Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मत्ती 7

Pín

“मांगु ती तुमुक आपायसे; हेरु ती तुमुक जोळसे; ठूकु ती तुमरेन कोरीन उगळी जासे.

काहाकि जू कुदू मांगतलु, तीनाक आपनेमा आवसे; एने जू हेरतलु, तीनाक जोळतलो; एने जू ठूकतलु तेरेन कोरीन उगळाय जासे.”

इनान कोरता जू कुदू मारी वाते सोमवीन तीनुक मानतला, छे इना ओकोलवावा माणसो सारखु ठेरायसे जू आपनो घोर एक चाफऱ्या पोर बांध्यू.

इनान वोजेसी जो काहीन तुमुक लागे कि माणसे तुमरे साते कोरे, तुमु बी तिंदरे पुठी तोसोच कोरु; काहाकि शास्त्रान आग्या एने भविष्य कोरतान शिकवन जीत छे.

काहाकि साकेळलु चू झोपलु एने काठली छे वाट जी जीवन काजे पुगाळतली; एने थुलाक जोन छे जे तीनुक जोळतली.

“साकळले वाटे जाणेन कोरु, काहाकि चोवळू छे चु झोपलू एने सुदी से जी वाट जी नाश काजे पुगाळतली एने घोणा जोना से जे तीनामा जाणेन कोरतेला.

ती जेतार तुमु भुंडा होयीन बी, आपना पुऱ्या काजे वारला चीजे आपने जानतेला, ती तुमुक सोरगोन बास तेरे जूव मांगणे वावा काजे वारला चीजे काहा नि आपे?

“गुणू मा लागाळू ती तुमरे पोर बी गुणू नि लागाये. काहाकि जिना रितीसी तुमु गुणू लागाळतला, तिना रितीसी तुमरे पोर बी गुणू लागाळाय जासे; एने जिना मापोसी तुमु मापसु, तीना मापोसी तुमरेन कोरता मापाय जाये.

बाकीन जु कुदु मारा ये वाते सोमवतला एने तिनान अनसारे नि चालतला, चे तिना बिन ओकल्या माणसो सारखा ठेरायसे जू तेरो घोर रेवतामा बांध्यू.

“तू काहा तारा भाशोन डूवान कोचरा काजे देखतलु, एने तारा डूवान कोचरू नी सोमजतू?” जेतार तारात डूवामा कोचरू छे, ती तू तारा भाशो काजे कोसु कोय सोकतलु, “लाव मी तारा डूवान कोचरू निकाव दोम?”

“झुटा भविष्य कोरतासी हुशारीमा रोयू, जे गाडरान भेसमा तुमरेनचा आवता, बाकीन ओवतेन चे फाळनेवावा कुल्या छे.” तिंदरा फोवो पोरसी तुमु उवखी लेसु. काय माणसे झाडक्यामा गोथा आंगुरोन नीती झळबेरीमा गोथो गुलोर तुडतला?

इना रितीसी होर एक वारलो झाड वारलो फोव आपतलो एने बिन कामोन भुंडलो फोव लावतलो.

वारलो झाड भुंडलो फोव नी लाव सोकतलो, एने नी बिन कामोन झाड वारलो फोव लाव सोकतलो.

यो झाड वारलो फोव नि लावतलो, चो काटायीन आगठामा नाखायतलो.