Sant Jan 8
8
CHAPITRE VUECHEN
La femo adultro. — Jèsu lumiero dóu mounde, Fiéu e mandadou de Diéu. — Malur d'aquéli que refuson de lou reçaupre. — Li veritàblis enfant d'Abram. — Lou Diable, messourguié e paire de la messorgo. — Jèsu prouclamo sa divinita: li Judiéu l'aquèiron.
1Pamens, Jèsu se gandiguè vers la mountagno dis Oulivo,
2E, à la primo-aubo, tourna-mai s'enanè au tèmple, em'acò tout lou pople venguè vers éu; e d'assetoun, éu lis ensignavo.
3Alor lis Escribo e li Farisen i'aduguèron une femo presso en adultèri; e la boutèron au mitan.
4Em'acò diguèron: Mèstre, aquelo femo d'aqui vènon tout-bèu-just de l'aganta que fasié l'adultèri.
5Or, dins sa lèi#8.5 Levit. xx, 10; Déut. XX, 22-24. Mouïse nous a coumanda d'aqueira de femo ansin. Vous, vejan, dequé disès?
6Parlavon ansin sus l'estiganço de lou tenta pèr pousqué pièi l'acusa. Mai Jèsu, se boutant de clinoun, escrivié au sòu emé lou det.
7E coume s'óupilavon à lou questiouna, éu s'aubourè e ié diguè: Aquéu de vous-autre qu'es sènso pecat, mande-ié la pèiro lou proumié.
8Pièi se boutant mai de clinoun, escrivié au sòu.
9Mai, en ausènt acò-d'aqui, un à cha un s'esbignèron, à coumença pèr li pu vièi e restè soulet Jèsu emé la femo qu'èro aqui drecho au mitan.
10S'aubourant alor, Jèsu ié venguè: Femo, ounte soun aquéli que t'acusavon? Degun t'a coundana?
11Elo diguè: Degun, Segnour. Jèsu ié faguè: Nimai iéu, te coundanarai pas. Vai-t'en e partènt d'aro pèques plus.
12Jèsu tournè parla au pople e diguè: Iéu siéu la lumiero dóu mounde; qu me seguis noun camino dins la sournuro, mai aura la lumiero de vido#8.12 S'acabavo, la fèsto di Tabernacle, pèr uno resplendènto iluminacioun: n'en pren óucasioun, Jèsu, de parla d'un di titre dóu Messìo, «la lumiero dóu mounde. (Vèire Gaume, Op. cit.)».
13Adounc ié diguèron li Farisen: Vous, aqui, vous rendès temouniage e voste temouniage es pas vertadié.
14Jèsu ié respoundeguè: Emai me porge temouniage à iéu, moun temouniage es vertadié; sabe, dóumaci, d'ounte vène emai ounte vau.
15Vautre jujas segound la car. Iéu, noun juge degun.
16E quand jugèsse, moun jujamen sarié digne de fe, car siéu pas soulet: i'a iéu e Aquéu que m'a manda, lou Paire.
17Dins vosto lèi, es escri que lou temouniage de dous ome es vertadié#8.17 Déut. xvii, 6 e xix, 15..
18Or, iéu me rènde à iéu-meme temouniage de iéu.
19Adounc ié diguèron: Ounte es voste Paire? Jèsu respoundeguè: Vous-autre, ni me couneissès iéu ni moun Paire. Se me couneissias, tambèn couneirias moun Paire.
20Aquéli paraulo d'aqui, Jèsu li diguè dins l'endré ounte èro lou tresor#8.20 Valènt-à-dire à l'endré mounte èron pendoula li trounc pèr lis óufrèndo dóu pople. en ensignant dins lou tèmple; e res l'arrestè, dóumaci èro panca vengudo soun ouro.
21Jèsu ié diguè mai: Iéu m'envau, e me cercarés, e mourirés dins voste pecat. Aqui ounte vau, vous-autre noun poudès veni…
22Adounc li Judiéu fasien: Es que s'anarié tua, que dis: Aqui ounte iéu vau, vous-autre noun poudès veni?
23Ié diguè: Vautre, sias d'en bas; iéu, siéu d'en aut. Vautre sias d'aquest mounde; iéu, siéu pas d'aquest mounde.
24Vous ai dounc di que mourirés dins vòsti pecat; dóumaci se noun cresès ço que iéu siéu, mourirés dins voste pecat.
25Adounc éli ié faguèron: Vous, quau sias? E Jèsu respoundeguè: Siéu lou principe, iéu que vous parle#8.25 Lou Principe, valènt-à-dire l'autour, lou Creaire de touto causo, aquéu que dins l'Apoucalùssi es nouma la coumençanço e la finissènço. (S. Agustin De Trinit. V, chap. 13; S. Ambròsi, De fide III, chap. 4.) D'ùni, d'après lou grè, traduson aquéu passage coume eiçò: Vous quau sias? E Jèsu respoundeguè: Siéu d'en-proumié ço que vous dise, o bèn: siéu ço que vous ai di despièi la coumençanço..
26Ai forço causo à dire de vautre e à coundana en vautre. Mai Aquéu que m'a manda es vertadié, e li causo qu'ai ausido d'éu, iéu li dise dins lou mounde.
