ကမ္ဘာဦးကျမ်း 11

11
ဘေဘီလုံရဲတိုက်
1ထိုစဉ်က ကမ္ဘာမြေ​တစ်ခွင်လုံး​တွင် ဘာသာစကား​တစ်မျိုးတည်း​၊ အသုံးအနှုန်း​တစ်မျိုးတည်း​ရှိ​၏​။ 2လူ​တို့​သည် အရှေ့​အရပ်​မှ​ရွှေ့ပြောင်း​၍ ရှိနာ​ပြည်​၌ လွင်ပြင်​ကို​တွေ့​သဖြင့် ထို​နေရာ​၌ အခြေချ​ကြ​၏​။ 3သူ​တို့​က “​လာ​ကြ​။ အုတ်​လုပ်​၍ ကောင်း​စွာ​မီးဖုတ်​ကြ​စို့​”​ဟု အချင်းချင်း​ပြောဆို​ကြ​၏​။ ထိုသို့ သူ​တို့​သည် ကျောက်​အစား အုတ်​ကို​ရ​၍ သရွတ်​အစား ကတ္တရာစေး​ကို​ရ​ကြ​၏​။ 4ထိုအခါ သူ​တို့​က “​လာ​ကြ​၊ မြေ​တစ်ပြင်လုံး​သို့​ကွဲလွင့်​မ​သွား​စေရန် ငါ​တို့​အတွက်​မြို့​ကို​လည်းကောင်း​၊ မိုးကောင်းကင်​အထိ ထိပ်ဖျား​ရောက်​သော​ရဲတိုက်​ကို​လည်းကောင်း တည်ဆောက်​၍ ငါ​တို့​နာမည်​ကျော်စော​အောင်​ပြု​ကြ​စို့​”​ဟု ပြောဆို​ကြ​၏​။
5ထာဝရဘုရား​သည် လူသား​တို့​တည်ဆောက်​သော မြို့​နှင့်​ရဲတိုက်​ကို​ကြည့်ရှု​ရန် ဆင်းသက်​တော်မူ​၏​။ 6ထာဝရဘုရား​က “​ကြည့်ရှု​လော့​။ သူ​တို့​အားလုံး​သည် လူမျိုး​တစ်မျိုးတည်း​၊ ဘာသာစကား​တစ်မျိုးတည်း​ဖြစ်​သဖြင့် ဤ​အမှု​ကို​စတင်​ပြု​ကြ​ပြီ​။ ယခု သူ​တို့​ပြုလုပ်​ရန်​ကြံစည်​သမျှ​တို့​တွင် သူ​တို့​အတွက် မဖြစ်နိုင်​သော​အရာ တစ်စုံတစ်ခု​မျှ​ရှိ​လိမ့်မည်​မ​ဟုတ်​။ 7လာ​ကြ​၊ ငါ​တို့​သည်​ဆင်းသွား​၍ သူ​တို့​အချင်းချင်း​ပြောဆို​သော​စကား​ကို သူ​တို့​နား​မ​လည်​ကြ​စေရန် ထို​အရပ်​တွင် သူ​တို့​၏​ဘာသာစကား​ကို ရှုပ်ထွေး​စေ​ကြ​စို့​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။ 8ထိုသို့ ထာဝရဘုရား​သည် သူ​တို့​ကို ထို​အရပ်​မှ မြေ​တစ်ပြင်လုံး​သို့ ကွဲလွင့်​စေ​တော်မူ​သဖြင့် သူ​တို့​သည် မြို့​တည်ဆောက်​ခြင်း​ကို ရပ်တန့်​ကြ​၏​။ 9ထာဝရဘုရား​သည် ထို​နေရာ​တွင် မြေကြီးသား​အပေါင်း​တို့​၏​ဘာသာစကား​ကို ရှုပ်ထွေး​စေ​တော်မူ​၏​။ ထို့ကြောင့် ထို​မြို့​၏​အမည်​ကို ဘေဘီလုံ#11:9 “ရှုပ်ထွေးခြင်း”ဟူသောအဓိပ္ပာယ်ရှိ၏။ ဟု​ခေါ်​ကြ​၏​။ ထို့ပြင် ထာဝရဘုရား​သည် သူ​တို့​ကို ထို​အရပ်​မှ မြေ​တစ်ပြင်လုံး​သို့ ကွဲလွင့်​စေ​တော်မူ​၏​။
ရှေမမှအာဗြံထိမျိုးဆက်
10ရှေမ​၏​ဆွေစဉ်မျိုးဆက်​မှာ ဤသို့​ဖြစ်​၏​။ ရှေမ​သည် ရေလွှမ်းမိုး​ပြီးသည့်နောက် နှစ်​နှစ်​အကြာ အသက်​တစ်ရာ​ရှိ​သောအခါ သား​အာဖာဇဒ်​ကို​ရ​၏​။ 11အာဖာဇဒ်​ကို​ရ​ပြီးနောက် ရှေမ​သည် အနှစ်​ငါး​ရာ​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 12အာဖာဇဒ်​သည် အသက်​သုံးဆယ့်​ငါး​နှစ်​ရှိ​သောအခါ သား​ရှာလ​ကို​ရ​၏​။ 13ရှာလ​ကို​ရ​ပြီးနောက် အာဖာဇဒ်​သည် လေး​ရာ့​သုံး​နှစ်​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 