Prèire e lis Escribo, coume farien mouri Jèsu; mai avien pòu dóu pople.
3Or, intrè Satan dins Judas, subre-nouma l'Escariot, l'un di Douge.
4E s'enanè, aquest, prene lengo emé li Prince di Prèire e li magistrat, sus la maniero que ié liéurarié Jèsu.
5Éli n'aguèron gau, e counvenguèron de ié douna d'arbiho.
6Em'acò faguè pache; e cercavo uno óucasioun pèr lou liéura, que i'aguèsse ges de pople.
7Arribè pamens lou jour di Candolo, que falié inmoula la Pasco#22.7 Valènt-à-dire l'agnèu pascau..
8Jèsu mandè Pèire emé Jan, en disènt: Anas alesti la Pasco, que la mangen.
9Mai éli ié demandèron: Ounte voulès que l'alestiguen?
10Ié respoundeguè: Veici, en intrant dins la vilo, i'aurés lou rescontre d'un ome que pourtara 'no dourgo d'aigo; seguissès-lou dins l'oustau ounte intrara.
11E dirés au paire de famiho de l'oustau: Te fai dire lou Mèstre: Ounte es la salo pèr manja la Pasco emé mi disciple?
12E vous fara vèire, éu, uno chambro grando, touto moublado; fasès-ié li preparadis.
13S'enanèron dounc, trouvèron li causo coume avié di, e alestiguèron la Pasco.
14Quand fuguè l'ouro, éu s'entaulè, e li douge apoustòli em'éu.
15E ié venguè: Ai desira à noun plus de manja 'mé vautre aquesto Pasco, davans que de soufri.
16Car vous lou dise: partènt d'aro, noun la manjarai plus, d'aqui-que siegue acoumplido dins lou reiaume de Diéu.
17E, aguènt pres la coupo, rendeguè gràci, e diguè: Prenès-la e partejas entre vautre.
18Car vous lou dise, noun béurai plus dóu fru de la souco, d'aqui-que lou règne de Diéu arribe.
19Pièi, aguènt pres de pan, rendeguè gràci, lou pecè e lou dounè à-n-éli, en disènt: Eiçò 's moun cors, que pèr vautre es douna; fasès acò en memòri de iéu.
20Semblablamen prenguè lou calice, entre avé soupa, disènt: Aquest calice es la nouvello alianço en moun sang que pèr vautre sara 'scampa.
21Dóu rèsto, veici que la man d'aquéu que me trahis es emé iéu à-n-aquesto taulo.
22Pèr quant au Fiéu de l'ome, éu s'envai, coume acò's esta regla; mai malur à l'ome pèr quau sara trahi!
23Tant-lèu coumencèron de se demanda de l'un à l'autre quau èro aquéu d'entre éli que farié 'no causo ansin.
24I'aguè peréu uno countestacioun entre éli: quau èro d'éli que lou devien regarda coume lou mai grand.
25Mai éu ié diguè: Li rèi di nacioun li traton en mèstre, e aquéli qu'an sus éli l'autourita n'en soun apela li benfatour.
26Vautre, fugués pa 'nsin; mai aquéu qu'es lou mai grand de vautre, fague-se coume lou pu pichoun; e aquéu que gouverno, coume aquéu que sièr.
27Dóumaci, quau es lou mai grand, aquéu qu'es entaula o bèn aquéu que sièr? es pa 'quéu qu'es entaula? Iéu, pamens, siéu au mitan de vautre coume aquéu que sièr.
28Vautre, sias resta de-longo emé iéu dins mi tentacioun.
29Tambèn, iéu vous alestisse lou reiaume coume moun Paire me l'a alesti,
30Pèr que mangés e begués à ma taulo dins moun reiaume, e que fugués asseta sus de trone, pèr juja li douge tribu d'Israèl.
31Lou Segnour diguè mai: Simoun, Simoun, ve, i'a Satan que vous a reclama vautre, pèr vous draia coume la seisseto;
32Mai iéu ai prega pèr tu, raport que ta fe noun faligue; e tu, quouro saras counverti, recounforto ti fraire.
33Pèire ié faguè: Segnour, siéu lèst à marcha 'mé vous, meme en presoun, meme à la mort.
34Mai Jèsu respoundeguè: Te lou dise, Pèire, cantara pas de vuei lou gau, que noun m'agues renega tres cop. Pièi ié diguè à-n-éli:
35Quand vous ai manda sènso bourso, sènso biasso ni soulié, es que quaucarèn vous a defauta?
36Éli ié venguèron: Rèn. Ajustè: Mai aro, quau a 'no bourso o 'no biasso, que la prengue; e quau n'en a ges, que vènde sa tunico, e que croumpe uno espaso.
37Dóumaci vous lou dise, fau encaro qu'aquesto paraulo qu'es escricho s'acoumpligue en iéu: L'an rebala 'mé li maufatan. Efetivamen, li causo que me pertocon soun à sa finicioun,
38Ié respoundeguèron: Segnour, veici dos espaso. E ié diguè: Acò sufis.