27Éli coumprenguèron pas que disié que Diéu èro soun Paire.
28E Jèsu ié diguè: Quand aurés enaussa lou Fiéu de l'Ome#8.28 Alusioun au suplice de la crous. alor couneirés ço que siéu, e que fau rèn de iéu-meme, mai que coume moun Paire m'a ensigna, iéu parle.
29Aquéu que m'a manda es emé iéu, e lou Paire noun m'a leissa soulet, dóumaci ço que i'agrado iéu lou fau de-countùni.
30Dóu tèms que parlavo ansin, n'i'aguè forço que creiguèron en éu.
31Jèsu disié dounc i Judiéu qu'avien creigu en éu: Se restas dins ma paraulo, sarés veramen mi disciple;
32E couneirés la verita, e la verita vous rendra libre.
33Ié rebriquèron: Sian de la raço d'Abram, e sian jamai esta lis esclau de degun. Adounc que venès dire: Sarés libre?
34Jèsu ié respoundeguè: Veramen, veramen vous lou dise, quau fai lou pecat es esclau dóu pecat.
35Or, l'esclau noun rèsto pèr toustèms dins l'oustau; mai lou fiéu ié rèsto pèr toustèms.
36Se dounc lou Fiéu vous bouto en liberta, sarés veritablamen libre.
37Sabe que sias li fiéu d'Abram; mai cercas de me faire mouri, pèr-ço-que ma paraulo pren pas en vautre.
38Iéu, ço qu'ai vist dins moun Paire, lou dise; e vautre, ço qu'avès vist dins voste paire, lou fasès.
39Éli restoublèron e diguèron: Noste paire es Abram. Jèsu ié respoundeguè: Se sias li fiéu d'Abram, fasès dounc lis obro d'Abram.
40Mai aro cercas de me faire mouri iéu, pèr vous avé di la verita qu'ai apresso de Diéu: acò-d'aqui, Abram l'a pas fa.
41Vautre, fasès lis obro de vos e paire. Éli subran ié venguèron: Nautre, sian pas bastard; avèn qu'un paire, Diéu.
42Adounc Jèsu ié diguè: Se Diéu èro voste paire, de-segur m'amarias, car es de Diéu que siéu sourti e que siéu vengu. Siéu pas vengu de iéu-meme, mai es éu que m'a manda.
43D'ounte vèn que coumprenès pas moun parladis? Pèr-ço-que poudès pas entèndre ma paraulo.
44Vautre avès pèr paire lou diable, e voulès coumpli li desiranço de voste paire. Éu es esta 'n assassin dempièi la coumençanço, e noun s'es tengu dins la verita, pèr-ço-que i'a ges de verita dins éu. Quouro messourguejo, éu parlo de soun sicap, dóumaci es messourguié e paire de la messorgo.
45Mai iéu, quand dise la verita, avès pas fe à iéu.
46Quau de vautre m'acusara de pecat? Se vous dise la verita, perqué noun me cresès?
47Aquéu qu'es de Diéu, escouto li paraulo de Diéu. Veici perqué vautre noun lis escoutas, es que sias pas de Diéu.
48Adounc ié respoundeguèron li Judiéu, ié diguèron: L'avian pas di, nautre, qu'erias un samaritan#8.48 Acò-d'aqui èro uno injùri, tant li Judiéu ahissien à mort li samaritan. (Vèire S. Matiéu, x, 5; S. Lu, ix, 53; S. Jan, plus aut, iv, 9.), vous, e un endemounia?
49Jèsu ié tournè à dire: Iéu noun siéu un endemounia; mai ounoure moun Paire, e vautre me desounouras.
50Noun recerque iéu ma glòri: n'i'a un qu'acò 's soun afaire; aquéu fara justiço.
51Veramen, veramen vous lou dise, se quaucun gardo ma paraulo, noun jamai veira la mort.
52Alor ié faguèron li Judiéu: Aro sabèn que sias un endemounia. Abram es mort, li Proufèto tambèn, e venès dire: Se quaucun gardo ma paraulo, noun jamai passara pèr la mort!
53Vous, d'asard, sias-ti mai grand qu'Abram noste paire, qu'es mort, e que li proufèto que peréu soun mort? Quau vous cresès d'èstre?
54Jèsu respoundeguè: Se me glourifique iéu, ma glòri n'es rèn. Es moun Paire que me glourifico, Aquéu meme que disès voste Diéu.
55Pamens, lou couneissès pas; mai lou counèisse iéu; e se disiéu que lou counèisse pas, sariéu coume vautre un messourguié. Mai lou counèisse e garde sa paraulo.
56Abram, voste paire, a barbela de vèire moun jour; l'a vist, e n'es esta dins la gau.
57Li Judiéu alor ié diguèron: Avès pancaro cinquanto an, e avès vist Abram?
58Jèsu ié respoundeguè: Veramen, veramen vous lou dise, d'en-davans qu'Abram fuguèsse, iéu siéu.
59Em'acò agantèron de pèiro pèr li jita contro éu; mai Jèsu s'escoundeguè e sourtiguè dóu tèmple.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Sant Jan 8: PROV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