14ရှာလ​သည် အသက်​သုံးဆယ်​ရှိ​သောအခါ သား​ဧဗာ​ကို​ရ​၏​။ 15ဧဗာ​ကို​ရ​ပြီးနောက် ရှာလ​သည် လေး​ရာ့​သုံး​နှစ် အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 16ဧဗာ​သည် အသက်​သုံးဆယ့်​လေး​နှစ်​ရှိ​သောအခါ သား​ဖာလက်​ကို​ရ​၏​။ 17ဖာလက်​ကို​ရ​ပြီးနောက် ဧဗာ​သည် အနှစ်​လေး​ရာ့​သုံးဆယ်​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 18ဖာလက်​သည် အသက်​သုံးဆယ်​ရှိ​သောအခါ သား​ရီဦး​ကို​ရ​၏​။ 19ရီဦး​ကို​ရ​ပြီးနောက် ဖာလက်​သည် နှစ်ရာ့​ကိုး​နှစ်​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 20ရီဦး​သည် အသက်​သုံးဆယ့်​နှစ်​နှစ်​ရှိ​သောအခါ သား​စေရောက်​ကို​ရ​၏​။ 21စေရောက်​ကို​ရ​ပြီးနောက် ရီဦး​သည် နှစ်ရာ့​ခုနစ်​နှစ်​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 22စေရောက်​သည် အသက်​သုံးဆယ်​ရှိ​သောအခါ သား​နာခေါ်​ကို​ရ​၏​။ 23နာခေါ်​ကို​ရ​ပြီးနောက် စေရောက်​သည် အနှစ်​နှစ်ရာ​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 24နာခေါ်​သည် အသက်​နှစ်ဆယ့်​ကိုး​နှစ်​ရှိ​သောအခါ သား​တေရ​ကို​ရ​၏​။ 25တေရ​ကို​ရ​ပြီးနောက် နာခေါ်​သည် တစ်ရာ​တစ်ဆယ့်​ကိုး​နှစ်​အသက်ရှင်​လျက် အခြား​သော​သား​သမီး​များ​ကို​ရ​သေး​၏​။ 26တေရ​သည် အသက်​ခုနစ်ဆယ်​ရှိ​သောအခါ သား​အာဗြံ​၊ နာခေါ်​နှင့်​ဟာရန်​တို့​ကို​ရ​၏​။
27တေရ​၏​ဆွေစဉ်မျိုးဆက်​မှာ ဤသို့​ဖြစ်​၏​။ တေရ​သည် သား​အာဗြံ​၊ နာခေါ်​၊ ဟာရန်​တို့​ကို​ရ​၏​။ ဟာရန်​သည် သား​လောတ​ကို​ရ​၏​။ 28ဟာရန်​သည် မိမိ​မွေးရပ်​မြေ​ဖြစ်​သည့် ခါလဒဲ​လူမျိုး​တို့​ပိုင်​သော​ဥရ​မြို့​၌ မိမိ​ဖခင်​တေရ​ထက်​စော​၍ သေဆုံး​လေ​၏​။ 29အာဗြံ​နှင့်​နာခေါ်​တို့​သည် မိန်းမ​ယူ​ကြ​၏​။ အာဗြံ​၏​မယား​အမည်​မှာ စာရဲ ဖြစ်​၏​။ နာခေါ်​၏​မယား​အမည်​မှာ မိလခါ ဖြစ်​ပြီး သူ​သည် ဟာရန်​၏​သမီး​ဖြစ်​၏​။ ဟာရန်​သည် မိလခါ​နှင့်​ဣသခါ​တို့​၏​ဖခင်​ဖြစ်​၏​။ 30စာရဲ​မူကား မြုံ​သော​မိန်းမ​ဖြစ်၍ သားသမီး​မ​ရှိ​။
31တေရ​သည် သား​အာဗြံ​၊ ဟာရန်​၏​သား​ဖြစ်​သော မိမိ​၏​မြေး​လောတ​နှင့် သား​အာဗြံ​၏​မယား​ဖြစ်​သော မိမိ​၏​ချွေးမ စာရဲ​တို့​ကို​ခေါ်​၍ ခါနာန်​ပြည်​သို့​သွား​ရန် ခါလဒဲ​လူမျိုး​တို့​ပိုင်​သော​ဥရ​မြို့​မှ​ထွက်ခွာ​လေ​၏​။ သို့သော် ဟာရန်​မြို့​သို့​ရောက်​သောအခါ ထို​မြို့​၌​အခြေချ​ကြ​၏​။ 32တေရ​အသက်ရှင်​ခဲ့​သော​နှစ်​ပေါင်း​မှာ နှစ်ရာ့​ငါး​နှစ်​ဖြစ်​၏​။ ထို့နောက် တေရ​သည် ဟာရန်​မြို့​၌ သေဆုံး​လေ​၏​။

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

ကမ္ဘာဦးကျမ်း 11: MSBU

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