39Estènt pièi sourti, s'enanè, coume à l'acoustumado, à la mountagno dis Oulivo. Si disciple lou seguiguèron.
40Arriba que fuguè dins aquéu rode, éu diguè: Pregas, que noun intrés en tentacioun.
41S'aliunchè pièi d'éli d'un jit de pèiro; e d'ageinouioun pregavo,
42En disènt: Paire, se voulès, garas aquéu calice liuen de iéu; pamens, noun ma voulounta, mai la vostro fague-se.
43Alor i'apareiguè 'n ange d'eilamount, pèr lou recounfourta. E, dins l'angòni, éu sèmpre que mai pregavo.
44E ié venguè 'no susour, coume de gouto de sang, que coulavo enjusquo au sòu.
45S'estènt auboura d'aqui ounte pregavo, venguè vers si disciple, e li trouvè que dourmien de la tristesso,
46E ié faguè: Dequé dourmès? Aubouras-vous, pregas, que noun intrés en tentacioun.
47Parlavo encaro, e veici veni uno troupo de gènt. Aquéu que ié disien Judas, l'un di Douge, caminavo davans; e s'avancè de Jèsu pèr lou poutouna.
48Em'acò Jèsu ié diguè: Judas, es em' un poutoun que trahisses lou Fiéu de l'ome!
49Pamens aquéli qu'èron à soun entour, de vèire ço qu'anavo arriba, ié diguèron: Segnour, se fasian marcha l'espaso?
50E l'un d'éli tabassè sus lou serviciau dóu grand-prèire, e ié coupè l'auriho drecho.
51Mai, prenènt la paraulo, Jèsu diguè: Istas-n'en aqui. E, aguènt touca l'auriho d'aquel ome, lou gariguè.
52Jèsu, pièi, diguè à-n-aquéli qu'èron vengu vers éu, Prince di prèire, óuficié dóu tèmple, e Ancian: Sias vengu, coume pèr un bregand, emé d'espaso e de bastoun.
53Quand, tóuti li jour, emé vautre ère dins lou tèmple, m'avès pas bouta la man dessus. Mai es eiçò vosto ouro, e la puissanço di tenèbro.
54L'agantèron alor, e lou menèron à l'oustau dóu grand-prèire; Peire, éu, seguissié de liuen.
55Or, aguènt aluma de fiò au mi an de l'escour, éli tout à l'entour se i'assetèron; i'avié Pèire au mitan d'éli.
56Uno servicialo, que lou veguè d'assetoun davans lou fiò, l'aluquè 'n moumen, e diguè: Aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu.
57Mai éu reneguè Jèsu, en disènt: Femo, lou counèisse pas.
58Au bout d'un pau, un autre, en lou vesènt, diguè: Emai tu, n'en siés d'aquéli. Mai Pèire faguè. O ome, n'en siéu pas.
59Peraqui uno ouro après, n'i'aguè mai un qu'afourtissié la memo causo, disènt: De tout segur aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu; car es tambèn Galileien#22.59 Vèire S. Matiéu, xxvi, 73, emé la noto..
60Pèire respoundeguè: Ome, sabe pas ço que dises. E subran, coume parlavo encaro, lou gau cantè.
61E lou Segnour, se revirant, espinchè Pèire. E s'ensouvenguè, Pèire, de la paraulo que lou Segnour i'avié di: De davans que lou gau cante, tres cop me renegaras.
62E, s'estènt enana deforo, Pèire plourè que se descounsoulavo.
63Pamens, lis ome que tenien Jèsu se trufavon d'éu, en lou tabassant.
64E ié bendèron lis uei, e ié bacelavon la figuro, e lou questiounavon, en disènt: Proufetiso! quau es aquéu que t'a bacela?
65E bèn d'àutri blasfème largavon contro éu.
66Tant-lèu èstre jour, s'acampèron lis Ancian dóu pople, li Prince di prèire e lis Escribo; e l'aguènt adu dins soun counsèu, ié diguèron: Se tu siés lou Crist, digo-nous-lou.
67Ié respoundeguè: Se vous lou dise, me creirés pas;
68E se vous questioune, ni me respoundrés, ni m'enmandarés.
69Mai, partènt d'aro, sara lou Fiéu de l'ome asseta à la drecho de la vertu de Diéu.
70Alor tóuti diguèron: Tu, siés dounc lou Fiéu de Diéu? Respoundeguè: Vautre, disès bèn, lou siéu.
71Em'aco faguèron: Qu'anan mai cerca de testimòni? L'avèn ausi, nautre, de sa bouco#22.71 Vèire S. Matiéu, xxvi, 36; S. Marc, xiv, 32 e seguènt; S. Jan, xviii, 1-27..
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Sant Lu 22: PROV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.